Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Książka zatytułowana Singapur - azjatycki tygrys edukacyjnych reform. Fenomen makropolityki oświatowej zwraca uwagę na niewielki kraj na mapie świata - określany często w mediach jako "Mała czerwona kropka" (Little red dot). Termin ten został szybko przyjęty zarówno przez singapurskich polityków, jak i obywateli, którzy za pomocą tego określenia wyrażają dumę z sukcesu własnego narodu pomimo jego fizycznych ograniczeń. Singapur jest bowiem małym krajem o powierzchni nieco ponad 700 kilometrów kwadratowych. Tworząc kulturowy tygiel, zamieszkuje go ponad 5,5 miliona ludzi o różnym pochodzeniu i wyznawanej religii. Prezentowana polskim czytelnikom książka może stanowić ramy dyskusji nad singapurskim systemem edukacji, realizowaną skutecznie polityką edukacyjną i przyszłymi kierunkami rozwoju. Jednak lektura publikacji może również być cenną lekcją w procesie uczenia się od najlepszych. Nie chodzi tu o bezkrytyczne kopiowanie elementów czy całości rozwiązań formalnych wypracowanych przez Singapur. Książka wskazuje bowiem na niebezpieczeństwa związane z przyjmowaniem systemu singapurskiej edukacji jako modelu dla reszty świata, bez wcześniejszego zrozumienia jego kontekstu, wyłącznie jako pokłosia atrakcyjności międzynarodowej. W dorobku pedagogiki porównawczej nie brakuje argumentów na uzasadnienie takiego stanowiska.

Dyferencjacja wiedzy naukowej i cechująca pedagogikę subdyscyplinarność powodują, że obowiązkiem współczesnych badaczy zajmujących się naukami humanistycznymi i społecznymi jest upublicznianie dyskusji inicjowanej w celu precyzowania wiedzy o mniej znanych lub dopiero rozpoznawanych obszarach edukacji. Problematyka przestrzeni edukacyjnej podjęta przez autorów prezentowanych poniżej tekstów wydaje się być odpowiedzią na tak sformułowany postulat. Trzeba przy tym zaznaczyć, że charakterystyczna dla prac zbiorowych poliwalentność wiedzy i sposobów jej prezentacji stanowi wyzwanie, któremu sprostać powinni redaktorzy naukowi. Dlatego w prezentowanej zbiorowej publikacji poświęconej genezie, przemianom i nowym znaczeniom przestrzeni edukacyjnej wychodzimy od konstatacji, że przestrzeń jako pojęcie obecne już w wielu dziedzinach nauki wciąż nie doczekała się jednoznacznego zdefiniowania. Można jednak przyjąć, że przestrzeń w swojej istocie jest wielowymiarowa, a znajdujące się w niej podmioty i przedmioty wzajemnie na siebie oddziałują. Z pedagogicznego punktu widzenia istotna dla rozumienia pojęcia przestrzeni edukacyjnej wydaje się perspektywa podmiotu pozostającego w różnorodnych, skutkujących jego rozwojem, relacjach z otoczeniem społecznym. Być może, lektura tej książki przybliży Czytelnikowi odpowiedzi na wiele pytań, m.in.: w jakim stopniu przestrzeń edukacyjna jest jej podmiotom narzucana, a w jakim jest przez nie kreowana, w jakich relacjach pozostają ze sobą przestrzeń nauczania i przestrzeń uczenia się, jak tworzona jest przestrzeń różnych instytucji edukacyjnych etc. Mamy nadzieję, że takich pytań i owocnych odpowiedzi zrodzi się więcej za sprawą kilku głównych wątków, wokół których prowadzili swoją narrację autorzy poszczególnych artykułów. I tak w części pierwszej znalazły się teksty autorów, którzy z różnych perspektyw dokonali rozpoznania skomplikowanego charakteru przestrzeni edukacyjnej. Część drugą tworzą prace autorów koncentrujących się na podmiotach pozostających w relacjach z przestrzenią edukacyjną. Zgoła inną, bo instytucjonalną perspektywę analizowania owej przestrzeni, zaprezentowano w tekstach zamieszczonych w części trzeciej. Tom zamyka część czwarta, na którą składają się propozycje eksploracji przestrzeni edukacyjnej. Zainteresowanie środowiska naukowego omawianą problematyką przerosło wszelkie oczekiwania i dlatego oprócz tej książki wydano także drugi tom, do którego lektury gorąco zachęcam. Pozostaję z nadzieją, że dzieląc się z Czytelnikami zebranymi tekstami, czynimy głębszym wgląd w skomplikowaną materię edukacji.Wiktor Żłobicki

Głównym przedmiotem pracy ?Przestrzeń edukacyjna?? jest refleksja i propozycje sposobów doskonalenia funkcjonowania ośrodków szkolnych. Temat książki doskonale wpisuje się w aktualny dyskurs oświatowy. Autorzy poszczególnych tekstów skupiają swoją uwagę na szkole i jej znaczeniu we współczesnej strukturze społecznej, jej potrzebach i problemach. Tym samym opracowanie staje się diagnozą postawioną polskiej szkole.Treść książki podzielona jest na trzy rozdziały podzielone za względu na obszar analizy. Pierwszy rozdział składa się z tekstów których myślą przewodnia są wyzwania przed jakimi stoi obecnie polskie szkolnictwo. Mowa tu między innymi o zmianach w sposobie realizacji funkcji dydaktycznej szkoły i konieczność jej otwarcia na wielokulturowość. Artykuły zebrane w drugiej części dotyczą roli szkoły w środowisku lokalnym i stawianych wobec niej oczekiwaniom i postulatom. Trzeci rozdział poświęcony jest wybranym problemom dotykającym współczesną szkołę m.in.: wciąż kontrowersyjnym kwestiom edukacji seksualnej, edukacji uczniów z tzw. obszarów ryzyka, integracji uczniów pełnosprawnych z niepełnosprawnymi, czy często pomijana w literaturze rola samorządu szkolnego.Lektura książki pozwala zorientować się wśród najważniejszych zagadnień dotyczących współczesnej szkoły. Nawet jeśli nie dostarczy czytelnikowi konkretnych odpowiedzi na nurtujące pytania, z pewnością pobudzi do refleksji nad wielością obszarów funkcjonowania szkoły i różnorodnością wyzwań przed jakimi stoi.

Monografia składa się z trzech części: pierwsza koncentruje się wokół warunków socjalizacji dzieci i młodzieży w przestrzeni informacyjnej; druga porusza problematykę zagrożeń w przestrzeni wirtualnej oraz działań profilaktycznych w tym zakresie; trzecia poświęcona jest tematyce dotyczącej przestrzeni informacyjnej i komunikacyjnej w edukacji oraz nowych wyzwań dla nauczycieli i uczniów z tym związanych.Z recenzji dr hab. Jolanty Zielińskiej, prof. UP im. KEN w Krakowie[…] monografia wpisuje się w dyskurs społeczno-medialno-naukowy nad postrzeganiem i zaspokajaniem specjalnych potrzeb edukacyjnych w zmieniającej się dynamicznie na skutek rozwoju nowoczesnych technologii rzeczywistości edukacyjnej. […] Należy podkreślić, że zbiór wszystkich tekstów posiada zarówno dużą wartość teoretyczną, jak i praktyczną. Na pewno zaś pragmatyczną, pokazuje bowiem dzieci i młodzież ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi jako pełnoprawnych członków rzeczywistości szkolnej. Lektura […] książki uwidacznia, jak mogą spojrzeć na ten problem zarówno osoby pełno-, jak i niepełnosprawne, praktycy i teoretycy, humaniści i inżynierowie. Tworzy tym samym przestrzeń i pozytywny klimat do podejmowania zmian edukacyjnych w polskiej szkole, co jest niezmiernie istotne, zwłaszcza w kontekście postępującej inkluzji osób niepełnosprawnych....

Młodzież i dyplom akademicki. Społeczne konstrukcje sukcesu życiowegoPatologie walki o równość edukacyjną - "kredencjalne młyny"Macierzyństwo, dyplom akademicki i sukces zawodowy kobiet

W książce znalazły się przykłady planowania pracy zarówno dziećmi przedszkolnymi, jak i dziećmi starszymi z poważnymi deficytami rozwoju intelektualnego, które czasem wymagają zupełnie innych metod i warunków pracy. Zamieszczone w książce konspekty i scenariusze mogą służyć za przykład rozwiązań metodycznych dla mniej doświadczonych pedagogów specjalnych, pracujących z dziećmi wieku przedszkolnym, nauczycielek przedszkoli lub przedszkolnych grup integracyjnych, reedukatorów, logopedów, a także rodziców dzieci specjalnych potrzeb edukacyjnych, którzy niejednokrotnie aktywnie włączają się do pracy na rzecz przedszkola, czy szkoły.W opracowaniu znajdziemy wiele przykładów, propozycji zadań, które dziecko może rozwiązywać, wesoło i efektywnie się bawiąc, a przy tym przyjemnie spędzając czas z dorosłymi. Chyba nic bardziej nie może angażować dzieci specjalnych potrzeb edukacyjnych, aktywizować je i zachęcać do efektywnej współpracy na rzecz swego rozwoju, jak wspólna zabawa z dorosłymi, kochanymi i kochającymi osobami....

Chcąc zmienić szkoły, system oświatowy, analizuje się wieloaspektowo te czynniki, które są widoczne i których wpływ przyjęło się rozumieć. Jednak właśnie dlatego, że wydają się one oczywiste, nie można ich uznawać za naturalny stan rzeczy. Nie można nie doceniać upływającego czasu, nowych wydarzeń i nowych potrzeb zbiorowych i jednostkowych.Takie stanowisko przyjęli autorzy zbioru, wskazując, że przestrzeń edukacyjna szkoły nasycana jest wciąż nowymi treściami. [?] Dobór tekstów pokazuje różne obszary zmian wewnątrz szkoły i obszary zmian, w których szkoła musi się odnaleźć. [?] Przedstawione w tym zbiorze propozycje [?] sygnalizują zmiany, pokazują ich kontekst i znaczenie w szerzej ujętym procesie edukacyjnym. Są warte uwagi, w ich świetle bowiem widać kierunek zmian i można dostrzec bariery w ich drogach realizacji.Prof. dr hab. Krystyna Ferenzfragment Słowa wstępnego

W niniejszej książce analizie poddano różne systemy rodzinne i ich wpływ na życie rodziców i dzieci. W rozdziale pierwszym Relacje między rodzicami a dziećmi we współczesnych rodzinach przedstawione zostały zagadnienia dotyczące zmian więzi wewnątrzrodzinnej. Stanowi ona o spójności rodziny, co uznaje się za niezbędny wymiar systemu rodzinnego?.Coraz bardziej powszechne stają się alternatywne formy życia rodzinnego. Badania dotyczące rodziców i dzieci w rodzinach alternatywnych prezentuje rozdział drugi Nietradycyjne systemy rodzinne. Struktura rodziny a jakość funkcjonowania rodziców i dzieci. W rozdziale tym opisane są rodziny o nowej strukturze. Są to rodziny tworzone przez partnerów kohabitujących, rodziny adopcyjne, zrekonstruowane i niepełne. Wyniki zachodnich badań wskazują, że związki niezalegalizowane tworzą gorsze warunki dla rodziny i rozwoju dziecka niż małżeństwo?.Fragment Wstępu

Na współczesną przestrzeń edukacyjną warto spojrzeń zarówno w kontekście dyskursywnej konfrontacji teorii, jak i praktyki codziennej, świata doświadczanego i przeżywanego przez podmioty tej przestrzeni, wykorzystując do tego zarówno perspektywę klasyków nauk społecznych, jak i nowopowstałych kierunków współczesnej pedagogiki, do których należy pedagogika miejsca. Wybór tematyki opracowania ma swoje uzasadnienie w przemianach instytucji edukacyjnych i społecznych relacji wychowawczych. Każdy z tekstów stanowi wkład własny każdego z Autorów w dyskurs traktujący o współczesnej przestrzeni edukacyjnej, w kontekście jej genezy, przemian, nowych znaczeń.Fragment ze Wstępu Wszystkie teksty zawarte w niniejszej książce stanowią wkład własny każdego z Autorów w dyskurs traktujący o współczesnej przestrzeni edukacyjnej w kontekście jej genezy, przemian, nowych znaczeń. O strukturze publikacji zadecydowały wyszczególnione obszary, w których obrębie toczyły się naukowe dyskusje. Należy jednak wyraźnie podkreślić, że przygotowane teksty mają charakter wielowątkowy oraz interdyscyplinarny. Wpisanie tekstu do jednej z pięciu części publikacji jest podyktowane wyraźnym zaakcentowaniem przez Autora głównego z podjętych motywów. Pierwsza część publikacji zawiera opracowania, w których dokonano rozważań nad historycznymi i współczesnymi konotacjami przestrzeni edukacyjnej. Druga część poświęcona została szerokim analizom procesu transformacji przestrzeni edukacyjnej w jej formalnym i nieformalnym wymiarze. W tekstach usytuowanych w części trzeciej scharakteryzowane zostały wybrane zjawiska edukacyjne w przestrzeni publicznej. Część czwarta skoncentrowana jest wokół refleksji nad przedszkolem i szkołą jako przestrzeniach praktyki edukacyjnej. Kolejna, piąta część, przedstawia osobę nauczyciela, którego różnorodna aktywność zawodowa jest wyraźnie dostrzegana w przestrzeni edukacyjnej. Przestrzeń edukacyjną należy postrzegać jako zjawisko wielopłaszczyznowe, dynamicznie, zmienne, o charakterze otwartym. Mamy nadzieję, że udało nam się dokonać opisu przestrzeni edukacyjnej w całej jej różnorodności, a także zainspirować do dalszych analiz, wykraczających diagnozą i opisem poza zarysowany w niniejszym opracowaniu obszar badawczy.

Książka pokazuje wybrane obszary działalności opiekuńczo-wychowawczej i edukacyjnej środowisk wychowawczych, jakimi są szkoła, świetlica środowiskowa czy inne placówki kulturalno–oświatowe. W procesie rozwoju człowieka, od najmłodszych lat najważniejszą rolę pełnią rodzice i to oni ponoszą odpowiedzialność za poziom i stan wychowania i przygotowania młodego człowieka do życia. Niezależnie od tego na określonym etapie rozwoju w proces socjalizacji włączają się instytucje edukacyjne, wychowawcze i kulturalne, które wspomagają i rozwijają działania zapoczątkowane przez rodzinę. Książka jest pracą zbiorową, na którą składa się dziesięć artykułów przygotowanych przez pracowników naukowych oraz pedagogów-praktyków. Tematyka poszczególnych tekstów jest zróżnicowana, co było celowym zamysłem redaktora opracowania, tak, by wskazać możliwości, konkretne rozwiązania zastosowane w praktyce pedagogicznej niektórych Autorów. Odnajdujemy tu refleksje i propozycje dotyczące: pracy świetlicy szkolnej i środowiskowej, działalności profilaktycznej w szkole, wychowawczych aspektów pracy logopedycznej, funkcjonowania organizacji młodzieżowych, wykorzystania czasu wolnego na przykładzie Pałacu Młodzieży w Katowicach oraz roli teatru w procesie wychowania. Opracowanie ma charakter interdyscyplinarny. To co łączy teksty to działania opiekuńcze, wychowawcze i edukacyjne zorientowane na stworzenie, jak najlepszych warunków rozwoju. Opracowanie stanowi oryginalną całość ukazującą jak efektywnie wykorzystać działanie instytucji wspomagających wychowawcze oddziaływania rodziny....