[Mennica Polska: Numizmatyka]
Kategoria: Kategorie > Srebrne i złote monety świata
kompozytora - Fryderyka Chopina (1810-1849). Co
więcej, rok 2010 został ogłoszony Rokiem Chopinowskim,
podczas którego odbędzie się wiele koncertów, imprez, programów
edukacyjnych,...
Pełen opis produktu '1 $, Fryderyk Chopin - 200. rocznica urodzin (1810-1849), 2010' »
Kolekcja:"WielcyPolacy"
Kraj: Niue Island
Producent: Mennica Polska
Stanzachowania monety: I(menniczy)
Nominał: 1 dolar
Srebro: Ag 925
Stempel:lustrzany(proof)
Średnica: 28,2 mm x 28,2 mm
Waga: 14,14g
Nakład:do 6.000 szt. !
Data emisji: 1.03.2010r.
W zestawie: srebrnamoneta kolekcjonerska w kapsule ochronnej,
certyfikatautentyczności Mennicy Polskiej
Pomysłna prezent doskonały!
Szlachetnesrebro dla kolekcjonerów - prawdziwych
koneserównumizmatyki, jak też pasjonatów muzyki!
Nowość! Srebrnamoneta kolekcjonerska ooryginalnym
kształcie.
Moneta została wybita zokazji inauguracji
RokuChopinowskiego.
Wizerunek słynnego na całym świecie kompozytora wg portretu
Eugene Delacroix z1838 r.
Urokklasycznego srebra potęguje blask stemplalustrzanego.
Cenny upominekdla miłośników twórczości kompozytora.
Niski nakład,limitowana ilość dostępna na polskim
rynku.
Certyfikatautentyczności dołączony do każdej monety.
Srebrnamonetakolekcjonerska to wyjątkowy wyrazhołdu i uznania dla
wybitnego kompozytora, jakim był Fryderyk Chopin -"poeta
fortepianu" i "talentem świata obywatel".
Portret Chopina, autor:Eugène Delacroix, 1838
"Rodem Warszawianin,sercem Polak
a talentem świataobywatel..."
Cyprian Kamil Norwid
Rok 2010to wyjątkowy rok dla wszystkich miłośników muzyki - 1 marca
obchodzona jest bowiem 200. rocznicaurodzin polskiego kompozytora -
FryderykaChopina (1810-1849).
Co więcej, rok 2010 został ogłoszony RokiemChopinowskim, podczas
którego odbędzie się wielekoncertów, imprez, programów
edukacyjnych, wystawi konkursów. Z tej okazji Mennica Polska wybiła
srebrnąmonetę dedykowaną temu wielkiemu kompozytorowi.
Rewers:po lewej stronie monety - portret Chopina autorstwa
Eugene Delacroix, wtle fragment jego rękopisu EtiudyE major (Op.10
No.3). Na dole - rok narodzin i śmierciFryderyka Chopina oraz jego
podpis.
Awers: w centralnejczęści monety wizerunek królowej Elżbiety
II, a pod nimpółokrągła inskrypcja: „Elizabeth II”oraz rok emisji
2010. Na górze stylizowana XIX wiecznawstęga z nazwą emitenta „Niue
Island”. Na dolenominał monety - jeden dolar. W tle fragment
rękopisu Chopina Etiudy E major.
"Obraz to był niezapomniany
widzieć go siedzącegoprzy fortepianie
niczym jakiś wizjonerzagubiony w swym marzeniu."
Robert Schumann
Złota monetakolekcjonerska
będąca hołdem dla wybitnego kompozytora,
w tle - pomnik Fryderyka Chopina
w Parku Łazienkowskim w Warszawie
FryderykFranciszek Chopin (spolszczone nazwisko: Szopen, ur. 1marca
1810 r. w Żelazowej Woli, zm. 17 października 1849 r. w Paryżu)
-polski kompozytor i pianista. Jest uważany za
najwybitniejszegopolskiego kompozytora, a także za wybitnego
pianistę i czołowegoprzedstawiciela muzyki okresu romantyzmu na
świecie.
Nazywany jest poetą fortepianu. Należy do najbardziej
lubianychkompozytorów muzyki fortepianowej, choć jego dzieła
wymagająod wykonawcy znakomitego warsztatu, a nawet wirtuozerii.
Uźródeł jego twórczości leżała wielka wrażliwośćoraz umiejętność
czerpania wzorców wprost z polskiej muzykiludowej. Jego
przyjaciółka i kochanka George Sandmówiła o nim, że "byłjeszcze
bardziej polski niż sama Polska".
Życiorys FryderykaFranciszka Chopina
Dzieciństwo
Chopin Przyszedł na świat w rodzinie, w której muzyka byłana
porządku dziennym. Ojciec, Mikołaj, urodził się we Francji
wMarainville (Lotaryngii). W dzieciństwie związany był także z
polskimirodzinami. Osiadł w Polsce na stałe w 1787 w wieku 17 lat i
spędził turesztę swojego życia. Tak związał się ze swoją nowa
ojczyzną, że wziąłudział w insurekcji kościuszkowskiej w 1794 r. i
nigdy z Polski niewyjechał.
Nie utrzymywał też już kontaktu z rodziną we Francji. Wychował
swojedzieci na Polaków. Znany był także z nieufności, a
wręcznienawiści do Napoleona. Początkowo Mikołaj Chopin był
guwerneremdzieci starościny Łączyńskiej, a po przenosinach z
Żelazowej Woli doWarszawy został wykładowcą języka i literatury
francuskiej w kilkuwarszawskich szkołach, by w końcu prowadzić
elitarny internat dlasynów polskich rodów arystokratycznych.
W roku 1806 Mikołaj Chopin poślubił Teklę Justynę Krzyżanowską.
Justynaz Krzyżanowskich, pochodząca ze zbiedniałej rodziny
szlacheckiej,uwielbiała grać na fortepianie. Fryderyk miał trzy
siostry (LudwikaJędrzejowiczowa, Izabella Barcińska, Emilia). Sam
był drugi z kolei.
Wedle legendy Chopin przyszedł na świat przy grze skrzypiec
MikołajaChopina. Być może dopiero kilka tygodni po urodzeniu
dziecko zgłoszonou księdza i ochrzczono.
W 1892 roku znaleziono w parafii brochowskiej (kościół Św.Rocha)
dokument: "Rokutysiąc osiemset dziesiątego dnia dwudziestego
trzeciego miesiącakwietnia o godzinie trzeciej po południu przed
nami, proboszczembrochowskim, sprawującym obowiązki urzędnika stanu
cywilnego gminyparafii brochowskiej powiatu sochaczewskiego w
departamenciewarszawskim stawił się Mikołaj Chopyn (...) i okazał
nam dziecię płcimęskiej, które urodziło się w domu jego w dniu
dwudziestegodrugiego miesiąca lutego o godzinie szóstej wieczorem
rokubieżącego(...)".
Sam Fryderyk i jego matka wspominają kilkakrotnie w listach, że
nieurodził się on 22 lutego, lecz 1 marca. Imię Fryderyk miało
pochodzićod św. Fryderyka, imię Franciszek od dziadka Chopina.
JózefSikorski, muzyk i rówieśnik Chopina, wspomina w
swoim"Wspomnieniu Szopena", że Chopin jako dziecko płakał, gdy
matka grałana fortepianie, co do dziś należy do znanych anegdot o
Chopinie.
Jako małe dziecko Fryderyk zasiadał do fortepianu i grał
zasłyszanemelodie. Dlatego rodzice zatrudnili nauczyciela,
Wojciecha Żywnego zCzech. Po pewnym czasie mały Fryderyk
przewyższył zdolnościami swegonauczyciela. Fryderyk jednak
zaprzyjaźnił się z nim i po latachdedykował mu słynny Polonez
As-dur. Następnym nauczycielem Chopina byłWilhem Wacław Würfel
urodzony w Czechach.
Pierwsze sukcesyFryderyka Franciszka Chopina
Mając 7 lat, w 1817 roku zadebiutował jako kompozytor. Dedykował
wtedynieopusowany Polonez g-moll Wiktorii Skarbek i skomponował
PolonezB-dur. Pierwszy zaś publiczny występ Fryderyka odbył się w
1818 roku wpałacu Radziwiłłowskim. Prasa warszawska opisała go jako
"małegoChopinka", "cudowne dziecko" i "drugiego Mozarta".
W dzienniku swym Aleksandra Tańska, siostra znanej wtedy
autorkiKlementyny Hoffmanowej zanotowała w krótkiej relacji
zkoncertu: "Było dosyćosób (...) W przeciągu wieczora grał na
fortepianie młodyChopin, dziecię w 8. roku, obiecujące, jak
twierdzą znawcy, zastąpićMozarta".
W dniu 20 września 1818 roku Warszawę odwiedziła carowa
MariaFiodorowna, której Chopin ofiarował dwa swoje tańce polskie.A
Wójcicki wspomina, że gdy mały Chopin grywał u księciaKonstantego,
namiestnika warszawskiego podczas gry Marsza wojskowegowznosił oczy
w górę, że książę go pytał: "Co tam patrzysz wgórę mały? Czytasz
nuty na suficie?".Później Chopin otrzyma od cara pierścień z
brylantem, a wParyżu nawet propozycję zostania nadwornym
kompozytorem carskim.
Chopin sprzedał pierścień, a propozycję odrzucił. Następnie Chopin
wlatach 1823-1826 pobierał naukę w Liceum Warszawskim, gdzie
pracowałjego ojciec. W tych latach zwiedził sporą część Polski.
Spędzał wakacjena dworze ks. Antoniego Radziwiłła, w Szafarni i
bywał uprzyjaciół mieszkających w odległych miejscach Polski.
ZSzafarni wysłał swoje słynne listy - "Kuriery Szafarskie"
dorodziców będące parodią "Kuriera Warszawskiego",które osławiły
sielankowe wakacje w Szafarni.
Słynna jest również anegdota, mówiąca że został wszkole niegdyś
przyłapany na rysowaniu nauczyciela w czasie lekcji.Obrazek tak
zadziwił rysowanego, że ten go pochwalił. MaurycyKarasowski
wspomina również anegdotę z tradycji rodzinnej, wktórej Chopin
pomógł guwernerowi uspokoićhałaśliwych wychowanków.
Zaimprowizował im opowieść, a potemuśpił wszystkich łącznie z
guwernerem kołysanką. Gdy pokazał uroczywidok siostrom i matce,
obudził wszystkich przeraźliwym akordem. Wraz zsiostrą Emilią
Fryderyk pisał także dla zabawy wiersze i komedie.Balzac wspominał,
że Chopin miał zastraszająco prawdziwy darnaśladowania kogo tylko
zechciał.
Wielu biografistów (np. Jeżewska, Iwaszkiewicz,
Willemetz)przekonuje, że Chopin był geniuszem uniwersalnym ponieważ
posiadałniezwykły talent literacki, czego dowodem są jego słynne
listy, a takżetalent malarski i aktorski.W latach 1826-1829 był
studentem warszawskiej Szkoły GłównejMuzyki, będącej częścią
Konserwatorium, która związana byłaz Uniwersytetem Warszawskim,
gdzie podjął naukę harmonii i kontrapunktuu profesora Józefa
Elsnera.
Został zwolniony z przedmiotu instrumentu, ponieważ
zauważononieprzeciętny sposób i charakter gry Chopina. Okres
tencharakteryzuje się zafascynowaniem muzyką ludową.
Powstająwówczas Sonata c-moll, przebojowe Wariacje B-dur op.2,
Triog-moll i pierwsze Mazurki, oparte na motywach ludowych Rondo
c-moll iRondo F-dur a la Krakowiak. W raporcie po trzecim roku
naukiJózef Elsner zapisał: "TrzecioletniSzopen Fryderyk -
szczególna zdatność, geniusz muzyczny".
W 1826 r. Chopin odbywał swoją pierwszą zagraniczną podróżdo
Berlina i w 1829 r. do Wiednia. W 1826 r. spędził wakacje także
wBad Reinertz (dzisiejsze Duszniki-Zdrój). DziękiWürflowi Chopin
wszedł w środowisko muzyków. WKärtnerthortheater dwa razy wykonywał
Rondo a la Krakowiak iWariacje B-dur. Odniosły one fenomenalny
sukces wśródpubliczności. Nawet krytyka mimo zastrzeżeń dotyczących
jego gry (zbytmała siła dźwięku) uznała kompozycje za
nowatorskie.
Rozpoczęcie niezależnejkariery kompozytorskiej
Lata 1829-1831 są dla Chopina okresem pierwszej miłości (do
śpiewaczkiKonstancji Gładkowskiej) i pierwszych ogromnych
sukcesówkompozytorskich. W liście do swojego przyjaciela od
dzieciństwa TytusaWojciechowskiego, Chopin nazywa Konstancję
ideałem. Powstająwówczas Koncerty fortepianowe f-moll (opus 21) i
e-moll(opus 11).
W lipcu 1829 r., niezwłocznie po ukończeniu studiów,Fryderyk Chopin
wraz z przyjaciółmi wyjeżdża na wycieczkę doWiednia. Występuje tam
w Kärtnerthortheater, wykonując wraz zorkiestrą Wariacje op. 2 oraz
Rondo a la Krakowiak op. 14. Koncertzakończył się sukcesem i
uznaniem publiczności, a gra Chopina zostaławysoko oceniona przez
wiedeńskich krytyków, mimo pewnychniedociągnięć dotyczących siły
dźwięku.
W roku 1830, po raz pierwszy za granicą, wydano drukiem
(oficynaTobiasa Haslingera) jedno z dzieł twórcy, Wariacje na
tematMozarta.W dniu 2 listopada 1830 roku Chopin wyjeżdża z
Warszawy do Kalisza,gdzie spędzi ostatni dzień w ojczyźnie i gdzie
dołączy do niego TytusWojciechowski. Przed wyjazdem żegna się z
Konstancją Gładkowską iwręcza jej pierścień skrywany przez nią aż
do śmierci.
W dniu 5 listopada 1830 r. Chopin na zawsze opuszcza Polskę -
wyjeżdżaz Kalisza i przez Wrocław udaje się do Drezna. W Wiedniu
słyszyśpiewaną niegdyś przez Konstancję cavattinę Rossiniego i
rozpłakujesię. Jedzie do Monachium i w końcu udaje się do
Paryża.
W czasie drogiChopin pisze dziennik (zwany "Dziennikiem
stuttgarckim"),który jest dokumentem przedstawiającym zmiany jego
duszypodczas pobytu w Stuttgarcie, gdzie ogarnia go rozpacz z
powodu upadkupowstania listopadowego.
Komponuje wtedy dramatyczną Etiudę c-moll op.10 "Rewolucyjną".
Utworytego okresu wypełnione są dramatyzmem i liryzmem, który
zwolna zastępuje w twórczości Chopina beztroską ludyczność.
Lata dojrzałościartystycznej
W Paryżu Chopin zamieszkuje małe mieszkanie przy
BoulevardPoissonniere. Daje pierwszy z dziewiętnastu
publicznychkoncertów w Paryżu (podczas 18 lat pobytu w tym
mieście).Organizuje go Friedrich Wilhelm Kalkbrenner, sławny
pianista. Gra wtedyKoncert e-moll i Wariacje na temat Don Juana
(Wariacje B-dur).
Koncertoszałamia publiczność, w tym Franciszka Liszta. Krytyk
Francois Fetiszapowiada, że Chopin odrodzi muzykę fortepianową.
Następnego dniawydawcy przysyłają Chopinowi propozycje kupna
utworów.
Chopin więc pędzi żywot wirtuoza, komponując utwory, któreszybko
stają się modne i podobające się na salonach. Przyjaźni się zwielu
wybitnymi muzykami (Franciszek Liszt, Vincenzo Bellini,
HectorBerlioz), jest zapraszany na prywatne występy nie jako muzyk,
ale jakogość, nawet na sam dwór. Szybko więc przenosi się
doChaussee d'Antin, w modnej dzielnicy Paryża. Przyjaciele nazywają
jegomieszkanie Olimpem ze względu na dającą się z stamtąd słyszeć
boskąmuzykę.
Z powodu nieciekawej sytuacji finansowej zaczyna dawać coraz
więcejlekcji fortepianu. Oszałamia go ogromna ilość propozycji.
Chopin uczyłmiędzy innymi księżniczkę de Noailles, księżnę de
Chimay i de Beauvau,baronową Rothschild, hrabinę Peruzzi i Potocką.
Wśróduczniów także wielkie talenty - Karolina Hartmann,
KarolFiltch, a także wierny przyjaciel Chopina Adolf Gutmann.
Chopin jakonauczyciel znany był z niezwykłych wymagań i
nerwowości.
W latach 1835-1846 Chopin porzuca karierę wirtuoza na
rzeczkomponowania. Zaczyna żyć życiem polskiej emigracji,
utrzymując ścisłekontakty z głównymi intelektualistami polskimi
(AdamMickiewicz, Julian Ursyn Niemcewicz, Cyprian Kamil
Norwid).Józef Bem prosi go o zaliczkę dla powstającego
TowarzystwaPolitechnicznego.
Chopin gości też u siebie najbliższego przyjaciela zlat
dziecinnych, Jana Matuszyńskiego, który zamieszkując uFryderyka,
studiuje medycynę w Paryżu. W 1842 roku umarł na gruźlicę. UChopina
bywa też jego słynny przyjaciel, wielki pianista i
kompozytor-Julian Fontana.
W 1836 roku zaręcza się z Marią Wodzińską. Była ona
niezwykleuzdolniona muzycznie i malarsko. Hrabina Teresa Wodzińska,
matka Mariizaczyna nazywać wtedy Chopina swym dzieckiem. W podzięce
za darowaneChopinowi kompozycje Marii przysyła on Walca As-dur
iniektóre ze słynnych Pieśni. Ostatecznie jednak rodzinasprzeciwiła
się związkowi, uważając, że Chopin jest zbyt chorowitymkandydatem
na męża.
W 1836 roku Chopin faktycznie zaczyna poważnie chorować na
gruźlicę(zdaniem prof. Wojciecha Cichego z AM w Poznaniu objawy
wskazują na to,że kompozytor mógł cierpieć przez całe życie
namukowiscydozę i to właśnie ta choroba była przyczyną jego
śmierci).W 1837 roku Chopin poznaje starszą od niego o 6 lat i
dominującą nadnim George Sand i rzuca się w ramiona "spełnionej
miłości" (słowaGeorge Sand), która jednak wkrótce zamienia się
wnerwowy i chaotyczny związek.
Przodkiem George był król polski August II Mocny. Paraistnieje
jednak jako związek jedynie w plotkach. W dziennikach Sandopowiada,
że przez 9 lat przyjaźni z Chopinem żyła w klasztornymcelibacie. W
liście do Justyny Chopinowej Sand nazwie się drugą matkąChopina.
Uciekając przed zazdrością byłego kochanka George, udają sięna
Majorkę do Valldemossa, która wita ich okropną pogodą, cowięcej w
Hiszpanii trwa wojna, a choroba Chopina wzmaga się.
Sand zabrała swoje dzieci, które miały się tam leczyć (synMaurycy
chorował na reumatyzm) i uczyć. Mieszkają tam także w
byłymklasztorze. Tam po raz pierwszy Chopin pluje krwią. Komponuje
wtedyPreludia op.28, z których Preludium Des-dur wspominane
jestprzez Sand jako straszne. Wedle niej wspomina ona
pamiętnywieczór, gdy podczas spaceru rozszalała się burza, a
popowrocie do domu Chopin zaczął pluć krwią.
Gdy Chopinowi się poprawia, wracają do Francji. Sprowadzono wtedy
ciałosamobójcy z Neapolu, wielkiego śpiewaka, Adolfa
Nourrita.Chopin gra w Marsylii podczas pogrzebu na organach. Pomimo
iżinstrument był roztrojony Chopin oszołomił publiczność graną
naorganach pieśnią Schuberta.
W 1839 roku wracają do Francji. Fryderyk jest wówczas bardzochory,
kaszląc wypluwa ogromne ilości krwi. Mieszka w Nohant, wposiadłości
George Sand. Chwilowa poprawa zdrowia wnosi okres spokojudo życia
przyjaciół, wkrótce jednak następujeponowne pogorszenie.
George Sand napisała sporną książkę "Lukrecja Floriani", wktórej
wedle Liszta ośmiesza Fryderyka. Chopin odwzajemniatę zniewagę
jedynie milczeniem, podczas gdy rodzina w Polsce jestoburzona. Sand
tłumaczy, że nie opisuje w niej Fryderyka, jednak dodziś
biografiści Chopina mają jedno zdanie na temat tej książki.Pojawia
się wtedy znany rzeźbiarz Auguste Clesinger.
Sand zostaje jegokochanką, ale po krótkim czasie Auguste
wybieracórkę, Solange. George wydziedzicza ją. Kiedy
Fryderykzajmuje stanowisko w sprawie nieudanego małżeństwa Solange,
pisarkawpada w szał i zrywa z kompozytorem.
Okres przed rozstaniem z George Sand, a także po rozpadnięciu
sięzwiązku, oraz pogłębiająca się choroba odciskają głębokie piętno
natwórczości i życiu towarzyskim Chopina. Chopin wpada wdepresję,
która doprowadzi go do śmierci.
Ostatni okres życia
Po rozstaniu z George Sand Chopin popadł w głębokie
przygnębienie,które z pewnością przyspieszyło jego śmierć. Daje
ostatnikoncert w Paryżu. Dwa dni później "Gazette
Musicale"przekonując o nowatorskości "Ariela fortepianu" pisze:
"Chopina można zrozumieć tylkoprzez samego Chopina".
Ostatnią kobietą, z którą Chopin był związany, była jegouczennica -
Szkotka Jane Stirling, zwana "wdową po Chopinie", zktórą wyjechał
po wybuchu rewolucji w Paryżu w 1848 r. doAnglii i Szkocji w bardzo
wyczerpującą jego siły podróż.Wilgotny klimat Anglii i Szkocji oraz
zamęczenie wizytami u angielskiejarystokracji doprowadziły do
szybszych postępów choroby.
W dniu 16 listopada 1848 r. udzielił on na rzecz polskichemigrantów
ostatniego koncertu w Guildhall w Londynie. Grałprzed królową
Wiktorią. Grał też dla polskichemigrantów jednak koncert ten
pozostał niewysłuchanym zpowodu zbyt głośnej orkiestry, złego stanu
zdrowia Chopina inieciekawych warunków.
Chopin jest w coraz gorszym stanie. Pisze ostatnie dwa mazurki -
f-molli g-moll. Zostaną one wydane dopiero w latach 50. XX wieku.
Nieopuszczają go jednak przyjaciele. Odwiedza go Adolf Gutmann,
wielkiprzyjaciel i malarz Eugene Delacroix, Marcelina
Czartoryska,Józef Cichowski, przyjaciel Wojciech Grzymała.
Chopin ma jednak problemy finansowe. Z tego powodu
szkockieprzyjaciółki Chopina obdarowują go sporą sumą pieniędzy,
zktórej godzi się przyjąć tylko część. Jenny Lind organizujedla
niego z muzykami paryskimi wieczór muzyki,który podnosi Fryderyka
bardzo na duchu. Chopin przeprowadzasię na Chaillot 74 i zaprasza
do siebie siostrę Ludwikę z rodziną. Jestcoraz bardziej wyniszczony
przez chorobę.
Mimo to postanawia się znowu przenieść już nie na długo do
mieszkaniana placu Vendome. Przed wyjazdem odwiedza go Hector
Berlioz. Są tosłynne "dni przedostatnie", w które przybędzie do
niegotakże Cyprian Norwid.
Zmarł o godzinie 2 w nocy, 17 października 1849 roku, w
otoczeniunajbliższych osób (Delfina Potocka, ks. Jełowicki,
WojciechGrzymała, Ludwika Jędrzejowiczowa), z którymi był
związanyprzez większość swego życia w Paryżu.
Ostatnie dni stały się tematem legendarnym w sztuce - opisał je
Norwidw słynnym "Fortepianie Szopena", ostatnie chwile namalował
także TeofilKwiatkowski. Śmierć Chopina opisuje bardzo dokładnie
ksiądz AleksanderJełowicki. Wedle niego umarł on na chwilę po
udzieleniu ostatniegonamaszczenia. Ostatnimi słowami miały być:
"Jestem już u źródłaszczęścia".
Relacja Jełowickiego opisana w liście do Ksawery Grocholskiej
jestjednak uważana za mało prawdziwą. Nabożeństwo żałobne zostało
dokonanew kościele Św. Magdaleny.
Został pochowany na cmentarzu PèreLachaise w Paryżu, na jego
prośbę, na pogrzebie wykonano Requiem d-mollMozarta, a także jego
Marsz Żałobny. Jego serce zostało sprowadzone dokościoła św. Krzyża
w Warszawie.
Robert Schumann powiedział po śmierciChopina: "Dusza
muzykiprzeleciała nad światem".
Kalendarium:
1810 – narodziny
1817 – pierwsza próba kompozytorska,gdy Chopin miał 7
lat
1818 – pierwszy występ estradowy
1823 – rozpoczęcie nauki kompozycji u Elsnera
1826 – studia w Szkole Głównej Muzyki
1829 – wizyta w Wiedniu
1830 – drugi wyjazd z Polski do Wiednia
1831 – przyjazd do Paryża
1835 – zaręczyny z Marią Wodzińską (Walc As-dur)
1836 – spotkanie z George Sand
1837 – zerwanie z Wodzińską
1838 – związek z George Sand, wyjazd na Majorkę,praca nad 24
Preludiami
1839 – powrót do Francji, powstajeSonata b-moll
1844 – umiera ojciec Chopina
1845 – kłótnie z George i chorobaFryderyka nasilają się
1847 – zerwanie z George
1848 – wyjazd z Jane Stirling do Anglii i Szkocji
1849 – śmierć.
Dorobektwórczy i styl
Chopin do dziś uważany jest za największego kompozytora polskiego.
Sampodczas każdego sukcesu dziwił się tylko. Gdy gazety pisały, że
jak zMozarta Niemcy, tak z Chopina Polacy będą dumni, Chopin
nazywał tononsensem. Z tej przyczyny Paderewski uważał, że Chopin
naprawdę niezdawał sobie sprawy ze swojej wielkości.
Choć Fryderyk Chopin zaliczanyjest do epoki romantyzmu, sam nie
cierpiał romantyzmu, powszechnierozumianego jak to proponowali
Hector Berlioz, Franciszek Liszt,Beethoven, Richard Wagner, czy
choćby Piotr Czajkowski.
Sam Chopin nie inspirował się żadnymi kompozytorami swojego czasu.
Zageniuszy muzyki uważał tylko Mozarta i Bacha. W akcie
umiłowaniaMozarta napisał "Wariacje B-dur", Bacha - Fugę a-moll.
Jego jedynymukłonem w stronę epoki romantyzmu były ballady F-dur i
g-moll,skomponowane wedle samego kompozytora na temat "Jeziora
Świteź" i"Świtezianki" Mickiewicza.
Od początku komponowania w wieku 7 lat Chopin inspirował się
niemalwyłącznie tematami polskimi. Szczególnie zajmowały gopolskie
tańce ludowe - mazurki, oberki, polonezy i kujawiaki,których
elementy zawarł w słynnych Polonezach i Mazurkach.Ze względu
szczególnie na te dzieła niektórzykrytycy jego muzyki uważali, że
stworzył nowe tempo i nieznaną wromantyzmie melodykę.
Chopin mówił, że przy graniu mazurków ważne jestzachowanie tempa
Rubato, którego miał być twórcą.Nie ma jednak definicji tego tempa,
ani rzetelnego przykładu. Wedlesłynnych pianistów i znawców muzyki
Chopinanajdogodniejszą metodą gry Chopina jest tak zwana "Metoda
Chopina"prof. Harry'ego Neuhausa.
W sprawie polskości jego muzyki nie ma żadnych wątpliwości, iż była
onaniemal w każdej kompozycji wyraźnie akcentowana (nawet w
takichkompozycjach jak Barkarola) - Ignacy Jan Paderewski
powiedział w setnąrocznicę urodzin Chopina:
"(...)Zabraniano nam Słowackiego, Krasińskiego, Mickiewicza. Nie
zabroniononam Chopina. A jednak w Chopinie tkwi wszystko, czego nam
wzbraniano:barwne kontusze, pasy złotem lite, posępne czamarki,
krakowskierogatywki, szlacheckich brzęk szabel, naszych kos
chłopskich połyski,jęk piersi zranionej, bunt spętanego ducha,
krzyże cmentarne,przydrożne wiejskie kościółki, modlitwy serc
stroskanych,niewoli ból, wolności żal, tyranów przekleństwo
izwycięstwa radosna pieśń(...)".
Chopin i Liszt jakopierwsi upowszechnili Nokturny.
Fryderyk Chopin wykonywany
Od 1927 roku odbywa się w Polsce Międzynarodowy Konkurs
Pianistycznyim. Fryderyka Chopina, najstarszy na świecie
monograficzny konkursmuzyczny, którego inicjatorem był Jerzy
Żurawlew. Nagrodziłon jednych z najlepszych interpretatorów muzyki
Chopina i wogóle fortepianowej. Odbywają się także festiwale
muzykiChopina w Warszawie, Valldemossie, Genewie, Dusznikach,
Paryżu,Gandawie i wielu innych.
Wśród największych wykonawców muzyki Chopina są:
Vladimir de Pachmann, Raoul Pugno, Ignacy Jan Paderewski,Moriz
Rosenthal, Siergiej Rachmaninow, Alfred Cortot, Ignaz Friedman,Raul
Koczalski, Artur Rubinstein, Mieczysław Horszowski, HenrykSztompka,
Claudio Arrau, Vladimir Horowitz, Vlado Perlemuter,
DymitrSzostakowicz, Władysław Szpilman, Jan Ekier, Dinu Lipatti,
HalinaCzerny-Stefańska, Regina Smendzianka, Adam Harasiewicz,
VladimirAshkenazy, Martha Argerich, Maurizio Pollini, Murray
Perahia, KrystianZimerman, Janusz Olejniczak, Evgeny Kissin,
Mateusz Kowalski, RafałBlechacz.
Jan Ekier był redaktorem naczelnym pomnikowego
wydaniafonograficznego dzieł wszystkich Chopina, w którychwystępują
wykonania najlepszych polskich pianistów XX wieku.Nagrań dokonano w
latach 50. i 60. XX wieku.
Chopin odrodził muzykę fortepianową, bowiem jeszcze w wiekuXIX
inspirować się nim będą silnie impresjoniści pianina -
ClaudeDebussy i Eric Satie.
Muzyka Chopina znajdzie też swoje odbicie w muzyce
Wagnera,Wieniawskiego, Saint-Saënsa i wielu innych
wielkichkompozytorów.
Pomniki w Polsce i naświecie:
Pomnik Chopina w Dusznikach* Pomnik Chopina w Międzyzdrojach*
Pomnik Chopina w Łazienkach Królewskich w Warszawie; jegoreplika w
skali 1:1 znajduje się w Hamamatsu w Japonii* Pomnik Chopina w
Szanghaju w Chinach* Pomnik Chopina w Tiranie w Albanii* Pomnik
Chopina we Wrocławiu* Pomnik Chopina w Żelazowej Woli.
Obiekty noszące imięFryderyka Chopina:
3784 Chopin - planetoida o śr. 28,5 km* Port Lotniczy im.
Fryderyka Chopina w Warszawie* Drobnicowiec „Fryderyk Chopin”*
żaglowiec „Fryderyk Chopin”.
Chopin w popkulturze
Nagrody Akademii Fonograficznej - "Fryderyki"Odwołujące się do
imienia Chopina Nagrody Akademii Fonograficznej -"Fryderyki", które
zaczęto przyznawać w 1995 roku, miały byćpolskim odpowiednikiem
nagrody Grammy. Zamiar ten jednak się niepowiódł, bo w związku z
zapaścią w polskiej branżyfonograficznej stacje telewizyjne
wycofały się z transmitowania gali,na której je wręczano.
W 2006 r. po raz pierwszy nie odbyła się ceremonia wręczenia
tychnagród. Listę ich zdobywców ogłoszono jedynie
winternecie.Piosenka GazeboI like Chopin włoskiego piosenkarza
Paula Mazzoliniego (Gazebo) w 1983r. wspięła się na listy przebojów
w całej Europie. ChociażMazzolini śpiewał o muzyce Chopina,
fortepianowy motyw któryprzewija się w piosence, nie jest
kompozycją Polaka.
Przebój Gazebo nadal jest nadawany przez komercyjnerozgłośnie, choć
najczęściej jako cover w wykonaniu duetu ModernTalking. Początek
piosenki miał następujące słowa po angielsku:
Rememberthat piano
So delightful unusual
That classic sensation
Sentimental confusion
Used to say I like Chopin
Love me now and again.
*****Frederic FrançoisChopin - thegreatest Polish composer and
virtuoso pianist,one of the masters ofRomantic music, born on 1
March 1810 (according to statements by theartist himself and his
family) or 22 February (according to theparish record of the
baptism) in the village of Żelazowa Wola.
Hewas often referred to as a piano poet for his
extraordinarysensitivity and the ability to draw from the Polish
folk music. Hismusical talent was revealed unusually early - he was
often comparedwith the childhood genius of Mozart.
Among his compositions arenumerous polonaises, ballades, songs, 57
mazurkas,19 nocturnes, 4scherzos, two series of etudes, 24
preludes, and 3 sonatas.
Chopinwas a dedicated patriot, and to date he has been considered
one ofthe greatest Poles of all time. On the hundredth anniversary
ofChopin’s birth Ignacy Jan Paderewski said: We were
deniedSłowacki,Krasiński, Mickiewicz. We were not denied
Chopin.
An yet it isChopin who personalizes everything we were denied: the
colorfulsplit-sleeve overcoats, the gold-threaded belts, the bleak
coats, theCracow cornered hats, the clank of the szlachta sabers,
the shimmerof the peasant scythes, the moan of the wounded breast,
theinsurgence of the girdled spirit, the cemetery crosses, the
smallvillage churches, the payers of the disturbed hearts, the pain
ofbondage, the yearning for freedom, the curse of the tyrants, and
thejoyful song of victory [...].
On 17 October 1849 FredericChopin died of pulmonary tuberculosis
and was buried in thePére-Lachaise cemetery in Paris. In accordance
with hiswishes hisheart was removed and returned to his homeland
where it was sealedwithin a pillar of the Holy Cross Church in
Krakowskie Przedmieściein Warsaw.
źródło: MennicaPolska /Narodowy Instytut Fryderyka Chopina /
Wikipedia- wolna encyklopedia