Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Ciekawość bierze jednak górę. Obserwuję to na co dzień. Matematyka budzi strach, ale i fascynuje. Nie lubią jej, choć chcieliby lubić. Albo przynajmniej zyskać wgląd w jej mroczne głębie. Uważają tę dziedzinę za hermetyczną i niedostępną. To nieprawda. Przecież można kochać muzykę, nie będąc muzykiem, albo cieszyć się dobrym posiłkiem, nie będąc wielkim kucharzem. Dlaczego zatem należałoby być matematykiem lub posiadać wyjątkowy intelekt, by słuchać opowieści o matematyce i pozwolić pieścić swój umysł algebrze lub geometrii? Nie trzeba wchodzić w techniczne detale, żeby rozumieć wielkie idee i dać się nimi oczarować. (fragment książki)

Naprawdę dziwne są przypadki ludzkiego mózgu, fascynujące i straszne jednocześnie, a w ujęciu Sama Keana stają się wciągające niczym najlepszy kryminał! Bo opowieści o tym, co kryło się w koronowanych i prezydenckich głowach oraz głowach zwykłych śmiertelników, którzy mimo woli zapisali się na kartach neurochirurgii, są absolutnie niezwykłą historią. Czytając o perypetiach owych pacjentów i neurochirurgów, którzy ? czasem przypadkiem, metodą prób i błędów (na ludzkich głowach!), a czasem świadomie idąc pod prąd tendencjom swojej epoki ? odkrywali tajemnice mózgu, zyskujemy wgląd w procesy zachodzące w ludzkim wnętrzu i rozwiązania najróżniejszych zagadek, w tym:? Jak się pozbyć wrażenia fantomowej ręki czy nogi oraz jak zaakceptować zrekonstruowaną część własnego ciała? ? Na czym polega mechanizm epilepsji? ? Jak to możliwe, że niewidomy doskonale porusza się w przestrzeni, czasem lepiej niż ten, kto widzi? ? Dlaczego niektórym wydaje się, że ich bliscy to sobowtóry? ? Dlaczego pamięć doskonała jest istnym przekleństwem? ? Dlaczego niektórzy bez żadnych oporów konfabulują, w całkiem dobrej wierze?A kiedy zagłębiamy się w anegdoty o ludziach, którzy niechcący udzielili odpowiedzi na te i inne pytania, z tyłu głowy pobrzmiewają nam słowa: Cóż, każdy z nas może pewnego dnia mieć swój wielki wkład w rozwój neurobiologii, czy tego chcemy, czy nie. Nasze nazwiska (a przynajmniej inicjały) mogą zostać unieśmiertelnione na kartach skryptów czy podręczników. Myśl o tym wydaje się fascynująca, choć może nieco straszna.

Ciekawość bierze jednak górę. Obserwuję to na co dzień. Matematyka budzi strach, ale i fascynuje. Nie lubią jej, choć chcieliby lubić. Albo przynajmniej zyskać wgląd w jej mroczne głębie. Uważają tę dziedzinę za hermetyczną i niedostępną. To nieprawda. Przecież można kochać muzykę, nie będąc muzykiem, albo cieszyć się dobrym posiłkiem, nie będąc wielkim kucharzem. Dlaczego zatem należałoby być matematykiem lub posiadać wyjątkowy intelekt, by słuchać opowieści o matematyce i pozwolić pieścić swój umysł algebrze lub geometrii? Nie trzeba wchodzić w techniczne detale, żeby rozumieć wielkie idee i dać się nimi oczarować. (fragment książki)

Fascynujące opowieści o odkrywaniu sekretów ludzkiego mózgu oraz trudnościach i przeżyciach pierwszych badaczy tego najbardziej tajemniczego narządu.Jeszcze kilkadziesiąt lat temu badacze mózgu mogli się czegoś dowiedzieć o jego pracy w tylko jeden sposób – poczekać, aż kogoś spotka nietypowy wypadek, a jeśli temu komuś uda się przeżyć, obserwować, w jaki sposób zmieniła się praca jego mózgu. Nieszczęśnicy, którzy zapisali się w annałach neurologii, cierpieli wskutek udarów, ataków padaczki, cięcia szablą, błędu chirurga lub okropnych wypadków (jak na przykład przebicia czaszki ponadmetrowym oszczepem), a to, że przeżyli, graniczyło z cudem. Warto dodać, że słowo „przeżyli” nie do końca tu pasuje. Ich ciała przeżyły, niewątpliwie, lecz umysły już nie do końca; po wypadkach często bardzo się zmieniały. Niektóre ofiary wypadków przestały lękać się śmierci, inne zaczęły odczuwać przymus nieustannego kłamania albo zmieniły się w pedofilów. Bez względu na to, jak nietypowe były te zmiany, z czasem częściowo stały się przewidywalne – u ludzi z tymi samymi upośledzeniami uszkodzeniu ulegała zwykle podobna część mózgu, podpowiadając badaczom, który ośrodek mózgowy odpowiada za dany typ zachowań. Opowieści o niezwykłych neurologicznych wypadkach starczyłoby bez problemu na tysiąc i jedną noc, więc w niniejszej książce przytaczam tylko najciekawsze z nich, opisując historie życia dawnych królów i kanibali, karłów i pionierów, dzięki którym narodziła się współczesna neurobiologia. (fragment książki)

Fascynujące opowieści o odkrywaniu sekretów ludzkiego mózgu oraz trudnościach i przeżyciach pierwszych badaczy tego najbardziej tajemniczego narządu.Jeszcze kilkadziesiąt lat temu badacze mózgu mogli się czegoś dowiedzieć o jego pracy w tylko jeden sposób poczekać, aż kogoś spotka nietypowy wypadek, a jeśli temu komuś uda się przeżyć, obserwować, w jaki sposób zmieniła się praca jego mózgu. Nieszczęśnicy, którzy zapisali się w annałach neurologii, cierpieli wskutek udarów, ataków padaczki, cięcia szablą, błędu chirurga lub okropnych wypadków (jak na przykład przebicia czaszki ponadmetrowym oszczepem), a to, że przeżyli, graniczyło z cudem. Warto dodać, że słowo przeżyli nie do końca tu pasuje. Ich ciała przeżyły, niewątpliwie, lecz umysły już nie do końca; po wypadkach często bardzo się zmieniały. Niektóre ofiary wypadków przestały lękać się śmierci, inne zaczęły odczuwać przymus nieustannego kłamania albo zmieniły się w pedofilów. Bez względu na to, jak nietypowe były te zmiany, z czasem częściowo stały się przewidywalne u ludzi z tymi samymi upośledzeniami uszkodzeniu ulegała zwykle podobna część mózgu, podpowiadając badaczom, który ośrodek mózgowy odpowiada za dany typ zachowań. Opowieści o niezwykłych neurologicznych wypadkach starczyłoby bez problemu na tysiąc i jedną noc, więc w niniejszej książce przytaczam tylko najciekawsze z nich, opisując historie życia dawnych królów i kanibali, karłów i pionierów, dzięki którym narodziła się współczesna neurobiologia. (fragment książki)

Ciekawość bierze jednak górę. Obserwuję to na co dzień. Matematyka budzi strach, ale i fascynuje. Nie lubią jej, choć chcieliby lubić. Albo przynajmniej zyskać wgląd w jej mroczne głębie. Uważają tę dziedzinę za hermetyczną i niedostępną. To nieprawda. Przecież można kochać muzykę, nie będąc muzykiem, albo cieszyć się dobrym posiłkiem, nie będąc wielkim kucharzem. Dlaczego zatem należałoby być matematykiem lub posiadać wyjątkowy intelekt, by słuchać opowieści o matematyce i pozwolić pieścić swój umysł algebrze lub geometrii? Nie trzeba wchodzić w techniczne detale, żeby rozumieć wielkie idee i dać się nimi oczarować. (fragment książki)

Ciekawość bierze jednak górę. Obserwuję to na co dzień. Matematyka budzi strach, ale i fascynuje. Nie lubią jej, choć chcieliby lubić. Albo przynajmniej zyskać wgląd w jej mroczne głębie. Uważają tę dziedzinę za hermetyczną i niedostępną. To nieprawda. Przecież można kochać muzykę, nie będąc muzykiem, albo cieszyć się dobrym posiłkiem, nie będąc wielkim kucharzem. Dlaczego zatem należałoby być matematykiem lub posiadać wyjątkowy intelekt, by słuchać opowieści o matematyce i pozwolić pieścić swój umysł algebrze lub geometrii? Nie trzeba wchodzić w techniczne detale, żeby rozumieć wielkie idee i dać się nimi oczarować.

Naprawdę dziwne są przypadki ludzkiego mózgu, fascynujące i straszne jednocześnie, a w ujęciu Sama Keana stają się wciągające niczym najlepszy kryminał! Bo opowieści o tym, co kryło się w koronowanych i prezydenckich głowach oraz głowach zwykłych śmiertelników, którzy mimo woli zapisali się na kartach neurochirurgii, są absolutnie niezwykłą historią. Czytając o perypetiach owych pacjentów i neurochirurgów, którzy – czasem przypadkiem, metodą prób i błędów (na ludzkich głowach!), a czasem świadomie idąc pod prąd tendencjom swojej epoki – odkrywali tajemnice mózgu, zyskujemy wgląd w procesy zachodzące w ludzkim wnętrzu i rozwiązania najróżniejszych zagadek, w tym: • Jak się pozbyć wrażenia fantomowej ręki czy nogi oraz jak zaakceptować zrekonstruowaną część własnego ciała? • Na czym polega mechanizm epilepsji? • Jak to możliwe, że niewidomy doskonale porusza się w przestrzeni, czasem lepiej niż ten, kto widzi? • Dlaczego niektórym wydaje się, że ich bliscy to sobowtóry? • Dlaczego pamięć doskonała jest istnym przekleństwem? • Dlaczego niektórzy bez żadnych oporów konfabulują, w całkiem dobrej wierze? A kiedy zagłębiamy się w anegdoty o ludziach, którzy niechcący udzielili odpowiedzi na te i inne pytania, z tyłu głowy pobrzmiewają nam słowa: Cóż, każdy z nas może pewnego dnia mieć swój wielki wkład w rozwój neurobiologii, czy tego chcemy, czy nie. Nasze nazwiska (a przynajmniej inicjały) mogą zostać unieśmiertelnione na kartach skryptów czy podręczników. Myśl o tym wydaje się fascynująca, choć może nieco straszna.