Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Zawartość niniejszej rozprawy w istocie różni się od doktryny Kanta jedynie tym, że dodałem w niej podstawę, na której opierają się naczelne zasady tego filozofa. Tę właśnie podstawę zapowiada tytuł. Owa podstawa sama w sobie jest fundamentem i wzmacnia naczelne zasady [filozofii] Kanta, nadając im kierunek inny od tego, jaki wyznaczył im Kant; kierunek, którego nie mógł on wówczas znać. Te drobne odchylenia nie mają jednak najmniejszego wpływu na główne wnioski wynikające z jego doktryny; wnioski owe zależą przede wszystkim od tych najważniejszych kierunków, które właściwie nigdy nie są błędne. Przez to właśnie możemy pojąć wartość tego, co mówił Fichte, gdy nadchodzącym epokom pozostawił zgłębienie geniuszu tego człowieka (to znaczy Kanta), który z punktu, w jakim zastał filozofię, porwał ją z taką gwałtownością ku ostatecznemu celowi, jak gdyby był prowadzony boskim natchnieniem.Z rozprawy Hoene Wrońskiego, Philosophie critique découverte par Kant...

Problem religii w ideologiach "Polski odradzającej się": od deizmu do mesjanizmuDwa mesjanizmy: Adam Mickiewicz i August Cieszkowski"Prelekcje paryskie" Mickiewicza a słowianofilstwo rosyjskie"Filozofia narodowa" Bronisława Trentowskiego a mesjanizm MickiewiczowskiPróba syntezy: Karola Libelta "filozofia słowiańska"Postheglowska "lewica filozoficzna" Edward Dembowski i henryk KamieńskiCyprian Norwid: trzy wątki myśliNota bibliograficznaIndeks Andrzej Walicki (ur. w r. 1930) jest historykiem filozofii i myśli społecznej, związanym w latach sześćdziesiątych z tzw. ,,warszawską szkołą historii idei", specjalizującym się w badaniu dziejów myśli rosyjskiej i polskiej, a także historii marksizmu. Do roku 1981 był profesorem Instytutu Filozofii i Socjologii PAN, w okresie stanu wojennego przebywał w Australii jako pracownik naukowo-badawczy Australijskiego Uniwersytetu Narodowego w Canberze; w końcu 1986 roku objął katedrę historii idei na Uniwersytecie Notre Dame w Indianie i zajmował ją aż do przejścia na emeryturę w roku 1999. W roku 1994 wybrany został na członka-korespondenta PAN, a w roku 1998 stał się członkiem rzeczywistym. Do najważniejszych jego książek należą: W kręgu konserwatywnej utopii. Struktura i przemiany rosyjskiego słowianofilstwa (1964), The Con­troversy Over Capitalism. Studies in the Social Philosophy of Russian Populists (Oxford 1969), Filozofia a mesjanizm. Studia z dziejów filozofii i myśli społecznej romantyzmu polskiego (1970), Rosyjska filozofia i myśl społeczna od oświecenia do marksizmu (1973), Rosja, katolicyzm i sprawa polska (2002), Zarys myśli rosyjskiej od oświecenia do renesansu religijno-filozoficznego (2005), O inteligencji, liberalizmach i o Rosji (2007).

Zapraszamy na drugie spotkanie z przewodnikiem po filozofii rosyjskiej.W niniejszym tomie kontynuujemy naszą misję, omawiając polskojęzyczne monografie i artykuły poświęcone wybitnym myślicielom rosyjskim. Piszemy o Wasylu Rozanowie, Lwie Szestowie, Piotrze Kropotkinie, Pawle Florenskim i Aleksym Łosiewie.

Przewodnik po epokach 2. Literatura polska i obca, filozofia, sztuka. Od romantyzmu do współczesności. nie tylko dla maturzystów. Jedyne w swoim rodzaju wielkie repetytorium z literatury, kultury i sztuki polskiej i światowej. Tom drugi zawiera materiał od romantyzmu do współczesności.