Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Łatwo być uczciwym, gdy to się opłaci, trudniej - gdy trzeba za to zapłacić utratą majątku, lukratywnej posady, czy podziwu bliźnich. Dotyczy to także działalności naukowej. Książka ta jest przekrojowym spojrzeniem na problemy moralne, jakie mogą rodzić się w związku z prowadzeniem badań laboratoryjnych, z dokumentacją i publikacją wyników tych badań, a także z projektowaniem i testowaniem obiektów technicznych do tych badań niezbędnych. Oprócz prezentacji w pewnym sensie klasycznych kwestii etycznych, odnoszących się do pełnego cyklu badawczego, zawiera ona próbę analizy nowych problemów moralnych, jakie rodzą się w związku z upowszechnieniem narzędzi badawczych opartych na technikach informacyjnych. Przeznaczona jest przede wszystkim dla studentów i doktorantów wydziałów technicznych i przyrodniczych, ale w dużej części może być użyteczna także dla osób studiujących na kierunkach medycznych i socjologiczno-psychologicznych, czy nawet ekonomicznych.

Prezentowane w niniejszym tomie teksty są pokłosiem konferencji pt. ?Etyczne problemy zarządzania w ochronie zdrowia?, która odbyła się w Krakowie w październiku 2012 r. Podejmowane podczas spotkania kwestie stanowią zaczątek poważnego dyskursu nad etycznym wymiarem zarządzania w służbie zdrowia, są wstępnym rekonesansem w dziedzinie, która dotychczas zwykle umykała uwadze teoretyków i praktyków systemu albo pojawiała się w dyskusjach jedynie marginalnie i bardziej w charakterze ozdobnika niż jako przedmiot poważniejszego namysłu. Teksty zawarte w publikacji układają się w trzy grupy zagadnień, które przybliżają:? zasady moralne i cele systemowe fundamentalne dla organizacji systemu ochrony zdrowia,? zarządzanie różnymi elementami w różnych wymiarach systemu, z uwypukleniem moralnych aspektów jego funkcjonowania w tym zakresie,? niedostatki pojawiające się w działaniu poszczególnych elementów składowych systemu, których niewydolność wpływa znacząco na obniżenie poziomu uzyskiwanej opieki.Publikacja skierowana jest do osób zarządzających podmiotami leczniczymi, a także lekarzy, studentów kierunków związanych ze służbą zdrowia oraz z prawem, administracją i zarządzaniem.

Podejmując refleksję nad dziedzictwem etycznym trzech wielkich polskich etyków chrześcijańskich, chcemy uzyskać, poprzez twórczą konfrontację tych hermeneutyk, jakiś przybliżony "obraz" moralności. Wydaje się, że uzyskany poprzez twórczy dialog trzech hermeneutyk obraz jest znacznie bardziej zbliżony do prawdy niż ten proponowany przez jedną tylko hermeneutykę. Ktoś może zarzucić takiemu podejściu relatywizm, to, że prawdę o moralności uzależnia się do określonych dziejowo i historycznie hermeneutyk. Taki zarzut wynika z pewnego nieporozumienia. Żadna bowiem prawda o moralności nie jest wolna od przyjętej hermeneutyki, nawet ta, która wyraża obawę o relatywizm. Zderzenie hermeneutyk nie powinno niszczyć fundamentów, na których są one oparte, w tym zderzeniu chodzi bowiem o wierność fundamentom, a nie fundamentalizmowi.Etyka chrześcijańska będąca hermeneutyką moralności opierającą się na określonych pryncypiach, w tym twórczym dialogu i konfrontacji hermeneutyk, nie traci swojej tożsamości, ale ubogaca się innymi spojrzeniami, przyswaja nową, bardziej operatywną aparaturę, staje się być może wrażliwsza na coś, czego przedtem nie pozwalały jej dostrzec ramy dotychczasowej interpretacji. Ci, którzy rozpuszczają etykę chrześcijańską w konfrontacji z innymi hermeneutykami, niewłaściwie pojmują ideę twórczej konfrontacji. Nie polega ona na rezygnacji ze wszystkiego, co wartościowe w obrębie własnej hermeneutyki. Etyka chrześcijańska jest wartościową propozycją dla człowieka XXI wieku. Jednakże aby dziś rzetelnie uprawiać etykę chrześcijańską, potrzeba otwartości, a przede wszystkim intelektualnej odwagi, umiejętności konfrontacji wyzbytej z agresji w doświadczeniu z innością, a także powściągnięcia tendencji do przyklejania łatwych epitetów. Chodzi również o to, aby uprawiający ją uczyli się wyczuwania "ducha czasu", którym jest przesiąknięty na różne sposoby dzisiejszy człowiek.Nasi trzej bohaterowie na różny sposób odbierali tego ducha czasów i dostrajali do niego swoje hermeneutyki. Można o nich powiedzieć, że są one mniej lub bardziej udaną jego artykulacją. Ich hermeneutyki ludzkiej egzystencji i moralności docierały do różnych obszarów głębi owego "ducha czasów". Jedne zapuszczały swoją sondę daleko, gubiąc za to jednoznaczność wyrazu tej głębi, uciekając się do metafor, starały się oddać nasze najbardziej pierwotne doświadczenia i intuicje. Drugie może trochę płycej, ale za to bardziej precyzyjnie i analitycznie, z zachowaniem obowiązujących dla nich standardów racjonalności poznawczej i etycznej. Tego wyczuwania "ducha czasu" powinna uczyć nas twórcza i nastawiona na dialog konfrontacja etycznych hermeneutyk zainspirowana myślą personalistyczną Ślipki, Tischnera i Stycznia.Ze Wstępu

Książka przygotowana przez badaczy związanych z krakowskim ośrodkiem antropologii społecznej na uniwersytecie Jagiellońskim przedstawia niezwykle ważny problem tożsamości kulturowej rozumianej jako powinność człowieka ponowoczesnego. Współcześnie autokreacja okazuje się etycznym wyzwaniem, z którym musi zmierzyć się jednostka. Autorzy ukazują całą złożoność tematu, analizując dylematy współczesnych tożsamości i podejmując m. in. kwestie związane kształtowaniem się identyfikacji narodowej oraz ze zmianami tożsamości jednostkowej w sytuacji postępujących procesów globalizacyjnych.

Celem książki jest wyróżnienie i analiza problemów etycznych wynikających z samego czasowego charakteru ludzkiego życia, tzn. z samego faktu, iż życie ludzkie toczy się w czasie. Problemy tego rodzaju, analizowane w książce, są następujące: (1) zagadnienia etyki pamięci, obejmujące m.in. moralność/niemoralność zapominania; relacje między zapominaniem i przebaczaniem; wierność pamięci; realizm pamięci; etyczny wymiar Proustowskiej pamięci mimowolnej; (2) wpisana w ludzką kondycję niepewność co do ontologicznego charakteru czasu, tzn. jego zamknięcia lub otwarcia, i wynikająca z niej konieczność dokonania wyboru światopoglądowego między określonym ujęciami czasu ? różnymi wariantami czasu kolistego i czasu linearnego; (3) konieczność wyboru jednego z modeli temporalnej egzystencji ? zorientowanego na teraźniejszość, na przeszłość, na przyszłość, lub na określoną ?kombinację? tych perspektyw (w tym kontekście głównym wątkiem jest analiza pojęcia ?życia w teraźniejszości?); (4) problem krótkości życia (w tym kontekście omawiane są argumenty Seneki i innych myślicieli przeciwko tezie o krótkości życia oraz analizowane są różne miary długości ludzkiego życia); (5) konieczność ?pilnowania? swojego czasu, wynikająca z istnienia tzw. chwil ?kairotycznych?, oraz z faktu, że każdy etap ludzkiego życia (młodość, dojrzałość, starość) ma określony ?etos?, którego naruszenie sprawia, że nasze życie może stać się ?nieadekwatne? względem czasu; (6) problem zachowania tożsamości osobowej w czasie; (7) cierpliwość i niecierpliwość jako alternatywne postawy wobec przyszłości (w tym kontekście zostaje podkreślone znaczenia zaniedbywanej w literaturze filozoficznej cnoty cierpliwości). Wymienione wyżej zagadnienia poddane są dokładnej analizie filozoficznej, metoda analityczna zostaje jednak wzbogacona przez przywołanie osiągnięć współczesnej nauki (w szczególności psychologii neurokognitywnej i teorii ewolucji) dotyczących problematyki doświadczenia czasu. Cel książki jest analityczny, niemniej efektem prowadzonych w niej rozważań jest także pewna propozycja normatywna, mianowicie, pewna etyka czasu, stanowiąca odpowiedź na wyróżnione problemy wynikające z czasowego charakteru egzystencji człowieka.

Trzy lata po ukazaniu się pozycji Coaching. Teoria, praktyka, studia przypadków, która szybko stała się bestsellerem, Małgorzata Sidor-Rządkowska przygotowała kolejną książkę. Tym razem przedmiot rozważań stanowi odpowiedź na pytanie, czym jest profesjonalny coaching - jakie zasady i standardy etyczne muszą być przestrzegane, aby proces ten przebiegał prawidłowo, autentycznie wspierając rozwój jednostek i zespołów. W książce omówiono: -istotę i rodzaje coachingu, -relacje między coachingiem a innymi formami wspierania rozwoju, taki mi jak mentoring, konsulting, szkolenia, -różnice między coachingiem a psychoterapią, -najważniejsze zasady etyczne coachingu, -dylematy etyczne pojawiające się w codziennej pracy oraz propozycje ich rozstrzygania - w tej części swoim doświadczeniem dzieli się kilkunastu coachów wywodzących się z różnych -nurtów i szkół omawianej profesji.

Niniejsza publikacja jest podsumowaniem pracy dziesięcioosobowego zespołu, wykonanej w ramach krótkiego, interdyscyplinarnego projektu badawczego. Zbiór ilustruje wielostronność podejścia autorów - reprezentujących szerokie spektrum dyscyplin naukowych - do tematu głównego, ich inwencję badawczą i interpretacyjną oraz różnorodność stylów pisarskich.Celami, które przyświecały uczestnikom projektu były:- Diagnoza stanu świadomości komunikacyjnej, zarówno po stronie usługodawców, jak i usługobiorców medycyny.- Analiza przyczyn pasywności komunikacyjnej lekarzy, pielęgniarek oraz pacjentów- Wypracowanie sugestii dotyczących etycznych algorytmów postępowania komunikacyjnego w dobrej praktyce klinicznej.- Uświadomienie pracownikom służby zdrowia praktycznych konsekwencji wynikających z filozoficznych determinant kryjących się za kodeksualizacjami deontologicznymi oraz realnym postępowaniem lekarskim i pielęgniarskim.

Etyczne problemy prawa stanowią zwięzłe omówienie podstawowych problemów etyki i jej związków z praktyką funkcjonowania porządków prawnych. Obok zagadnień ogólnych, etyki opisowej i normatywnej, metaetyki oraz relacji między prawem a moralnością, zawiera także omówienie wielu aktualnych i budzących żywe kontrowersje problemów granicznych prawa i moralności, takich jak:- kara śmierci,- eutanazja,- aborcja,- legalizacja związków partnerskich,- prawa zwierząt,- granice moralnego obowiązku posłuszeństwa prawu.Książka Etyczne problemy prawa stanowi nie tylko cenne źródło wiedzy dla studentów pra-wa i prawników, ale także zmuszającą do refleksji lekturę, która może okazać się interesująca dla wszystkich, którym nie są obojętne najpoważniejsze i budzące największe kontrowersje dylematy, przed jakimi stają współczesne społeczeństwa i obowiązujące w nich systemy prawne.

Dotychczas ukazały się:?Skala i charakter zjawiska zażywania narkotyków przez kierowców ?Skala i charakter zjawiska palenia tytoniu przez dzieci i młodzież na MazowszuPublikacja powstała we współpracy z Akademią Humanistyczną im. A. Gieysztora

Szpital wyróżnia się spośród innych stworzonych przez ludzi instytucji tym, że jest miejscem szczególnych relacji międzyludzkich. Szczególność ta powodowana jest faktem powierzania życia i zdrowia jednej osoby umiejętnościom i wiedzy innej. Relacji pacjent - lekarz podporządkowane są zatem wszelkie inne działania instytucji określanej mianem szpitala. Konstatacja ta wydaje się być bezdyskusyjna, choć współcześnie, w warunkach prymatu wartości ekonomicznych, także w ochronie zdrowia nie jest już ona tak całkiem oczywista.Ze wstępu.

Przedmiotem rozważań i analiz zaprezentowanych w książce są etyczne aspekty neoliberalizmu oraz edukacji neoliberalnej. Płynące z nich wnioski umożliwiają przyjęcie świeżej perspektywy na kształt i jakość edukacji, a szczególnie na rozwój poznawczy i etyczny współczesnego człowieka oraz na to, co przeważnie jest lub też może być dla niego ważne. Etyczne problemy neoliberalizmu często są obecne w polityce oświatowej, zarówno w Polsce jak i na świecie, mimo że dotychczas są zauważane raczej rzadko. W książce zaprezentowane są wyniki badań wskazujące na hierarchię wartości i to, co dla współczesnego człowieka jest istotne w codziennym życiu, jakie działania podejmuje oraz na ile są one zgodne z tendencjami neoliberalnymi. Złożoność omawianych problemów wymaga niejednokrotnie przyjęcia interdyscyplinarnego podejścia. Dzięki temu wyłaniający się obraz rzeczywistości szkolnej w zakresie edukacji etycznej oraz codziennego funkcjonowania badanych osób pozwala przewidywać i projektować strategie działania. Publikacja adresowana jest do pracowników naukowych i studentów nauk humanistycznych oraz społecznych, jak i do rodziców, dla których odkrywanie istoty człowieczeństwa jest nadzieją na lepszą jakość życia oraz bardziej świadomą postawę w kreowaniu wizji jednostkowej i społecznej rzeczywistości. Monografia zawiera próbę odpowiedzi na pytanie o kształt rzeczywistości edukacyjnej w polskiej szkole na podstawie przeprowadzonych badań ankietowych funkcjonowania nauczycieli i uznawanych przez nich wartości oraz spraw, które ich zdaniem są ważne, a także to, co jest ważne dla uczniów w opinii badanych nauczycieli. Krytyczna analiza i refleksja na temat tego, co jest ważne dla najmłodszego pokolenia (uczniowie), jak i dla pokolenia starszego/dojrzałego (nauczyciele) pozwala na wskazanie dominującego dyskursu i związanych z nim wartości, które są powszechnie promowane oraz dalszych przewidywań natury etycznej, edukacyjnej, socjologicznej czy też polityczno-ekonomicznej.

Seria wydawnicza ?Przywrócić Pamięć? ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911?1939.Reprint wydania z 1928 r.: Podstawy etyczne skautingu Harcerstwo nasze pod względem metod i organizacji bezsprzecznie znacznie poszło naprzód w porównaniu z tem, co było w jego lwowskich początkach. A jednak jakżesz często słyszy się głosy o niskim poziomie harcerskim ? harcerzy, jakżesz często wspomina tego ducha, ten nastrój ideowy pracy, jaki był w Harcerstwie w okresie przedwojennym. Różne podaje się powody i przyczyny ? i bezsprzecznie, zjawisko to nie jest proste. Do różnych przyczyn niezadawalniającego nas poziomu moralnego, ideowego, jak się zwykło mówić, mniemam, śmiało można dodać jedną ? i to nie najmniej ważną: właśnie to, że w dziedzinie pogłębienia ideologji, znacznie mniej zrobiliśmy, niż w dziedzinie metodyki i organizacji. Można nawet zaryzykować twierdzenie, że w dziedzinie ideologji nie potrafiliśmy niczego dodać do prac Małkowskich, Grodyńskich, Kozielewskich, Strumiłłów i innych z początkowego okresu Harcerstwa. A nawet gorzej: bywały okresy, kiedy ta ideologja starych harcerzy była jakby w defensywie przed atakami większego ?przystosowania do życia?.Zaatakować to moje twierdzenie o zastoju w dziedzinie ideologji można od jednej strony ? i to bardzo poważnie (proszę o to żyjących dziś ?starych?).Mianowicie: walczono w początkach harcerstwa o to, czy ono ma mieć Prawo i Przyrzeczenie ?z Bogiem? czy ?bez Boga?, zdawałoby się, że nawet już po wprowadzeniu do przyrzeczenia obowiązku ?służby Bogu? (do Prawa jednak go nie włączono) kwestja religijności harcerzy i praktyk religijnych pozostawała jakoś skromnie w ukryciu ? podczas gdy dziś mamy za sobą szereg uchwał i deklaracyj o chrześcijańskim charakterze Z. H. P., mamy oficjalną opiekę duchowną, cieszymy się poparciem sfer kościelnych, które powołują kapelanów harcerskich, a nawet tworzą osobną komisję dla spraw opieki duchownej nad Z. H. P. Więc może w tej dziedzinie, bardziej szczerego i wyraźnego stosunku do religji poszliśmy naprzód w porównaniu ze ?starem Harcerstwem?? Może ? dałby Bóg, wydaje mi się jednak, że i pod tym względem prawdziwi harcerze starzy byli głębsi od nas.Z nami jest gorzej: bardzo często ideologji harcerskiej nie znamy, jakżesz możemy ją rozumieć, pokochać i przejąć się nią na całe życie? Opowiadają, że to, co na ten temat referowałem na kursach związkowych, dla ogółu kandydatów na podharcmistrzów było rewelacją, odkrywało przed nimi niespodziewanie głębokie myśli, zmieniało ich pogląd na Harcerstwo, którego dotychczas, podobno nawet na najlepszych kursach uczono ich uczyć, a nie uczono poznawać, przemyśleć, gruntować, przejmować za najgłębszą treść swego życia, za jego normę i busolę. Znów powiecie: przesadzasz. Znów odpowiem: Daj Boże, że się mylę.Pracę tę traktuję jako wstępną; przedstawia ona poglądy twórcy skautingu, generała Roberta Baden-Powella, naogół bez uwag krytycznych. Ma to być wstęp i podstawa do rozważania ideologji naszego, polskiego, Harcerstwa i do prac nad jej rozwinięciem i pogłębieniem. Zasady Harcerstwa naszego ujmują: Przyrzeczenie i Prawo Harcerskie (patrz ?Rocznik Harcerski? na r. 1928, str. 14 i n.) oraz uchwały i rezolucje zjazdów harcerskich i konferencyj, zebrane w zeszycie Nr. 2 ? 3 ?Organizacji Harcerstwa? (St. i I. Sedlaczkowie, Warszawa 1927). Źródłami do badań nad nią jest literatura harcerska (patrz ?Bibljografja Harcerska?, St. Sedlaczek, Warszawa 1927), zwłaszcza zaś roczniki czasopism, szczególnie ?Skauta? lwowskiego i ?Harcmistrza?.Co to jest skauting?Pełną odpowiedź na to pytanie wyrobi sobie czytelnik dopiero po zapoznaniu się z tekstami zestawionymi w całej tej pracy. Wydaje się jednak celowe już we wstępie podanie kilku najbardziej podstawowych o istocie skautingu wiadomości...

Jest to zbiór ciekawych poznawczo i wartościowych teoretycznie pogłębionych analiz, które będą przydatne każdemu, kto dostrzega lub będzie chciał dostrzec wagę, doniosłość i aktualność pojęcia racji stanu. Pojęcia, które niestety nie jest dziś przedmiotem szerszego, poważniejszego zainteresowania - ani w kręgu filozofów polityki, ani politologów, ani konstytucjonalistów - co sprawia, że staje się ono tym łatwiej zwykłym sloganem politycznym, elementem mdłej politycznej retoryki. (?) W publikacji na podkreślenie i uznanie zasługuje zwłaszcza ukazywanie zasadniczego, poniekąd immanentnego, związku racji stanu z innymi kluczowymi pojęciami, zasadami politycznymi, mającymi właśnie charakter etyczny, takimi jak: dobro wspólne, sprawiedliwość, godność człowieka, rozwój społeczny a także interdyscyplinarne podejście autorów publikacji do analizowanego zagadnienia, podejście filozoficzno-systemowe, a nadto prawnicze, historyczne i socjologiczne, ale także reprezentujące punkt widzenia badaczy stosunków międzynarodowych.Prof. UKSW dr hab. Paweł Kaczorowski

W niniejszej monografii autor zbadał zagadnienie etycznej dopuszczalności kary śmierci za morderstwo. Za odpowiednią metodę rozumowania został uznany kontekstualizm, w którym z niespornych przesłanek wyprowadza się adekwatną do rozwiązania sytuacji problemowej zasadę etyczną. Jako niesporne zostały przyjęte przesłanki: standardowa definicja pojęcia kary i zasada poszanowania godności człowieka. Na podstawie tych twierdzeń autor wskazuje kolejne konteksty rozważań o karze kryminalnej ? zaczynając od przepisów racjonalizujących karę, przez teorie kary, do systemów etycznych uzasadniających karanie. Celem tego rozumowania było wskazanie adekwatnego systemu etycznego do rozstrzygnięcia tytułowego problemu. Karę kryminalną, zgodnie z zasadą poszanowania godności człowieka, uzasadnia się sprawiedliwościowo, zatem kwestię kary śmierci należy rozstrzygnąć na podstawie etyki obowiązku lub etyki doskonałości. Przesłankami finalnego rozstrzygnięcia są sprawiedliwościowa racjonalizacja kary i wyjątkowość wartości życia ludzkiego.

Tajemne prawa sympatii - daj się polubić! Wprowadzenie, czyli kiedy i dlaczego manipulacja może być etyczna Komunikacja werbalna i niewerbalna, czyli jak sprawić, by ludzie Cię lubili Wyższa szkoła dobrych relacji, czyli co robić, by przyjaźń trwała wiecznie Umiejętność nawiązywania dobrych kontaktów z innymi i przebywanie w otoczeniu życzliwych ludzi to rzeczy szalenie istotne dla jakości naszego życia. Tylko w bezpiecznym, pełnym pozytywnych emocji otoczeniu możemy w pełni rozwinąć swoje zdolności, wykorzystać potencjał, osiągnąć spokój ducha i harmonię. Jednak zyskiwanie powszechnej sympatii to sztuka, która nie każdemu się udaje. Jeśli chcesz dołączyć do grona szczęśliwców mających wokół siebie mnóstwo wiernych przyjaciół, dobrych kolegów i uczynnych znajomych, pora zmienić front i zacząć działać na swoją korzyść.Pomoże Ci w tym nowe wydanie książki Agnieszki Ornatowskiej. Znajdziesz tu wszystkie powody, dla których czasem można, a nawet należy posłużyć się niewinną manipulacją. Sprawdzisz, co przyciąga do Ciebie innych ludzi. Nauczysz się zmieniać świat wokół siebie w taki sposób, by inni czuli się z Tobą lekko i radośnie. Poznasz istotne sekrety komunikacji werbalnej i niewerbalnej - odkryjesz, co zniechęca, a co zachęca do kontaktów z Tobą. Dowiesz się także, jak pielęgnować przyjaźń, by nigdy się nie skończyła, i poczytasz o najbardziej lubianych ludziach. A wisienką na torcie będzie zapis pewnego seansu hipnotycznego... Czytaj i zmieniaj świat! Jeżeli: szukasz sposobów na zdobywanie nowych przyjaciół chcesz nauczyć się lepiej dogadywać ze swoimi znajomymi chcesz poznać najskuteczniejsze i najnowocześniejsze metody komunikacji z innymi oraz dowiedzieć się, jak sprawić, żeby Twój świat był pełen ludzi, którzy naprawdę Cię lubiąmasz przed sobą najlepszy przewodnik! Żyj pięknie i słonecznie!

Przemiany, jakim podlega zawód dziennikarza od początku XXI w., prowokują wiele pytań wśród badaczy i znawców literatury przedmiotu. Praca nad gromadzeniem, przetwarzaniem i interpretacją informacji w imię standardów obiektywizmu, rzetelności, a przede wszystkim służby społeczeństwu, a więc reguł wypracowywanych przez lata kształtowania się zawodu dziennikarza, w obecnej rzeczywistości stała się przedmiotem wielu dyskusji, przede wszystkim w środowisku dziennikarskim. Dziennikarska ideologia zawodu, w obliczu zmian o charakterze społeczno-ekonomicznym i technologicznym oraz powstania nowych form komunikowania, budzi wątpliwości związane z możliwością realizowania profesjonalnych standardów.Zadaniem medioznawcy jest dociec, jakie miejsce i rolę w kanonie dziennikarskich wartości zajmuje odpowiedzialność. Stanowi ona bowiem istotę i fundament zawodowej tożsamości i wyjątkowej pozycji dziennikarzy w społeczeństwie.Niewielka efektywność i skuteczność funkcjonalnych i proceduralnych unormowań normatywnych, określonych w kodeksach etycznych, powodują, że odpowiedzialność etyczną dziennikarza należy przyjąć za pierwotną rzeczywistość jego osobistej kompetencji moralnej. Odpowiedzialność wyprzedza bowiem wszelkie inne zobowiązania dziennikarza jako jednostki. Jest niejako punktem wyjścia, punktem początkowym procesu etycznego, a nie jego punktem docelowym. Jest, zdaniem Baumana, swoistym misterium, aktem samostanowienia dziennikarza jako istoty moralnej podejmującej się pełnienia wielorakich ról społecznych. W niej tkwi geneza procesu etycznego, a nie jego zwieńczenie. To właśnie pierwotny i elementarny fakt etycznej odpowiedzialności dziennikarza jest podstawą jego unikalnej roli i pozycji w społeczeństwie, i tworzywem, z którego budowana jest jego zawodowa wiarygodność.Publikacja powstała we współpracy z Instytutem Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego.

Prezentowana publikacja jest pierwszym w literaturze polskiej monograficznym opracowaniem zagadnień wchodzących w zakres części ogólnej prawa cywilnego w aspekcie ich związków z szeroko rozumianą problematyką etyczną. W książce zostają omówione nie tylko te regulacje prawne, które wprost do norm moralnych odsyłają za pośrednictwem słusznościowych klauzul generalnych, ale również te, które takich klauzul nie zawierają, lecz u których podłoża leżą jakieś wyraźne rozstrzygnięcia o charakterze etycznym (w tym także te, które mogą być z punktu widzenia aksjologicznego oceniane negatywnie). Tytułowa problematyka została w książce przedstawiona w sposób pogłębiony, nieograniczający się do literatury cywilistycznej, ale szeroko odwołujący się do piśmiennictwa z zakresu teorii i filozofii prawa, a także etyki.Książka składa się z szesnastu rozdziałów. Czytelnik znajdzie tu omówienie m.in.: relacji między prawoznawstwem i etyką; przyjętych w pracy rozstrzygnięć metaetycznych i etycznych; wpływu moralności na system prawny; cywilistycznych klauzul generalnych; wartości etycznych wyrażanych przez zasady prawa cywilnego; wykładni prawa cywilnego i zawartej w niej argumentacji etycznej; zagadnień etycznych dotyczących podmiotów prawa cywilnego; etycznego wymiaru ochrony dóbr osobistych; elementów moralnych związanych z pojęciem czynności prawnej i wykładnią oświadczeń woli; etycznego uzasadnienia ochrony zaufania przy zawieraniu umów; problematyki wad oświadczenia woli; kontroli treści czynności prawnych z punktu widzenia zgodności z normami moralnymi; założeń etycznych leżących u podłoża pojęcia prawa podmiotowego; zagadnień związanych z nadużyciem prawa podmiotowego; kwestii etycznych dotyczących przedawnienia roszczeń.

Książka jest zbiorem refleksji dotyczących zawodu psychiatry, jego relacji z osobami, którym udziela pomocy oraz miejsca w życiu politycznym i społecznym, wątpliwości i trudności związanych z leczeniem i rozpoznawaniem zaburzeń psychicznych oraz pracą badawczą. Do podzielenia się tymi refleksjami skłoniły Autora doświadczenia i obserwacje poczynione w czasie blisko pięćdziesięcioletniej pracy w tym zawodzie. Osobiste doświadczenia wzbogacone lekturą piśmiennictwa znalazły odbicie w kilkunastu raczej esejach niż opracowaniach ściśle naukowych, które zamieszczono w tym zbiorze. Część tekstów to zmienione (poszerzone lub skrócone) wersje opublikowanych prac, których podstawowa treść, jak się wydaje, nie straciła na aktualności. Większość to opracowania nowe. Ostatnia część książki ma charakter wspomnieniowy. Jest poświęcona Profesorowi Lucjanowi Korzeniowskiemu oraz Instytutowi Psychiatrii i Neurologii w Warszawie.

Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1939. Reprint wydania z 1928 r.: Podstawy etyczne skautingu Harcerstwo nasze pod względem metod i organizacji bezsprzecznie znacznie poszło naprzód w porównaniu z tem, co było w jego lwowskich początkach. A jednak jakżesz często słyszy się głosy o niskim poziomie harcerskim — harcerzy, jakżesz często wspomina tego ducha, ten nastrój ideowy pracy, jaki był w Harcerstwie w okresie przedwojennym. Różne podaje się powody i przyczyny — i bezsprzecznie, zjawisko to nie jest proste. Do różnych przyczyn niezadawalniającego nas poziomu moralnego, ideowego, jak się zwykło mówić, mniemam, śmiało można dodać jedną — i to nie najmniej ważną: właśnie to, że w dziedzinie pogłębienia ideologji, znacznie mniej zrobiliśmy, niż w dziedzinie metodyki i organizacji. Można nawet zaryzykować twierdzenie, że w dziedzinie ideologji nie potrafiliśmy niczego dodać do prac Małkowskich, Grodyńskich, Kozielewskich, Strumiłłów i innych z początkowego okresu Harcerstwa. A nawet gorzej: bywały okresy, kiedy ta ideologja starych harcerzy była jakby w defensywie przed atakami większego „przystosowania do życia“. Zaatakować to moje twierdzenie o zastoju w dziedzinie ideologji można od jednej strony — i to bardzo poważnie (proszę o to żyjących dziś „starych“). Mianowicie: walczono w początkach harcerstwa o to, czy ono ma mieć Prawo i Przyrzeczenie „z Bogiem“ czy „bez Boga“, zdawałoby się, że nawet już po wprowadzeniu do przyrzeczenia obowiązku „służby Bogu“ (do Prawa jednak go nie włączono) kwestja religijności harcerzy i praktyk religijnych pozostawała jakoś skromnie w ukryciu — podczas gdy dziś mamy za sobą szereg uchwał i deklaracyj o chrześcijańskim charakterze Z. H. P., mamy oficjalną opiekę duchowną, cieszymy się poparciem sfer kościelnych, które powołują kapelanów harcerskich, a nawet tworzą osobną komisję dla spraw opieki duchownej nad Z. H. P. Więc może w tej dziedzinie, bardziej szczerego i wyraźnego stosunku do religji poszliśmy naprzód w porównaniu ze „starem Harcerstwem“? Może — dałby Bóg, wydaje mi się jednak, że i pod tym względem prawdziwi harcerze starzy byli głębsi od nas. Z nami jest gorzej: bardzo często ideologji harcerskiej nie znamy, jakżesz możemy ją rozumieć, pokochać i przejąć się nią na całe życie? Opowiadają, że to, co na ten temat referowałem na kursach związkowych, dla ogółu kandydatów na podharcmistrzów było rewelacją, odkrywało przed nimi niespodziewanie głębokie myśli, zmieniało ich pogląd na Harcerstwo, którego dotychczas, podobno nawet na najlepszych kursach uczono ich uczyć, a nie uczono poznawać, przemyśleć, gruntować, przejmować za najgłębszą treść swego życia, za jego normę i busolę. Znów powiecie: przesadzasz. Znów odpowiem: Daj Boże, że się mylę. Pracę tę traktuję jako wstępną, przedstawia ona poglądy twórcy skautingu, generała Roberta Baden-Powella, naogół bez uwag krytycznych. Ma to być wstęp i podstawa do rozważania ideologji naszego, polskiego, Harcerstwa i do prac nad jej rozwinięciem i pogłębieniem. Zasady Harcerstwa naszego ujmują: Przyrzeczenie i Prawo Harcerskie (patrz „Rocznik Harcerski“ na r. 1928, str. 14 i n.) oraz uchwały i rezolucje zjazdów harcerskich i konferencyj, zebrane w zeszycie Nr. 2 — 3 „Organizacji Harcerstwa“ (St. i I. Sedlaczkowie, Warszawa 1927). Źródłami do badań nad nią jest literatura harcerska (patrz „Bibljografja Harcerska“, St. Sedlaczek, Warszawa 1927), zwłaszcza zaś roczniki czasopism, szczególnie „Skauta“ lwowskiego i „Harcmistrza“. Co to jest skauting? Pełną odpowiedź na to pytanie wyrobi sobie czytelnik dopiero po zapoznaniu się z tekstami zestawionymi w całej tej pracy. Wydaje się jednak celowe już we wstępie podanie kilku najbardziej podstawowych o istocie skautingu wiadomości...