Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Książka przygotowana przez badaczy związanych z krakowskim ośrodkiem antropologii społecznej na uniwersytecie Jagiellońskim przedstawia niezwykle ważny problem tożsamości kulturowej rozumianej jako powinność człowieka ponowoczesnego. Współcześnie autokreacja okazuje się etycznym wyzwaniem, z którym musi zmierzyć się jednostka. Autorzy ukazują całą złożoność tematu, analizując dylematy współczesnych tożsamości i podejmując m. in. kwestie związane kształtowaniem się identyfikacji narodowej oraz ze zmianami tożsamości jednostkowej w sytuacji postępujących procesów globalizacyjnych.

Trudno zaprzeczyć, że społeczeństwo jest słabe moralnie, można by nawet stwierdzić, że chore aksjologicznie. Tak więc uzasadnione wydaje się także stosowanie w naukowym dyskursie i w odniesieniu do społeczeństwa myślenia w kategoriach działań terapeutycznych. Gdzie szukać pomysłów i sił do takich działań, aby pomóc nie tylko społecznikom i ludziom zaangażowanym w jego naprawę, ale także każdej jednostce, by poczuła się odpowiedzialna i niezbędna jednocześnie w tym procesie naprawczym? Jakich narzędzi do tego użyć? Są to pytania, z którymi autor próbuje się mierzyć, i co najważniejsze, czyni to skutecznie. Z recenzji prof. dra hab. Janusza Mariańskiego Autor podniósł na wyższy poziom refleksję na temat możliwości twórczego dialogu między socjologią a nauką społeczną Kościoła. Powołaniem socjologa jest tu zatem nie tylko orzekanie o tym jak jest, ale też jak powinno być. […] Wyobraźnia socjologiczna, zdaniem autora, powinna zmierzać do korekty życia społecznego. Dzieje nie są jakimś nieuchronnym fatum. Autor powołuje się na liczne przykłady roli wybitnych jednostek w dziejach, nawet w sytuacji kiedy wydawałoby się, że są one skazane na niepowodzenie. Z recenzji prof. dra hab. Włodzimierza Pawluczuka Publikację […] można rekomendować jako użyteczną lekturę nie tylko specjalistom z obszaru nauk społecznych (socjologii, familiologii, pracy socjalnej, pedagogiki społecznej, pedagogiki pastoralnej, katolickiej nauki społecznej), ale także filozofom, teologom, etykom oraz wszystkim zainteresowanym interdyscyplinarnym spojrzeniem na człowieka „poznającego samego siebie” i otaczający go mikro i makrokosmos społeczny. Z recenzji dra hab. Romana Sieronia O autorze: Paweł Prüfer – doktor habilitowany nauk humanistycznych w zakresie socjologii (UKSW); prowadzi badania w zakresie nauk społecznych, ze szczególnym uwzględnieniem katolickiej nauki społecznej, klasycznych i współczesnych teorii socjologicznych, etyki społecznej, moralności życia społecznego, socjologii wychowania i młodzieży; jest autorem oraz redaktorem książek i artykułów naukowych z zakresu socjologii, katolickiej nauki społecznej oraz teologii pastoralnej.

Książka przygotowana przez badaczy związanych z krakowskim ośrodkiem antropologii społecznej na uniwersytecie Jagiellońskim przedstawia niezwykle ważny problem tożsamości kulturowej rozumianej jako powinność człowieka ponowoczesnego. Współcześnie autokreacja okazuje się etycznym wyzwaniem, z którym musi zmierzyć się jednostka. Autorzy ukazują całą złożoność tematu, analizując dylematy współczesnych tożsamości i podejmując m. in. kwestie związane kształtowaniem się identyfikacji narodowej oraz ze zmianami tożsamości jednostkowej w sytuacji postępujących procesów globalizacyjnych. ISBN 83-88508-57-1

Książka przygotowana przez badaczy związanych z krakowskim ośrodkiem antropologii społecznej na uniwersytecie Jagiellońskim przedstawia niezwykle ważny problem tożsamości kulturowej rozumianej jako powinność człowieka ponowoczesnego. Współcześnie autokreacja okazuje się etycznym wyzwaniem, z którym musi zmierzyć się jednostka. Autorzy ukazują całą złożoność tematu, analizując dylematy współczesnych tożsamości i podejmując m. in. kwestie związane kształtowaniem się identyfikacji narodowej oraz ze zmianami tożsamości jednostkowej w sytuacji postępujących procesów globalizacyjnych.