Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Czy da się racjonalnie opisać Wszechświat? Czy nauka może mówić o czymś, czego nie da się i nigdy nie będzie dało zaobserwować? Jaki jest związek pomiędzy pierwszymi ułamkami sekund Wszechświata a gatunkiem ludzkim? Kosmologia stanowi współcześnie dojrzałą naukę, ufundowaną na wysokiej jakości obserwacjach oraz solidnej podstawie teoretycznej. Obraz ten zaczyna się jednak załamywać w miarę posuwania się ku najwcześniejszym chwilom istnienia Kosmosu, kiedy to krok po kroku, niepostrzeżenie, stosowane przez nas metody i pojęcia naukowe przestają poprawnie funkcjonować. Rozsądek nakazywałby milczenie, ale kosmolodzy z każdym rokiem posuwają się dalej w próbie wyjaśnienia… wszystkiego. Obserwatorowi z zewnątrz trudno jest czasem zrozumieć, gdzie kończy się solidna nauka, a zaczyna inspirowana nią fantazja. Celem tej książki jest przybliżenie Czytelnikowi, czym jest Kosmos oraz czym jest kosmologia w kontekście jednej z wielkich współczesnych hipotez próbujących wyjaśnić najbardziej ogólne własności naszego Wszechświata – kosmologicznego doboru naturalnego Lee Smolina. Jest to pierwsze w języku polskim tak wyczerpujące przedstawienie tej teorii, wzbogacone ponadto o komentarz filozoficzny, dotyczący miejsca człowieka w nauce o Wszechświecie, roli praw przyrody i granicom obserwacji oraz organicznej jedności świata. Książka napisana jest przystępnym, ale i precyzyjnym językiem. Istotne jest, żeby w obliczu dziwności Kosmosu i kosmologii zachować umysł jednocześnie trzeźwy i otwarty. Z jednej strony warto wiedzieć, które propozycje należą do solidnej, dobrze potwierdzonej kosmologii obserwacyjnej, a które do spekulatywnego marginesu nauki. Z drugiej strony powinniśmy się jednak spodziewać, że z każdym kolejnym odkryciem świat będzie się okazywać coraz to dziwniejszy. Na granicach poznania musi być dziwnie… Z umysłem jednocześnie trzeźwym i otwartym – przyjrzyjmy się więc z bliska granicom Kosmosu i granicom kosmologii. /Fragment wstępu/ Łukasz Lamża – doktor filozofii, specjalizujący się w filozofii przyrody. Zajmuje się kosmologią i astrofizyką, filozoficznymi aspektami tych dyscyplin oraz ich powiązaniami z pozostałymi gałęziami nauki. Autor wielu artykułów naukowych i popularnonaukowych oraz książki Przekrój przez Wszechświat (CCPress 2014).

Książka zawiera: - podsumowanie konferencji naukowej: Kraków, Uniwersytet Jagielloński 2004; - pytanie o granice filozofii i różnice w jej rozumieniu; - pytanie o specyfikę filozofii rosyjskiej na tle innych tradycji filozoficznych; - pytanie o granice teoretyczne i polityczne, geograficzne, narodowe, mentalne; - pytanie o rozumienie pojęcia „granica” w myśli rosyjskiej; - pytanie o to, co rozumiemy przez pojęcie „Rosja”, a co przez pojęcie „Europa”; - teksty wybitnych uczonych i naukowe debiuty doktorantów.

Wolność jest wielkim darem, ale ma ona swoje granice, poza którymi rozpościera się anarchia i nieład społeczny. Jeśli więc w jednym zdaniu chciałbym zawrzeć przesłanie, stanowiące wspólną myśl wszystkich publikowanych tu artykułów, to można by je sformułować następująco: trafne rozpoznanie granic wolności otwiera przed narodem szanse na rozwój kraju i pomyślne perspektywy życiowe obywateli, świadome lub nieświadome przekroczenie owych granic może stanowić zagrożenie dla narodu jako całości, ale także dla zwykłych ludzi.

Czyż nie ma rzeczywiście takich elementów myśli, które byłyby warunkiem rozwoju naszej kultury? Czyż sam fakt poszukiwania prawdy i wartości nie mówi nic o istocie bytu ludzkiego? Czyż historia myśli nigdy nie zaspokojonej, zawsze otwartej i dlatego przybierającej formę pytania, jest tylko wyrazem naszego ograniczenia jako bytu ku śmierci, czy przeciwnie, dowodem pragnienia, stale nas przepełniającego, wyjścia ku czemuś, co przekracza nas i nasze historyczne zakorzenienie? Na te pytania nie ma odpowiedzi. Na takim więc tylko stwierdzeniu należy poprzestać: Sam fakt pytania jest aktem metafizycznym, pytanie jest bowiem otwarciem w kierunku tego, co w horyzoncie naszej wiedzy nie jest widoczne, ale co daje myśli nadzieję i śmiałość. "To dystansowanie się wobec dominacji wyjaśnień genetycznych, wobec historycystycznych tendencji występujących w pracach historyków idei () oraz wobec skrajnie strukturalistycznej, archeologicznej wizji historii, a także wobec niebezpieczeństwa prezentyzmu () zdradza najistotniejszą, jak się wydaje, cechę programu badawczego Barbary Skargi. Otóż jej myślenie wydaje się być rozpięte na osi łączącej przeciwstawne formy istnienia myśli, kultury, życia których mianem są pojęcia zmienności i trwania." (Jacek Migasiński)

Justyna Pokojska w pełni przekonuje do podstawowego dla pracy założenia, że to charakter granicy decyduje o ładzie społecznym wśród mieszkańców pogranicza. W rozważaniach konsekwentnie sięga do wielu aspektów życia codziennego, poddając analizie cztery rodzaje relacji – rodzinne, religijne, sąsiedzkie i gospodarcze. Należy przy tym podkreślić, że każda z nich została potraktowana z uwzględnieniem wewnętrznego zróżnicowania. z recenzji prof. dr. hab. Zbigniewa Kurcza Prezentowana książka jest bogatym w warstwie empirycznej i oryginalnym studium funkcjonowania społeczności transgranicznych i pogranicznych, opartym na dobrej znajomości historii regionu, sprawnym wykorzystaniu teorii społecznej oraz gruntownych badaniach własnych (…). Mimo zachowania w pracy godnej pochwały rzeczowości i powściągliwości, Autorka zdradza w niej również fascynację regionem, będącym przedmiotem jej badań. Nie dostrzegam w tym bynajmniej uchybienia, uważam wręcz, że dzięki temu otrzymaliśmy pracę rzetelną, napisaną dodatkowo w sposób niebywale przystępny i zachęcający do lektury. z recenzji dr. hab. Marcina Lubasia Justyna Pokojska – socjolog, doktor nauk społecznych, adiunkt w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego i koordynator programu Jobs & Skills for the Future w DELab UW. Dwukrotna stypendystka Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Pasjonatka badań terenowych. Jej zainteresowania naukowe koncentrują się wokół kwestii budowania i podtrzymywania tożsamości kulturowych i etnicznych, szczególnie w kontekście postępujących zmian cywilizacyjnych i technologicznych.

"Granice potęgi" pokazują głęboki, potrójny kryzys, przed którym stoi dzisiejsza Ameryka. Gospodarka znajduje się w niewyobrażalnym nieładzie. Amerykański rząd, który został zdominowany przez prezydentów o imperialnych ambicjach, zaczyna być demokratycznym tylko z nazwy. Wreszcie Stany Zjednoczone zaangażowały się w szereg niekończących się wojen, które osłabiają armię i są katastrofą amerykańskiej polityki. Stany Zjednoczone - zdaniem Bacevicha - mogą uporać się ze swoimi problemami tylko poprzez powrót do tradycji politycznego realizmu. Ameryka powinna odrzucić iluzje, jakie kierują jej polityką od 1945 roku. Musi wreszcie uznać, że jej potęga ma swoje granice, że w polityce nie ma prostych i łatwych rozwiązań, że trzeba spłacać zaciągnięte długi.

Nikt nie wie, co zdarzyło się tamtego wieczoru, kiedy Echo Emerson z popularnej dziewczyny stała się outsiderką z dziwnymi bliznami na rękach. Nawet Echo nie pamięta całej prawdy o tym strasznym wieczorze. Jedyne, czego pragnie, to aby jej życie wróciło do normalności.Kiedy pojawia się Noah Hutchins, zabójczo przystojny i wykorzystujący dziewczyny samotnik w czarnej skórzanej kurtce, świat Echo zmienia się w niewyobrażalny sposób. Pozornie nic ich nie łączy. Z tajemnicami, które oboje skrywają, bycie razem jest w zasadzie niemożliwe.Jednak niezwykłe przyciąganie między nimi nie chce zniknąć. W takiej sytuacji Echo musi zadać sobie pytanie, jak daleko mogą przesunąć granice i co zaryzykuje dla chłopaka, który może nauczyć ją znowu kochać.

Czy Węgrzy mogli zagarnąć Morskie Oko? Czy Czesi chcieli wojować o Kłodzko? Czy Kaliningrad mógł być Królewcem i zostać stolicą województwa pruskiego? O tym wszystkim dowiesz się z najnowszej książki publicysty „Najwyższego Czasu!

Zagadnienia tożsamości i transgresji budzą w ostatnich latach żywe zainteresowanie filozofów, psychologów, antropologów kultury, wreszcie literaturoznawców. W ten nurt poszukiwań, inspirowanych również zjawiskami najnowszej twórczości literackiej, wpisuje się niniejszy tom. Autorzy zebranych w nim tekstów postawili sobie za cel zbadanie problemu tożsamości w szczególnym powiązaniu z kwestią przekraczania granic, rozmaicie rozumianą transgresją. Tytułowe „pękniecie” wiąże się przede wszystkim z pytaniem o możliwość lub niemożliwość wyrażenia tego doświadczenia w literaturze. W tomie zgromadzono teksty młodych badaczy z kilku ośrodków naukowych w Polsce. W swoich szkicach omawiają oni wybrane koncepcje tożsamości, odnosząc to pojęcie do dzieł literatury polskiej z ostatniego stulecia, ze szczególnym uwzględnieniem doby powojennej. Autorzy artykułów reprezentują różne dziedziny współczesnej humanistyki, jednak najmocniej odznacza się stanowisko literaturoznawców. Z recenzji dr. hab. Sławomira Buryły, prof. UWM

Książka stanowi Tom 1 planowanego cyklu, którego zamiarem jest ukazanie zmagań Wojska Polskiego o niepodległą Polskę i jej granice z trzech perspektyw: wojskowej, wewnętrznej kraju oraz zagranicznej. Edycja komunikatów III Oddziału Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego, umożliwi badaczom dziejów najnowszych wypełnienia luki w ich naukowym warsztacie. Ułatwi spojrzenie na potyczki i bitwy stoczone w latach 1919-1920, a także na operacyjną stronę kampanii. Publikacja powstała wspólnie z Wydziałem Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego oraz Ministerstwem Obrony Narodowej.

Kiedy mówić TAK, jak mówić NIE. Wiek dorastania to burzliwy okres życia zarówno dla nastolatka, jak i jego rodziców. Dr John Townsend jest psychologiem, specjalistą w dziedzinie wychowywania, a jego spostrzeżenia i wskazówki pomogą ci nauczyć nastolatka odpowiedzialności za swoje czyny, postawy i emocje. Książka ta jest bardzo popularna wśród pedagogów, psychologów, nauczycieli, rodziców oraz wszystkich tych, którzy pragną pomóc nastolatkom bezpiecznie wkraczać w dorosłość. Jeśli... Zastanawiasz się, jak kochać swoje dziecko, kiedy ma „naście” lat i nagle odrzuca Twoją miłość, nieudolnie próbuje być niezależne… Szukasz pomysłów na pełne mądrości podejście, które nie tylko może pomóc przetrwać burzliwe nastoletnie lata Twojego dziecka, ale również wyznaczy mu bezpieczne granice wchodzenia w dorosłość… Pragniesz odkryć świat nastolatka, zrozumieć, jak myśli, co czuje i czego pragnie Twój nastolatek… Potrzebujesz konkretnych przykładów, jak najlepiej zareagować w odniesieniu do konkretnych problemów czy w zaistniałych sytuacjach… Chcesz okazywać mu miłość i jednocześnie wprowadzać zdrowe ograniczenia oraz dobre zasady… to ta książka „Granice w życiu nastolatków” będzie dla Ciebie wielką pomocą. Dzięki tej książce możesz zdobyć nie tylko potrzebne informacje, ale również cenne umiejętności, niezbędne dla wszystkich rodziców nastolatków: kiedy mówić TAK i jak mówić NIE, czyli jak wprowadzać zdrowe, oparte na miłości granice.

Zasady randkowania, które pomogą ci znaleźć miłość twojego życia. Między życiem w pojedynkę a małżeństwem rozciąga się droga zwana randkowaniem. Z jednej strony randkowanie ma nas przygotowywać do małżeństwa, czynić nas lepszymi ludźmi, rozwijać i uczyć panowania nad sobą. Z drugiej powinno być także dobrą zabawą. Potrzebujemy radosnych, nowych doświadczeń z ludźmi, których poznajemy. Aby jednak okres randkowania nie stał się dla nas źródłem problemów i bólu, konieczne jest wyznaczenie odpowiednich granic. Bez nich ludzie często bywają rozczarowani, czują się zagubieni i nie wiedzą, co dalej robić. Gdy trafiają na niewłaściwe osoby, albo nie mogą znaleźć tej właściwej lub znajdują właściwą, ale nie odczuwają do niej takiego pociągu, jak do osoby niewłaściwej, zdarza się, że ich serca zostają złamane. Nie wiedzą, jak poradzić sobie z fizycznym pociągiem i ograniczeniami moralnymi. Odpowiednie granice spełniają kilka ważnych funkcji: definiują nas; pokazują, kim jesteśmy, a kim nie jesteśmy; z czym się zgadzamy, a z czym się nie zgadzamy; co prawdziwie kochamy, a czego nie lubimy. Granice również nas chronią, gdyż uświadamiają innym, co możemy tolerować, a czego nie. Autorzy bestsellerowej książki Granice w relacjach małżeńskich tym razem pokazują, jak wyznaczyć granice w randkowaniu i jak ich przestrzegać. Nie obawiaj się jednak – ta książka nie jest zbiorem kolejnych zakazów i ograniczeń, które ktokolwiek musiałby sobie narzucać. Nie jest też zwykłym poradnikiem na temat związków i szukania miłości swojego życia. To bardzo mądra pozycja, która pomoże osobom wolnym właściwie pokierować swym życiem uczuciowym. Dzięki radom autorów randkowanie stanie się pięknym okresem ich życia i pomoże zdobyć dobre doświadczenia, które w przyszłości pozwolą im zbudować satysfakcjonujący i głęboki związek małżeński.

TOM 7 - RAPORTY STRAŻY KRESOWEJ 1919-1920 ZIEM PÓŁNOCNO-WSCHODNICH W serii "O NIEPODLEGŁĄ I GRANICE" ukazały się: Tom 1 - Komunikaty Oddziału III Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego 1919-1921 Tom 2 - Raporty i komunikaty naczelnych władz wojskowych o sytuacji wewnętrznej Polski 1919-1920 Tom 3 - Raporty i informacje Biura Propagandy Zagranicznej Prezydium Rady Ministrów 1920-1921 Tom 4 - Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939 Tom 5 - Protokoły Komitetu Politycznego Rady Ministrów RP 1921-1926 Tom 6 - Komitet Narodowy Polski. Protokoły posiedzeń 1917-1919 Publikacja powstała we współpracy z Wydziałem Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego i Akademią Humanistyczną im. A Gieysztora.

W tomie szóstym usystematyzowano i przygotowano do publikacji protokoły posiedzeń KNP z lat 1917-1919. Jest to dopełnienie obrazu szkicowanego przez poprzednie tomy spojrzeniem na sytuację Polski, tym razem przez pryzmat działalności przebywających na Zachodzie polityków z kręgów polskiej prawicy na rzecz urabiania przychylności opinii państw sprzymierzonych odnośnie sprawy polskiej oraz zdolności RP do samodzielnej egzystencji i rozwoju, stworzenia struktur nie zależnego państwa, jako podmiotu prawa międzynarodowego. Publikacja powstała wspólnie z Wydziałem Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego

Kroniki Dziwnego Królestwa to cykl urzekający humorem, mnogością wątków i postaci, wędrówkami między światami równoległymi, złożonością intryg i tajemnic oraz niepowtarzalnym stylem, który czyni obcowanie z prozą Oksany Pankiejewej niepowtarzalną czytelniczą przygodą. Jeśli przypadkiem traficie do równoległego świata, gdzie spotkacie elfy, mężnych rycerzy i królów, nie sądźcie, że trafiliście do świata baśni i od tej pory będzie cudownie. Skoro w poprzednim życiu wszystko było u was nie „jak u normalnych ludzi”, to dlaczego teraz miałoby się to zmienić? Stare problemy pozostały i jeszcze dołączyły do nich nowe.

W różnych miejscach tej książki przedstawiłem kilka pośrednich, niekonkluzywnych racji na rzecz tezy, iż wbrew temu, co każe nam sądzić cała niemal filozofia, wrażenia i pojęcia są tym samym. Niewiele bliższego byłem w stanie powiedzieć o tej tożsamości. Tu bodaj w sposób najbardziej namacalny dochodzi do głosu to, o czym mówiłem w związku z kwestią metody - brak gotowych pojęć i konieczność posuwania się po omacku, drogą refleksji, a nie myślenia determinującego.

W takim stopniu, w jakim czujesz się wolny, by odmówić czegoś małżonkowi, możesz również zgodzić się na to, czego pragnie. Dlatego dla dobra małżeństwa czasami warto powiedzieć: „Nie mogę wyrazić na to szczerej zgody, dlatego tym razem muszę ci odmówić”. Kiedy wytyczamy granice i ich przestrzegamy, to nie tylko komunikujemy współmałżonkowi: „Kocham cię, lecz nie będę płacić za twoje problemy”, ale swoją postawą pomagamy mu w osobistym rozwoju i osiąganiu koniecznej dojrzałości. Granice bowiem sprzyjają rozwojowi miłości. Ludzie, którzy nieustannie pracują nad swoim (a nie małżonka) charakterem, potrafią wytyczać i szanować granice w małżeństwie, są dojrzałymi osobami. Z drugiej strony ci, którzy obawiają się słowa NIE, pozostają ludźmi pozbawionymi dojrzałości. Dobrą nowiną dla wszystkich małżeństw jest to, że nie jesteśmy zdeterminowani zachowaniami i problemami partnera. Każdy z małżonków może uniknąć losu ofiary niedojrzałego partnera i trudności, które on przeżywa, co więcej, może zmienić charakter łączącego ich związku. Książka wskazuje, jak można zmienić relacje małżeńskie na lepsze, nawet jeśli druga osoba nie jest tym zainteresowana. Proces zmian rozpoczyna się jednak zawsze od wzięcia odpowiedzialności za własną część problemu, ponieważ granice można wyznaczyć tylko tej osobie, nad którą ma się władzę - samemu sobie. Nie ma większego błogosławieństwa dla każdej, bez wyjątku, osoby niż dojrzały charakterem współmałżonek, który wie, jak stosować granice w swoim własnym życiu. Taka osoba wywiera nieoceniony wpływ na życie swojego partnera, skutecznie ucząc go szacunku dla innych, samokontroli i dojrzałości emocjonalnej. Taka osoba to skarb. Do takich osób lgną inni. Takie osoby sprawiają, że życie spędzone z nimi jest zawsze spełnione i szczęśliwe. Jeśli chcesz być taką osobą, to ta książka będzie dla ciebie niezbędnym przewodnikiem do osobistego i małżeńskiego sukcesu.

Pierwsze opracowanie tak obszernie i dokładnie opisujące powstanie i rozwój Polskich Sił Powietrznych. Oddajemy w ręce Czytelnika pierwszy tom pracy „Polskie Wojska Lotnicze w okresie walk o granice państwa polskiego 1918-1921”. Książka została napisana z myślą o upowszechnieniu wiedzy o pierwszym, a jednocześnie niezwykle chwalebnym okresie istnienia polskiego lotnictwa wojskowego. Pierwszy tom ma na celu scharakteryzowanie obrazu polskich Wojsk Lotniczych. Wskazuje on na stan światowego lotnictwa w 1918 roku, opisuje trudne początki lotnictwa i aeronautyki w Polsce, przedstawia uwarunkowane dążeniem do idealnej formy zmiany struktur organizacyjnych, a także przybliża Czytelnikowi obraz zaplecza personalnego i technicznego. Wszystkie te informacje są niezbędną bazą, bez której nie sposób właściwie ocenić roli polskiego lotnictwa w latach zbrojnego kształtowania się granic II Rzeczypospolitej.

Monografia stanowi studium prawnodogmatyczne z zakresu teorii prawa administracyjnego i postępowania sądowoadministracyjnego. Zasadniczym celem pracy jest z jednej strony wykazanie i wyjaśnienie związku pomiędzy mechanizmem sądowoadministracyjnej weryfikacji legalności i granicami tej weryfikacji a rodzajami i cechami norm prawa administracyjnego wchodzącymi w skład podstaw prawnych aktów dokonujących ich konkretyzacji, z drugiej zaś – ukazanie użytecznego praktycznie i zrelatywizowanego do polskiego porządku prawnego modelu teoretycznego przebiegu i sposobu funkcjonowania procesu kontroli sądowoadministracyjnej na tle faz konkretyzacji norm prawa administracyjnego. W pierwszej części pracy analizie poddano zasadnicze problemy podziału norm prawa administracyjnego na normy merytoryczne i kompetencyjne. Szczególnie istotne z punktu widzenia zakresów związania i swobody prawnej organów administracji publicznej są rozważania na temat norm merytorycznych realizacji kompetencji oraz podziału norm merytorycznych na normy zewnętrzne i wewnętrzne, normy-reguły i normy-zasady oraz normy warunkowe i celowe. Zagadnienia otwartości norm prawa administracyjnego zostały również omówione na tle klasycznych form „osłabiania” związania ustawą, w tym konstrukcji uznania administracyjnego. Część druga rozważań została poświęcona omówieniu problematyki konkretyzacji norm prawa administracyjnego. Przedstawiono zasadnicze modele subsumpcyjnej oraz antyformalistycznej konkretyzacji norm, które są dostosowane do specyfiki struktury i treści określonych kategorii norm materialnego prawa administracyjnego. Zaproponowano także zarys koncepcji modelu zintegrowanego konkretyzacji norm administracyjnoprawnych. W części trzeciej opracowania analiza została skoncentrowana na ukazaniu struktury statycznej i dynamicznej oraz granic procesu sądowoadministracyjnej weryfikacji legalności konkretyzacji norm prawa administracyjnego. Zasadniczym przedmiotem rozważań stały się kolejne etapy weryfikacji sądowoadministracyjnej na tle faz konkretyzacji norm prawa administracyjnego. Wyróżniono sześć zasadniczych rodzajów weryfikacji: walidacyjną, kognicyjną, interpretacyjną, subsumpcyjną, decyzyjną, konsekwencyjną. Odrębnie omówiono granice legalnościowej weryfikacji sądu administracyjnego. Z jednej strony poddano analizie poziome (ustrojowe i proceduralne) granice weryfikacji, z drugiej zaś – granice pionowe związane z głębokością kompetencji weryfikacyjnych sądu administracyjnego. W tym fragmencie rozważań uwzględniono klasyczne teorie redukcji głębokości kontroli legalnościowej – teorię uznania administracyjnego oraz teorię swobodnej oceny stanu faktycznego. Książka jest opracowaniem naukowym, w którym płaszczyzny teoretyczna i praktyczna przenikają się i uzupełniają wzajemnie. Stanowi ona nie tylko studium teoretyczne, lecz może być także wykorzystywana w szerokim zakresie jako źródło praktycznych dyrektyw sposobu rozstrzygania spornych problemów, jakie pojawiają się w toku przeprowadzania kontroli legalnościowej przez sąd administracyjny. Istotnym elementem rozważań jest nowatorskie powiązanie czynności kontrolno-rozpoznawczych sądu administracyjnego z kolejnymi fazami procesu konkretyzacji norm prawa administracyjnego. W ten sposób prezentowane dzieło może stać się nieocenioną pomocą nie tylko dla sędziów sądów administracyjnych, lecz także dla wszystkich podmiotów, które z racji zainteresowań naukowych, potrzeb dydaktycznych lub obowiązków zawodowych (w tym pełnomocników procesowych wnoszących skargi do sądu administracyjnego lub środki odwoławcze w postępowaniu sądowoadministracyjnym) stykają się z problematyką mechanizmu i granic weryfikacji sądowoadministracyjnej.

Granice historii Donalda R. Kelleya to synteza historiografii światowej w ubiegłym stuleciu – ostatni z trzech tomów trylogii opowiadającej o tym, jak pisano o historii od Herodota po czasy współczesne. Autor opisuje najważniejsze zjawiska i szkoły historyczne oraz – co szczególnie cenne – dorobek historiografii mniejszych państw. Zwraca również uwagę na to, jak najtragiczniejsze wydarzenia ostatnich kilkudziesięciu lat wpłynęły na badania historyków, ich przekonania i sądy. Według Kelleya po II wojnie światowej ludzkość stanęła wobec kryzysu oceny przeszłości – stąd powojenne gwałtowne przemiany w opisywaniu przeszłości (szkoła Annales oraz zjawisko postmodernizmu). Jest to nowatorska teoria historiograficzna, efekt wieloletnich studiów i przemyśleń autora. [Autor] pyta [...] o tytułowe granice rozwoju historiografii. Widzi wiek dwudziesty jako epokę graniczną, swoisty limes, który historia jako nauka osiągnęła i poza który wyjść nie może, a próby jego pokonania prowadzą do zacierania cech historii jako oddzielnej i specyficznej nauki. Z całości rozważań zawartych w tym tomie [...] wynika główna teza trylogii mówiąca, że historia zatoczyła swoiste koło, doświadczyła w XX wieku [...] końca cyklu rozwojowego, jakby to powiedzieli zwolennicy cyklicznej teorii dziejów, powracając na pozycje, z których wyszła w świecie greckim. (fragment recenzji prof. Krzysztofa Zamorskiego)