Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Gesty rąk pomagają wyrazić to, czego nie wyraziliśmy słowami. Umiejętność odczytania tych gestów jest kluczem dla naszych udanych relacji z otoczeniem.

Gesty Karpowicza to historia o samotności, milczeniu i obcości. Opowieść o odkrywaniu domu, o próbie zrozumienia, nazwania i uporządkowania przeszłych zdarzeń.Czterdziestoletni bohater zostawia wygodne mieszkanie w kamienicy na Starym Mokotowie i jedzie do rodzinnego domu w Białymstoku, by odwiedzić niewidzianą od kilku miesięcy śmiertelnie chorą matkę. Wyjazd bohatera okazuje się jednak dopiero początkiem podróży?

Książka opisuje najważniejsze gesty wykonywane podczas liturgii wszystkich w niej uczestniczących, ich genezę, historię oraz symbolikęGesty i słowa w Eucharystii to przewodnik po Mszy Świętej. ?Gesty, postawy, ruch tworzą pewien wzorzec zachowań społecznych (?), powtarzają symboliczne zachowanie, wyrażają związek chrześcijanina z Bogiem. (?) Działanie to zmierza do komunikacji (?) do relacji między Bogiem i ludźmi? ? pisze autor, znany i ceniony liturgista.- Po co idziemy na niedzielną Mszę Świętą?- Wyjaśnienie m.in. takich gestów, jak: ucałowanie ołtarza, umycie rąk, okadzenie Ewangeliarza, a także postawy stojącej i siedzącej.- Historyczne pochodzenie oraz znaczenie Credo, Sanctus, Ojcze nasz. - Czy możemy się spodziewać ogólnego powrotu Mszy w języku łacińskim i sprawowania Eucharystii ze zwrotem ku ołtarzowi?

Książka odsłania tajniki komunikacji niewerbalnej - mowę ciała, gestów i zachowań. Dzięki ich poznaniu będziemy w stanie określić cechy charakteru naszych rozmówców i dotrzeć do wielu, często skrywanych, tajemnic ich wnętrza. Umiejętność właściwego odczytywania znaczeń ukrytych w ludzkich gestach pomoże nam w nawiązywaniu znajomości, prowadzeniu rozmów, działalności zawodowej, życiu towarzyskim etc...

Zbiór tekstów publikowanych w ?Tygodniku Powszechnym?, w których Janusz Poniewierski analizuje tym razem nie słowa, ale gesty i zachowania Jana Pawła II. Uwiecznione na tysiącach zdjęć, są świadectwem Jego świętości i znakiem Bożej obecności równie wymownym jak to, co mówił i pisał. Liczne zdjęcia zamieszczone w książce pomogą zapamiętać zarówno gesty wszystkim dobrze znane, jak i te rzadziej przypominane.

Książka jest poradnikiem skierowanym do tych, którzy regularnie bądź doraźnie uczestniczą w niedzielnej Eucharystii, aby pomóc im w ?lepszej? modlitwie, aby weszli w ducha i rytm celebracji. Cel nie ma zatem charakteru intelektualnego lub doktrynalnego, lecz jest konkretny i praktyczny. Czytelnik jest prowadzony do zaznajomienia się z aspektami doktrynalnymi i rzeczywistymi wymiarami misterium eucharystycznego dzięki ?odkryciu? słów i gestów. Każdy temat jest umiejscawiany we Mszy Świętej, wyjaśniane jest jego pochodzenie i znaczenie, a na koniec proponowana jest refleksja osobista. W ten sposób od pojedynczych elementów dociera się do ?centrum? wiary w misterium eucharystycznym.Po ogólnym wprowadzeniu (nazwy, tło historyczne, założenia dotyczące zgromadzenia i biegunów celebracji i niedzieli), tekst dzieli się na pięć części: strukturę obchodów (obrzędy wejścia, liturgia Słowa, liturgia eucharystyczna, obrzędy zakończenia); aklamacje, modlitwy i odpowiedzi; postawy i ruchy, pozdrowienia i wezwania; słowa kluczowe i podstawowe wyrażenia Modlitwy Eucharystycznej. Na końcu umieszczony został dodatek o Eucharystii sprawowanej w sobotę wieczorem, o komunii udzielanej z kielicha i na rękę, o składce podczas Mszy Świętej, o związku sakramentu pokuty i Eucharystii, o Eucharystii i adoracji oraz o Eucharystii i dialogu ekumenicznym.

Nie ufaj słowom, bo możesz dojść do błędnych wniosków: lecz zawsze możesz ufać ukrytemu obliczu człowieka, gdyż w nim nie ma fałszu i z konieczności być nie może.George BorrowGesty zamiast słów, czyli po prostu szeroko rozumiany język ciała, zawarty w wyglądzie, sposobie ubierania się, wyrazie twarzy, intensywności i częstości kontaktu wzrokowego, ruchach ciała, przyjmowanych pozach, tonie głosu czy rytmie wypowiedzi to tylko wybrane zagadnienia związane z komunikacją niewerbalną, której poświęcona jest omawiana pozycja. Co więcej? Autor pokazuje, że poprzez trening komunikacyjno-informacyjny, praktyczny czy też informacyjno-praktyczny możemy udoskonalać naszą mowę ciała, dzięki czemu staniemy się bardziej asertywni i skuteczniejsi w kontaktach społecznych, a wszelkie bariery uniemożliwiające odpowiednie porozumiewanie się z otoczeniem zostaną zniesione.Książka adresowana jest do szerokiego grona odbiorców, przede wszystkim do studentów psychologii, pedagogiki, socjologii, osób pracujących w tych zawodach.

Les mises en prose sont un élément caractéristique du paysage littéraire de l?automne du Moyen-âge. Ces longs récits en prose donnent une nouvelle vie au vieux chant héroique des chansons de geste, aux romans courtois et aux vieilles chroniques. Lues et aimées de leurs contemporains, ces adaptations n?ont pas, au début, suscité l?intéret des philologues, certains les trouvant secondaires et médiocres, d?autres simplement insignifiantes. Aujourd?hui, cette littérature regagne ses titres de noblesse comme celle qui enferme les derniers échos du cor de Roland a côté de ceux du cor magique d?Aubéron, celle qui peut etre considérée comme annonce directe du roman classique et celle, finalement, qui devient pour nous un vrai trésor d?informations sur les gouts, les moeurs, la sensibilité de son époque.Dans ce livre, basé sur une these de doctorat entierement revue et réorganisée, l?auteur analyse trois mises en prose tardives en les comparant a leurs sources épiques qui sont le vénérable cycle de Guillaume d?Orange, contenant des chansons de geste anciennes et héroiques, Berte aus grans piés d?Adenet le Roi, inspirée plutôt d?un conte folklorique, et Huon de Bordeaux, ressemblant a un roman d?aventures. Ces trois dérimages sont analysés dans la perspective de leurs sources, sous l?angle du processus de l?adaptation, des problemes génériques, de la composition et, finalement, du contenu proprement dit des textes et de la mentalité qu?il reflete. Cette démarche permet de tenter de répondre a certaines questions soulevées par cette littér ature : pourquoi a-t-on adapté de vieilles oeuvres plutôt que de créer de nouvelles fictions ? Quels sont les procédés de l?adaptation les plus fréquents ? Comment les écrivains du XVe siecle modifient-ils leurs sources ? En quoi sont-ils autonomes, en quoi dépendent-ils des modes et tendances littéraires en vogue a leur époque ?

ZOBACZ Z BLISKA PAPIEŻA FRANCISZKAGrzegorz Gałązka to autor kanonizacyjnego portretu Jana Pawła II. Od kilkudziesięciu lat fotografuje życie w Watykanie. Dzięki jego znakomitym zdjęciom możemy ujrzeć Franciszka takiego, jaki jest naprawdę - spontanicznego, ekspresyjnego, otwartego na dialog. Album podzielony jest na trzy części (Spotkania, Modlitwa, Gesty). Fotografie pokazują Ojca Świętego zarówno w trakcie uroczystych i doniosłych celebracji, jak i podczas codziennej służby na Tronie Piotrowym.Te zdjęcia powinien zobaczyć każdy, kto chce poznać Franciszka i ujrzeć jego pontyfikat w pełnym świetle.

Metoda Gestów Obrazujących Ruchy Artykulatorów (?GORA) powstała [?] po to, aby wesprzeć terapię logopedyczną dzieci z zaburzoną kinestezją artykulacyjną, jako pomoc w rozwiązaniu problemów w czuciu ułożenia narządów artykulacyjnych. Gesty wizualizują wybrane cechy artykulacyjne głosek, co pozwala małym pacjentom przekładać prosty układ palców i ruchów dłoni na trudne do wykonania ruchy narządów artykulacyjnych.Ze wstępu Książka znajdzie bardzo wielu odbiorców wśród logopedów praktyków pracujących głównie z dziećmi, ale także z dorosłymi. Jest ona kierowana również do rodziców [?], aby mogli oni stać się w pełni świadomymi partnerami specjalistów podczas prowadzonej terapii [?]. Opanowane [?] gesty będą [?] wykorzystywane w warunkach domowych podczas ćwiczeń utrwalających daną umiejętność. [System] gestów GORA może być także pomocny w nauczaniu obcokrajowców języka polskiego.Z recenzji dr Danuty Emiluty-Rozya Uporządkowane i precyzyjnie opisane sposoby wizualizacji ruchów artykulacyjnych mogą pomóc logopedom, a także rodzicom i opiekunom w kształtowaniu prawidłowych wzorców wymowy u osób z zaburzeniami kinestezji artykulacyjnej i/lub kontroli słuchowej. [?] Naturalność, prostota i przejrzystość metody GORA umożliwia jej zastosowanie w pracy z dziećmi i dorosłymi.Z recenzji prof. UMCS i UWM, dr hab. Jolanty Panasiuk

?Emocje i gesty? są drugą częścią cyklu ?Uczę się rozumieć innych". W publikacji wykorzystano kilkadziesiąt zdjęć osób wyrażających w różny sposób podstawowe emocje, na przykład radość, smutek czy strach. Każda fotografia umieszczona jest na jednej stronie. Na sąsiedniej stronie znajduje się miniatura zdjęcia oraz pytania, które powinny być użyte w trakcie jej omawiania. Pomoc została tak pomyślana, że po złożeniu publikacji (jak stawia się kalendarz biurowy) można prezentować dziecku tylko zdjęcie.Pytania i polecenia są pomocą w nauce rozpoznawania, nazywania oraz wskazywania przyczyn pojawienia się różnorodnych stanów emocjonalnych w zależności od kontekstu sytuacyjnego. Książka powstała z myślą o kształtowaniu umiejętności ważnych dla rozwoju społecznego zarówno małych dzieci, jak i osób z zaburzeniami, na przykład ze spektrum autyzmu.

Gesty Karpowicza to historia o samotności, milczeniu i obcości. Opowieść o odkrywaniu domu, o próbie zrozumienia, nazwania i uporządkowania przeszłych zdarzeń.Czterdziestoletni bohater zostawia wygodne mieszkanie w kamienicy na Starym Mokotowie i jedzie do rodzinnego domu w Białymstoku, by odwiedzić niewidzianą od kilku miesięcy śmiertelnie chorą matkę. Wyjazd bohatera okazuje się jednak dopiero początkiem podróży?Ignacy Karpowicz ? pisarz, tłumacz, podróżnik (podróże po Ameryce Środkowej i Afryce Wschodniej, mieszkał w Kostaryce i Etiopii). Tłumaczy z angielskiego, hiszpańskiego i amharskiego (urzędowy język Etiopii). Laureat Paszportu Polityki 2010 za powieść Balladyny i romanse i dwukrotnie nominowany do tej nagrody za powieści Gesty i Niehalo

Gesty artykulacyjne (GA) inaczej wizualizacje głosek w sylabach, to ruchy jednej dłoni (jedynym wyjątkiem jest samogłoska Y), towarzyszące wypowiadanym samogłoskom i spółgłoskom w sylabach. Wizualizacje uruchamiają nie tylko naśladownictwo, ale pozwalają także oswoić dźwięki przez ucieleśnienie ich w obrazie dłoni. Współczesne badania pokazały, że percepcja ruchu i jego imitowanie są uzależnione od powiązań neuronalnych ośrodków wzrokowych i ruchowych. Celem stosowania owych gestów jest pokazanie miejsca i/lub sposobu artykulacji głoski oraz wspomaganie procesów uwagi i pamięci poprzez odczucie ruchu własnej dłoni. Gest, towarzyszący spółgłosce dotyczy całego paradygmatu.Przedstawione rysunki służą dorosłemu, dzieci uczą się obserwując dorosłego.