[ARKADY]
Kategoria: Sztuka i kultura / Sztuka
Saksonii trzeba byĹo wybudowaÄ dla nich specjalne pomieszczenia.
Jednak za prawdziwy rok zaĹoĹźenia Galerii naleĹźy uznaÄ
1722, kiedy to August III, elektor saski i krĂłl Polski,
dokonaĹ...
Pełen opis produktu 'Galeria DrezdeĹska ArcydzieĹa malarstwa etui' »
Od samego poczÄ
tku swego istnienia, bo juĹź okoĹo 1560 roku,
kolekcja, ktĂłra miaĹa staÄ siÄ jednÄ
z najwaĹźniejszych i
najsĹynniejszych w Europie, znalazĹa dla siebie idealne miejsce
â Drezno. Pierwotnie w jej skĹad wchodziĹy gĹĂłwnie obrazy
artystĂłw niemieckich, jak Lucas Cranach czy Albrecht DĂźrer, ale
kilkadziesiÄ
t lat później dzieĹ byĹo juĹź na tyle duĹźo, Ĺźe w
stolicy Saksonii trzeba byĹo wybudowaÄ dla nich specjalne
pomieszczenia. Jednak za prawdziwy rok zaĹoĹźenia Galerii naleĹźy
uznaÄ 1722, kiedy to August III, elektor saski i krĂłl Polski,
dokonaĹ wielkiej zmiany jakoĹciowej w kolekcji. Monarcha,
rozporzÄ
dzajÄ
cy znacznymi zasobami pochodzÄ
cymi ze sprzedaĹźy
porcelany miĹnieĹskiej, byĹ oĹwieconym spadkobiercÄ
tradycji
renesansowego mecenatu.
Jego emisariusze zaczÄli skupowaÄ w caĹej Europie nie tylko
pojedyncze arcydzieĹa, ale wrÄcz caĹe kolekcje, jak np.
zgromadzony przez ksiÄcia Modeny zbiĂłr liczÄ
cy okoĹo stu
obrazĂłw. WĹadcÄ interesowaĹa takĹźe sztuka flamandzka i
holenderska. Do swej kolekcji pozyskaĹ wiÄc wiele prac uznanych
XVII âwiecznych mistrzĂłw â od Vermeera do Rembrandta.
W poĹowie XVIII wieku Galeria byĹa juĹź prawdziwym kompendium
sztuki malarskiej, w ktĂłrym goĹciĹy dzieĹa takich mistrzĂłw,
jak miÄdzy innymi Rafael, Lucas Cranach Starszy, Tycjan, Annibale
Carracci, Peter Paul Rubens, Guercino, Diego VelĂĄzquez, Nicolas
Poussin, Gabriel Metsu, Gerrit Dou, Jean-Antoine Watteau, Giovanni
Antonio Canal i Brenardo Bellotto â wezwany na dwĂłr, by w swoich
obrazach uwieczniÄ niezwykĹe piÄkno odnowionego miasta i jego
późnobarokowej architektury. Wiek XIX to okres, gdy na pierwszy
plan wysunÄĹo siÄ malarstwo francuskie i niemieckie. Obok
impresjonizmu Moneta i krzykliwych pĹĂłcien Gauguina swoje miejsce
w galerii znalazĹy poetycko-melancholijne pejzaĹźe Caspara Davida
Friedricha i symbolizm BĂścklina.
W wieku XX zatriumfowaĹ ekspresjonizm, kierunek, ktĂłry znalazĹ
uznanie w Niemczech, przynajmniej do czasu, gdy ideologia
nazistowska nie zaczÄĹa napiÄtnowaÄ go jako âsztuki
zdegenerowanejâ. TysiÄ
ce dzieĹ zostaĹo wĂłwczas
zarekwirowanych, zniszczonych lub zaginÄĹo. Jeszcze wiÄkszym
ciosem dla Galerii byĹy jednak przeraĹźajÄ
ce bombardowania miasta
przez wojska alianckie, podczas ktĂłrych zginÄĹy tysiÄ
ce ludzi,
a ponad dwieĹcie zgromadzonych w kolekcji dzieĹ â dawnych i
wspĂłĹczesnych â spĹonÄĹo.
Po II wojnie Ĺwiatowej doĹoĹźono wszelkich staraĹ, aby naprawiÄ
te straty, poprzez zakupy wybranych dzieĹ, ale dopiero upadek muru
berliĹskiego (9 listopada 1989) i zjednoczenie Niemiec pozwoliĹy
Galerii DrezdeĹskiej odrodziÄ siÄ jak feniks z popioĹĂłw.
KsiÄ
Ĺźka w etui.
