[wydawnictwo uniwersytetu warszawskiego]
Kategoria: Historia. Archeologia >Historia krajów, narodów i miejscWysyłka: do 3 dni
jeszcze przed zamknięciem getta, po jego zamknięciu, w okresie
przed deportacjami i podczas deportacji. Tomy 33 i 34, publikowane
pod ogólnym tytułem Getto warszawskie (cz. I i
II),...
Pełen opis produktu 'Archiwum Ringelbluma Getto warszawskie Część 1' »
Tom 33 obejmuje dokumenty o różnym charakterze dotyczące wielu
aspektów życia społecznego w getcie warszawskim: akta urzędowe,
zarówno wytworzone przez oficjalne struktury administracyjne
(niemieckie i żydowskie), jak i przez organizacje konspiracyjne,
opracowania sporządzone przez współpracowników „Oneg Szabat”, a
także materiały pochodzenia prywatnego. Znalazły się wśród nich:
impresje z życia codziennego, dokumenty dotyczące dzieci i
młodzieży żydowskiej oraz organizacji edukacji, dokumenty z
żydowskich kręgów ortodoksyjnych (szczególnie ciekawe ze względu na
zasadniczy brak tego typu tekstów w ARG i na wciąż niedostateczną
ich obecność w studiach nad Zagładą na ziemiach polskich), opisy
losu Żydów, którzy przybyli do Warszawy z ziem wcielonych do Rzeszy
i z zachodniej części dystryktu warszawskiego, materiały dotyczące
dwóch epidemii tyfusu, a także walki z czerwonką, gruźlicą i
chorobą głodową, wreszcie - korespondencja do i z getta oraz
dokumenty dotyczące prześladowań mających miejsce jeszcze przed
zamknięciem getta, po jego zamknięciu, w okresie przed deportacjami
i podczas deportacji. Tomy 33 i 34, publikowane pod ogólnym tytułem
Getto warszawskie (cz. I i II), zostały pomyślane jako pewna całość
– obejmują bowiem dokumenty odnoszące się do różnych aspektów
codziennego funkcjonowania getta warszawskiego. Dokumenty te
zostały podzielone na następujące rozdziały: cz. I (t. 33): Obrazy
getta, Wychowanie i edukacja, Życie religijne, Uchodźcy i
przesiedleńcy, Walka z tyfusem, Listy, Prześladowanie i Zagłada,
cz. II (t. 34): Statystyka, Gospodarka, Szopy, Praca przymusowa,
Komitety Domowe, Organizacje polityczne i społeczne, konspiracja,
Żydowska Służba Porządkowa, „Trzynastka”. „Wszedłem! Przekroczyłem
granice już nie tylko strefy ludnościowej, dzielnicy, ale granice
rzeczywistości, bo to, co zobaczyłem i przeżyłem, nie daje się w
żaden sposób ująć naszym rozumem, zmysłami, wyobraźnią.
Przekroczyłem nie tylko mury – granice, ale i granice wyobrażalnej
rzeczywistości… Już sam fakt miał w sobie posmak jakiegoś obrzędu,
ceremoniału przejścia w podziemia, we władztwo Hadesa, a obrzędowi
temu z obu stron towarzyszyli umundurowani przedstawiciele władz
polskich i żydowskich, odpowiednio «przygotowani». Przechodzę przez
wyłom w murze i dostaję się w objęcia policjantów żydowskich, klapa
zapada się za mną, czuję się okropnie, jak mysz w pułapce, jak
bohater kryminalnego filmu, wchodzący w podziemia, piwnice czy
grobowiec, który nagle zamyka się za nim bezszelestnie, poruszany
niewidzialną ręką. Otrząsam się z pierwszego przykrego uczucia,
szczypię się w ręce, staram się realnie patrzeć na otoczenie.
Wchodzę w ulice. Najpierw patrzę się na wszystko i wszystkich
oczyma przybysza z dalekich krajów, który zwiedza egzotyczne i
ekscentryczne dlań dzielnice. Co się stało ze mną? Przecież znam tu
każdą ulicę, niemal każdy dom, co drugiego człowieka. A mimo to nie
poznaję ulic, nie poznaję ludzi. Nie wiem, na jakiej ulicy się
znajduję, nie umiem znaleźć drogi do swego domu. Przecież stąd jest
podobno do mojego domu pięć minut, a ja krążę i chodzę, i nie wiem,
jak trafić do domu. To te mury, to te symbole hańby i poniżenia
ludzkiego – tak utrudniają mi drogę.” Stanisław Różycki, Relacja
pt. „To jest getto! (Reportaż z inferna XX wieku)” (dok. 14) Do
książki dołączona jest płyta zawierająca zeskanowane oryginały
opublikowanych dokumentów.academia...
