[Czarne]
Kategoria: Książki / Literatura obcojęzyczna
dawnych i nowych czytelników „Gottlandu”, że tym razem
stworzyłem książkę wreszcie mi posłuszną.Do następnego wydania
oczywiście.Mariusz SzczygiełAktorka Lida Baarova — kobieta, przez
którą płakał...
Pełen opis produktu 'Gottland wyd. 2022' »
Książka może pisarza dręczyć. Może też – i w tym przypadku to jest
lepsze słowo – uwierać. Drobnym szczegółem. Jakby był jakimś
ziarenkiem piasku, które dostało się do buta i uniemożliwia
chodzenie. Przyznaję: latami uwierało mnie kilka słów. Nie były
odpowiednie, a ja przecież mam pod ręką lepsze.Parandowski
stwierdził, że książka nazajutrz po wydaniu odmawia autorowi
posłuszeństwa. Dlatego zapewniam dawnych i nowych czytelników
„Gottlandu”, że tym razem stworzyłem książkę wreszcie mi
posłuszną.Do następnego wydania oczywiście.Mariusz SzczygiełAktorka
Lida Baarova — kobieta, przez którą płakał Goebbels rzeźbiarz
Otakar Szvec – twórca największego pomnika Stalina na kuli
ziemskiej, który nim skończył dzieło, postanowił się zabić,
autentyczna siostrzenica Franza Kafki, która do dziś żyje w Pradze
piosenkarka Marta Kubiszova, której komunistyczny reżim na 20 lat
zabronił śpiewać i skasował nagrania z radiowych archiwów
legendarny producent obuwia Tomáš Bata, który stworzył kontrolowane
przez siebie miasto na 10 lat przed pomysłami Orwella pisarz Eduard
Kirchberger, który stworzył siebie na nowo i został Karelem
Fabianem oraz wielu innych – to bohaterowie tej książki. Poprzez
ich barwne życiorysy Mariusz Szczygieł opowiada o czasach, w jakich
przyszło im (i nam) żyć. Opowiada o wygórowanej cenie, jaką musieli
zapłacić za pozornie nieważne decyzje, o tragicznym splocie
przypadku i przeznaczenia, kształtującym życie całych
pokoleń. „„Gottland” to jedna z tych książek cudownie
niepoddających się klasyfikacjom. Szczygieł jest niesamowity i
zabawny, wszystko się u niego łączy. Jest niczym Hrabal
non-fiction. Książka zaczyna się historią Baty, a kończy
olśniewającą podwójną narracją na temat lekarki, specjalistki od
oparzeń, która w wolnym czasie przekłada kryminały Dicka Francisa.
I wszystko jest prawdą!” Julian Barnes, „The Guardian”
„Mądra, ciekawa i potrzebna książka. Poprzez opowieść o losach
ludzkich Szczygieł opowiada skomplikowane dzieje naszych
południowych sąsiadów. Zafascynowany niepowtarzalną czeską kulturą
i obyczajowością, zmysłem ironii, humorem i sarkazmem, przypomina
czeskie spotkania z „historią spuszczoną z łańcucha”. Czytamy te
opowieści przez pryzmat własnych losów, co czyni lekturę jeszcze
bardziej zajmującą. Losy mieliśmy podobne, a jak bardzo odmienne.
Pasjonująca książka.” Adam Michnik „Przy „Gottlandzie” nie
sposób nie myśleć o „Procesie” i „Zamku”. Szczygieł śledzi
niezrozumiałe zdarzenia i szuka w nich sensu. Ma niezwykły talent
do tropienia szczegółów. Jego spojrzenie na dwudziestowieczne
totalitaryzmy, które wciąż zatruwają nam umysł, jest godne
najwyższej uwagi.” Larry Rother, „The New York Times”
„Świetna książka. Potwornie przygnębiająca panorama czeskich losów
XX wieku. (Obejmuje też wiek nowy, który równie przygnębia). To, co
mnie zawsze w czeskim losie pociągało, to nieustanna, dynamiczna,
tragiczna i zarazem śmieszna niejednoznaczność. Mariusz Szczygieł
wychodzi z tradycji polskiego reportażu i na tę właśnie
niejednoznaczną czeskość nakłada swoją metodę. Efekt jest bardzo
mocny, oryginalny, zaskakujący. Od dawna nie odbyłam równie
intensywnej podróży do moich młodzieńczych doświadczeń, pytań i
fascynacji. Ale ich lektura wprawiła mnie w głęboki smutek. Czekam
na drugą część tych reportaży-esejów-opowiadań (bo i gatunek nie
jest do końca określony) w nadziei, że możliwe jest jakieś
katharsis, że z pułapki tego środkowoeuropejskiego losu można się
wyplątać.” Agnieszka Holland „Nadzwyczajny! Ze swoim sposobem
opowiadania historii, poczuciem absurdu oraz ironicznym podejściem
mógłby drukować u nas, w „The Spectator”.” Victor Sebestyen, „The
Spectator” „To nie jest książka, to klejnot.” „Le
Figaro” „Mimo humoru książka podejmuje temat cierpienia
poważnie i ze współczuciem.” Madeleine LaRue, „Quarterly
Conversation” „Wielka literatura pod płaszczykiem reportażu.”
„Wiener Zeitung” „Halucynacyjne bajki pełne niepokoju.”
„Liberation” „Tę książkę można uznać za czarną komedię, tyle
że czarna komedia w wydaniu Szczygła to coś bardzo
przygnębiającego.” Mythili Rao, „The Daily Beast”
„Emocjonująca, tragiczna, zabawna podróż.” „La Repubblica”
„Trauma życia w komunistycznym piekle do tej pory nie została w
Europie odreagowana, o czym błyskotliwie zaświadcza ta książka i
jej sukces.” „Kommiersant”