[znak]
Kategoria: Beletrystyka>Społeczno-obyczajowaWysyłka: od ręki
Godot i jego cień to
autobiograficzna opowieść o magii literatury i fascynacji
osobą Samuela Becketta - jednego z najbardziej tajemniczych pisarzy
XX wieku....
Pełen opis produktu 'Godot i jego cień' »
Godot i jego cień to autobiograficzna opowieść o magii literatury i
fascynacji osobą Samuela Becketta - jednego z najbardziej
tajemniczych pisarzy XX wieku. Dla autora poetyckie dzieło tego
„mistrza samotności i smutku” urasta do rangi mowy proroczej, która
odmienia słuchacza i sprawia, że pojmuje sam siebie. Jest to
historia olśnienia i wędrówki w ślad za człowiekiem, któremu się je
zawdzięcza.Madame była tworem fantazji, Beckett jest rzeczywisty.
Narrator znów jak detektyw podąża tropem do celu: z Warszawy przez
Nowy Jork i Londyn do Paryża, gdzie dochodzi do niezwykłego
spotkania. Tym razem jednak stawką jest coś innego niż miłość.
Odpowiedź na pytanie „jaki jest” sens życia.”Niezwykła książka.
Znawca, tłumacz i reżyser tekstów Samuela Becketta opowiada tu - z
przejęciem, ale nie bez autoironii - o swojej fascynacji
twórczością i postacią tego pisarza. Łączy skrupulatną i
arcydociekliwą filologię interpretacyjną z filologią w źródłowym
znaczeniu tego słowa - umiłowaniem swego przedmiotu. Pokazuje, jak
obcowanie z wielką literaturą może stać się centralnym
doświadczeniem życiowym i jakie tkwią w niej siły osobotwórcze.
Jest pochwałą i uświetnieniem takiej literatury.”Henryk Markiewicz
”Godot i jego cień Antoniego Libery jest utworem tak oryginalnym,
że z trudem przychodzi mi uchwycić jego cechy gatunkowe. Ani to
powieść, ani autobiografia, ani esej. Prędzej - wszystkiego po
trochu, nie wyłączając oszałamiających wnikliwością i precyzją
fragmentów analitycznych, „mini-wykładów o maxi-sprawach” czy
popisów filologicznej wirtuozerii. [...]właściwego przedmiotu
narracji nie stanowią barwne historie, anegdoty i przygody, lecz
pewna figura losu, która się zza nich wyłania. W tym sensie Libera
konstruuje rodzaj bildungsroman, z tą różnicą, że opowiadając o
procesie swojego duchowego formowania pod wpływem dzieła i osoby
Samuela Becketta, nie ucieka się do literackiej fikcji czy
konfabulacji, lecz poprzestaje na faktach, które układają się w
pewien nadrzędny wzór albo przynajmniej jako wzór pozwalają się
interpretować.”Janusz Majcherek, „Zeszyty Literackie”przeczytaj
całą recenzję Dotarłszy do wybrzeży Ziemi Ulro, bohater opowieści
Libery zaczyna wędrować po jej bezdrożach śladami Becketta. Staje
się jego cieniem. Detalicznie bada, tłumaczy i interpretuje utwory
swojego przewodnika, reżyseruje jego dramaty w teatrze, odnajduje
jego czytelników i wyznawców, by skonfrontować z nimi wrażenia z
lektury. To wreszcie pozwala mu przełamać poczucie osamotnienia,
odnaleźć się we wspólnocie ludzi duchowo mu bliskich. Co więcej,
szlak, który pokonuje zaczyna się wydawać celowy - prowadzi od
pierwszych czytelniczych zauroczeń, poprzez z trudem zdobywane,
ułamkowe informacje o dorobku autora ku rozległej wiedzy o jego
twórczości, a wreszcie także - ku osobistej z nim znajomości. Wanda
Zwinogrodzka ”Teatr” Przeczytaj całą recenzję Rozmowa w magazynie
”Autoportret. Pismo o dobrej przestrzeni”...