Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Tytuł Dziennik z Prus Wschodnich Podtytuł Zapiski lekarza z lat 1945-47 Autor Hans von Lehndorff Język polski Wydawnictwo Karta Tłumaczenie Zdzisław Owczarek ISBN 978-83-61283-95-9 Seria Świadectwa.

AUTOR: PIOTR WŁADIMIROW.PRZEKŁAD: JANINA OLSZOWA.ILUSTRACJE: TAK.JĘZYK: POLSKI.WYDANIE: PIERWSZE.ROK WYDANIA: 1977.ILOŚĆ STRON: 644.OPRAWA: MIĘKKA LAKIEROWANA.GRZBIET: CAŁY.BLOK KARTEK: BEZ ISTOTNYCH PRZYBRUDZEŃ.KARTKI: PARĘ MA DROBNO ZAGIĘTY RÓG.WPISY PODKREŚLENIA: BRAK.STEMPLE, PIECZĄTKI: BRAK.STAN OGÓLNY: DOBRY....

Opis - Dziennik Józefy z Dzierzgowskich Szyrminy z lat 1833-1835 zawierający materiały do dziejów emigracji polskiej w Londynie. Nazwa - Dziennik z lat emigracji Autor - Józefa Szyrmowa Oprawa - Miękka Wydawca - Poznańskie Kod ISBN - 9788371778421 Kod EAN - 9788371778421 Rok wydania - 2011 Język - polski Seria wydawnicza - Biblioteczka Źródłoznawcy Format - 14.5x20.5cm Ilość stron - 102 Podatek VAT - 5%

Opis - "Dziennik z lat 1914-1919" rozpoczyna się od opisu uroczystych obchodów złotego wesela Ferdynanda Radziwiłła i Pelagii z Sapiehów, z którymi Joanna Potocka była spowinowacona. Złote gody świętowano w Ołyce na Wołyniu, w siedzibie Radziwiłłów, a dla gości i jubilatów przygotowano liczne atrakcje, m.in. wystawne uczty, tańce i fajerwerki. Jubileusz 50-lecia zbiegł się w czasie z początkiem Wielkiej Wojny, która wkrótce miała całkowicie odmienić losy nie tylko gospodarzy i gości zgromadzonych w Ołyce, lecz także całej ludzkości. Dla Joanny Potockiej była to najważniejsza cezura, dzieląca bieg jej życia na dwie epoki. Uczestnicząc w uroczystościach ołyckich w gronie rodziny i znajomych, przeczuwała, że kończy sie dobrze znany, bezpieczny świat.Opisywane w "Dzienniku" lata to dla Joanny Potockiej czas osobistych życiowych dramatów: w pierwszych miesiącach wojny zginął jej ukochany syn Tomasz, w 1917 r. na zapalenie płuc zmarła jedyna siostra Aniela z Potockich Zamoyska, a na śmierć w okopach byli narażeni syn Jan Tomasz Potocki, zięć Adam Zamoyski i wnuk Leszek Zamoyski. Joanna Potocka utraciła posiadłość w Peczarze nad Bohem, w dawnym województwie bracławskim, a jej znajomi, krewni i sąsiedzi - dach nad głową, zabezpieczenie materialne, często także życie. Nazwa - Dziennik z lat 1914-1919 Wszystko co kochałam Autor - Joanna Potocka Oprawa - Twarda Wydawca - Ossolineum Kod ISBN - 9788361056737 Kod EAN - 9788361056737 Rok wydania - 2014 Język - polski Format - 17.0x22.0cm Ilość stron - 241 Podatek VAT - 5% Premiera - 2015-02-15

Dziennik Katarzyny z Sosnowskich Platerowej jest jednym z najciekawszych polskich opisów podróży do Italii w XVIII w.Tym bardziej cennym, że pozostawiła go kobieta. Choć ówczesne Polki często wyjeżdżały do Włoch, spisanych wrażeń zachowało się niewiele....

Dziennik Józefy z Dzierzgowskich Szyrminy z lat 1833-1835 zawierający materiały do dziejów emigracji polskiej w Londynie....

Opis - Podczas całego okresu drugiej wojny światowej Astrid Lindgren pisze dziennik, w którym opowiada o świecie w tym nieludzkim czasie, o codzienności w Sztokholmie i o tym, jak toczy się życie w jej rodzinie. Między własne notatki wkleja wycinki ze szwedzkich gazet i komentuje je. "Dzienniki z lat wojny 1939-1945" to unikatowe autobiograficzne dzieło, osobisty opis, jak dramatyczne wypadki rozgrywające się na świecie wpływają na nas wszystkich. Tekst pełen smutku i lęku. Książka zawiera wiele niepublikowanych zdjęć rodzinnych oraz wkładkę ze skanami kilkunastu stron oryginalnego dziennika pisarki. Nazwa - Dzienniki z lat wojny 1939-1945 Oryginalny tytuł - Krigsdagböcker Autor - Astrid Lindgren Oprawa - Twarda Wydawca - Nasza Księgarnia Kod ISBN - 9788310129246 Kod EAN - 9788310129246 Wydanie - 0 Rok wydania - 2016 Język - polski Tłumacz - Węgleńska Anna Format - 13.0x19.7cm Ilość stron - 304 Podatek VAT - 5% Premiera - 2016-02-10

Opis - Bieg czasu powoli zaciera nie tylko czytelnikom, ale i badaczom liczne nazwiska ludzi, którzy bywali znani i popularni współczesnym ze swej działalności społecznej i politycznej, pisarstwa, nie tylko zresztą w XIX w. Jednym z nich jest Julian Ursyn Niemcewicz (1758-1841), poeta, komediopisarz, zbieracz i wydawca dokumentów oraz pamiętników z dziejów Polski, znawca poezji, w tym rzymskiej, miłośnik Horacego, autor kilku powieści polskich tłumaczonych na języki europejskie, a także ciekawa osobowość, podróżnik, pierwszy Polak, który stał się obywatelem nowego państwa amerykańskiego, autor pierwszej biografii Jerzego Waszyngtona (1803 r.).Poniższa publikacja prezentuje kilka dotąd nieopublikowanych rękopisów Juliana Ursyna Niemcewicza, które łączy ze sobą czas powstania. Autor pisał je bowiem w okresie Królestwa Polskiego, kiedy pełnił funkcję sekretarza senatu, do lipca 1831 r., co dało mu możliwość przysłuchiwania się obradom kolejnych sejmów lat: 1818, 1820, 1825 i 1830 r., a także aktywnie działał w Towarzystwie Dobroczynności i Towarzystwie Przyjaciół Nauk, zaś po śmierci Stanisława Staszica w 1826 r. został prezesem tego stowarzyszenia naukowego.W książkę wprowadza poemat Ursinów Dumania pisany przez Niemcewicza od 1823 r., którego kolejne części, początkowo utrzymane w tonie sielsko-romantycznym, stopniowo zmieniają charakter na patriotyczno-wspomnieniowy, dobrze oddający stan ducha Polaków okresu związanego z następną częścią książki, tj. Dziennikiem Niemcewicza z lat 1820-1828. Swoistą klamrą spinającą dwie pierwsze części stanowi patetyczna i podniosła mowa Niemcewicza na cześć Naczelnika " Pochwała Kościuszki napisana w 1821 r. Publikację kończy niewielki poemat " jak pisał Niemcewicz ? powieść pt. Nadzieja. Ten ostatni tekst, kończący istnienie samodzielnego w pewnym sensie Królestwa Polskiego, wygłoszony i drukowany w maju 1831r., wyraża jednak niezachwiane przekonanie Autora, że kiedyś dojdzie do odbudowy niepodległego państwa polskiego. Całość uzupełniono krótkim zarysem dziejów Królestwa Polskiego (lata 1815-1830), co jak się wydaje, może być pomocne w lepszym zrozumieniu prezentowanych utworów Niemcewicza. Wybór i opracowanie: Izabella Rusinowa, Aleksandra KrupaPublikacja powstała we współpracy z Biblioteką Publiczną im. Juliana Ursyna Niemcewicza. Nazwa - Dziennik z lat 1820-1828 Autor - Julian Ursyn Niemcewicz Oprawa - Twarda Wydawca - Aspra Kod ISBN - 9788375453669 Kod EAN - 9788375453669 Rok wydania - 2012 Język - polski Format - 16.5x24.0cm Ilość stron - 364 Podatek VAT - 5% Premiera - 2012-10-19

"Dziennik z lat 1914-1919" rozpoczyna się od opisu uroczystych obchodów złotego wesela Ferdynanda Radziwiłła i Pelagii z Sapiehów, z którymi Joanna Potocka była spowinowacona. Złote gody świętowano w Ołyce na Wołyniu, w siedzibie Radziwiłłów, a dla gości i jubilatów przygotowano liczne atrakcje, m.in. wystawne uczty, tańce i fajerwerki. Jubileusz 50-lecia zbiegł się w czasie z początkiem Wielkiej Wojny, która wkrótce miała całkowicie odmienić losy nie tylko gospodarzy i gości zgromadzonych w Ołyce, lecz także całej ludzkości. Dla Joanny Potockiej była to najważniejsza cezura, dzieląca bieg jej życia na dwie epoki. Uczestnicząc w uroczystościach ołyckich w gronie rodziny i znajomych, przeczuwała, że kończy sie dobrze znany, bezpieczny świat.Opisywane w "Dzienniku" lata to dla Joanny Potockiej czas osobistych życiowych dramatów: w pierwszych miesiącach wojny zginął jej ukochany syn Tomasz, w 1917 r. na zapalenie płuc zmarła jedyna siostra Aniela z Potockich Zamoyska, a na śmierć w okopach byli narażeni syn Jan Tomasz Potocki, zięć Adam Zamoyski i wnuk Leszek Zamoyski. Joanna Potocka utraciła posiadłość w Peczarze nad Bohem, w dawnym województwie bracławskim, a jej znajomi, krewni i sąsiedzi - dach nad głową, zabezpieczenie materialne, często także życie....

Danuta Suchorowska-ŚliwińskaDziennik z lat 1981–1985 czyli z zakonspirowanych zapisków solidarnościówkiPo godzinie 17.00 dzwonek do drzwi, otwieram, widzę trzech smutnych panów, jednego w mundurze milicyjnym. Przyszliśmy po panią, bo rozpoczęła pani nielegalną działalność związkową w Filharmonii i PWM. No cóż, nie jestem zdziwiona. (…) W kuchni piszę na kartce do męża: Godzina 17.00, zabierają mnie. Ale w ubeka wstępuje teraz diabeł, niestety, przeze mnie wywołany. Co ma pani w domu nielegalnego? zakazanego? Niech pani lepiej od razu pokaże, żebyśmy nie musieli wywracać mieszkania do góry nogami. Błyskawiczne myśli przepływają przez głowę. Mam w torebce kilka ulotek, które i tak znajdą. Pokazuję więc także te, które mam w siatce. Ale już jest za późno, włażą do pokoi i grzebią w książkach, których wszędzie pełno. Część z tych przywiezionych niedawno z Paryża ukryta jest w biblioteczce w głębi za innymi. Próbuję coś tłumaczyć, ale już nic nie pomaga, panowie wpadają w niszczycielski szał. W pokoju córki złożone są rzeczy jej koleżanki, która opuściła dom studencki i wyjechała do domu. Szef rzuca się na nie z pasją: Czyje to?! Nie chce zrozumieć, że ja mogę nie znać nazwiska. Wyrzuca wszystko z pasją na podłogę, ogląda – rozczarowany. Tamci szaleją wśród książek. (…) Szef patrzy także na piękny wazon z początku wieku stojący pod lustrem i wzdycha: Jaka szkoda, że nie ma tutaj napisu „Kultura” paryska, bo byśmy skonfiskowali… (…) Są czasy, w których dla uczciwego człowieka jest miejsce tylko w więzieniu – błąka mi się po głowie pocieszająca myśl…(opis wydarzeń z grudnia 1981 roku)...

Dramatyczny zapis biografii pisarza z ostatnich lat jego życia.Książka ukazuje się w setną rocznicę urodzin. Oprócz szczegółów dotyczących pracy twórczej i warsztatu pisarskiego, znajdziemy tu ciekawy obraz życia codziennego w latach osiemdziesiątych w Polsce. Wydanie jest bogato ilustrowane, zawiera fotografie z archiwum rodzinnego pisarza. Obowiązkowa lektura dla miłośników i badaczy twórczości Teodora Parnickiego.Teodor Parnicki (1908 ? 1988)Prozaik. Laureat wielu nagród. Interesowały go przede wszystkim dzieje kultury i cywilizacji, przełomów i okresów schyłkowych, wzajemnego przenikania się różnych tradycji oraz walki o władzę polityczną. Jego twórczość stanowi najoryginalniejszą wersję polskiej powieści historycznej w XX w. i jedną z najbardziej interesujących w skali międzynarodowej.

Opis - "[Dziennik z lat 1847"1849]" to szczególny rodzaj diariusza intymnego: eksponuje nie tyle intymność" autora, ile ponadindywidualne spojrzenie na rzeczywistość, będące jednocześnie wyrazem mistycznej, genezyjskiej postawy poety wobec świata oraz własnego, romantycznego "ja". Można go czytać jako kontynuację "Raptularza", można też przyjąć założenie odwrotne, tzn. potraktować "Raptularz" jako przymiarkę do diariusza. Zapiski te są swoistym przesłaniem, ostatnim słowem, ale też " co ważne " skończonym dziełem literackim: czystopisem, w którym słowom daleko do przypadkowości.Tematyczna spójność tekstu oraz staranność zapisu pozwalają przypuszczać, że notatki stanowią szkic dzieła, które dziś nazwalibyśmy odmianą sylwy współczesnej. "[Dziennik"]" łączy ze sobą zapiski intymne ze zwięzłymi, celnymi refleksjami czy wypisami z gazet. Zawiera także fragmenty prozatorskie i warianty pomysłów, których realizacje możemy znaleźć w ostatnich utworach poetyckich Słowackiego.Tom zawiera wierną reprodukcję rękopisu wraz z opatrzoną komentarzami transliteracją. Dużym atutem ossolińskiej edycji "[Dziennika...]" jest obszerny wstęp, w którym Jacek Brzozowski, wybitny znawca twórczości Słowackiego, opowiada dzieje autografu."Jest więc ten journal intime, krótki, niewiele ponad siedem tysięcy słów, niewiele ponad arkusz pełnego tekstu liczący " jest więc ten journal intime, paryski, pisany "nocą? "[Dziennik z lat 1847"1849]? Juliusza Słowackiego prawdziwie jego dziełem ostatnim, jego, poety, mistyka, człowieka, ostatnim słowem""Ze Wstępu Jacka Brzozowskiego"Ludzie dziś sądzą, że sprawiedliwymi są, gdy np. biednemu człowiekowi krzywdy nie pozwolą uczynić " lecz gdyby widzieli świat duchowy, postrzegliby nieraz, iż chcąc być względem niejednego to biedaka sprawiedliwymi, trzeba by mu miliony utracone przez śmierć albo nieraz koronę wrócić.?(fragment) Nazwa - Dziennik z lat 1847-1849 Autor - Juliusz Słowacki Oprawa - Twarda Wydawca - Ossolineum Kod ISBN - 9788361056416 Kod EAN - 9788361056416 Wydanie - 1 Rok wydania - 2012 Język - polski Format - 15.7x22.0cm Ilość stron - 228 Podatek VAT - 5% Premiera - 2014-03-20

Podczas całego okresu drugiej wojny światowej Astrid Lindgren pisze dziennik, w którym opowiada o świecie w tym nieludzkim czasie, o codzienności w Sztokholmie i o tym, jak toczy się życie w jej rodzinie. Między własne notatki wkleja wycinki ze szwedzkich gazet i komentuje je.„Dzienniki z lat wojny 1939–1945” to unikatowe autobiograficzne dzieło, osobisty opis, jak dramatyczne wypadki rozgrywające się na świecie wpływają na nas wszystkich. Tekst pełen smutku i lęku.Książka zawiera wiele niepublikowanych zdjęć rodzinnych oraz wkładkę ze skanami kilkunastu stron oryginalnego dziennika pisarki.Astrid Lindgren (1907–2002)Najbardziej znana na świecie autorka książek dla dzieci urodziła się w Vimmerby. Tworzenie historii dla najmłodszych czytelników zaczęła w wieku 34 lat, kiedy na prośbę chorej córki wymyśliła postać Pippi Pończoszanki. Maszynopis nie został jednak zaakceptowany przez wydawnictwo. Pierwszą książką Astrid Lindgren przyjętą do publikacji została powieść dla dziewcząt „Zwierzenia Britt-Mari”. I tak w 1944 roku rozpoczęła się seria sukcesów szwedzkiej pisarki.Napisała kilkadziesiąt książek (najbardziej znane to: „Dzieci z Bullerbyn”, „Ronja, córka zbójnika”, „Bracia Lwie Serce”, serie o Pippi Pończoszance, Emilu ze Smalandii, Karlssonie z Dachu, Madice z Czerwcowego Wzgórza czy Lotcie z ulicy Awanturników) i stała się jedną z najbardziej wpływowych osób w Szwecji.Jej książki przetłumaczono na blisko 100 języków, często były także ekranizowane. Została uhonorowana dziesiątkami nagród szwedzkich i międzynarodowych, m.in. medalem Hansa Christiana Andersena (1958), International Book Award UNESCO (1993), Orderem Uśmiechu, a także nagrodą Right Livelihood Award w 1994 roku. 2 maja 1989 roku Uniwersytet Warszawski przyznał jej tytuł doktora honoris causa.Astrid Lindgren zmarła 8 stycznia 2002 roku w Sztokholmie, w wieku 94 lat.W 2015 roku nakładem Wydawnictwa Nasza Księgarnia ukazała się inna unikatowa pozycja: korespondencja Astrid Lindgren z jedną z czytelniczek pt. „Twoje listy chowam pod materacem”....

?[Dziennik z lat 1847?1849]? to szczególny rodzaj diariusza intymnego: eksponuje nie tyle intymność? autora, ile ponadindywidualne spojrzenie na rzeczywistość, będące jednocześnie wyrazem mistycznej, genezyjskiej postawy poety wobec świata oraz własnego, romantycznego ?ja?. Można go czytać jako kontynuację ?Raptularza?, można też przyjąć założenie odwrotne, tzn. potraktować ?Raptularz? jako przymiarkę do diariusza. Zapiski te są swoistym przesłaniem, ostatnim słowem, ale też ? co ważne ? skończonym dziełem literackim: czystopisem, w którym słowom daleko do przypadkowości.Tematyczna spójność tekstu oraz staranność zapisu pozwalają przypuszczać, że notatki stanowią szkic dzieła, które dziś nazwalibyśmy odmianą sylwy współczesnej. ?[Dziennik?]? łączy ze sobą zapiski intymne ze zwięzłymi, celnymi refleksjami czy wypisami z gazet. Zawiera także fragmenty prozatorskie i warianty pomysłów, których realizacje możemy znaleźć w ostatnich utworach poetyckich Słowackiego.Tom zawiera wierną reprodukcję rękopisu wraz z opatrzoną komentarzami transliteracją. Dużym atutem ossolińskiej edycji ?[Dziennika...]? jest obszerny wstęp, w którym Jacek Brzozowski, wybitny znawca twórczości Słowackiego, opowiada dzieje autografu.?Jest więc ten journal intime, krótki, niewiele ponad siedem tysięcy słów, niewiele ponad arkusz pełnego tekstu liczący ? jest więc ten journal intime, paryski, pisany ?nocą? ?[Dziennik z lat 1847?1849]? Juliusza Słowackiego prawdziwie jego dziełem ostatnim, jego, poety, mistyka, człowieka, ostatnim słowem??Ze Wstępu Jacka Brzozowskiego?Ludzie dziś sądzą, że sprawiedliwymi są, gdy np. biednemu człowiekowi krzywdy nie pozwolą uczynić ? lecz gdyby widzieli świat duchowy, postrzegliby nieraz, iż chcąc być względem niejednego to biedaka sprawiedliwymi, trzeba by mu miliony utracone przez śmierć albo nieraz koronę wrócić.?(fragment)

Danuta Suchorowska-ŚliwińskaDziennik z lat 1981?1985 czyli z zakonspirowanych zapisków solidarnościówkiPo godzinie 17.00 dzwonek do drzwi, otwieram, widzę trzech smutnych panów, jednego w mundurze milicyjnym. Przyszliśmy po panią, bo rozpoczęła pani nielegalną działalność związkową w Filharmonii i PWM. No cóż, nie jestem zdziwiona. (?) W kuchni piszę na kartce do męża: Godzina 17.00, zabierają mnie. Ale w ubeka wstępuje teraz diabeł, niestety, przeze mnie wywołany. Co ma pani w domu nielegalnego? zakazanego? Niech pani lepiej od razu pokaże, żebyśmy nie musieli wywracać mieszkania do góry nogami. Błyskawiczne myśli przepływają przez głowę. Mam w torebce kilka ulotek, które i tak znajdą. Pokazuję więc także te, które mam w siatce. Ale już jest za późno, włażą do pokoi i grzebią w książkach, których wszędzie pełno. Część z tych przywiezionych niedawno z Paryża ukryta jest w biblioteczce w głębi za innymi. Próbuję coś tłumaczyć, ale już nic nie pomaga, panowie wpadają w niszczycielski szał. W pokoju córki złożone są rzeczy jej koleżanki, która opuściła dom studencki i wyjechała do domu. Szef rzuca się na nie z pasją: Czyje to?! Nie chce zrozumieć, że ja mogę nie znać nazwiska. Wyrzuca wszystko z pasją na podłogę, ogląda ? rozczarowany. Tamci szaleją wśród książek. (?) Szef patrzy także na piękny wazon z początku wieku stojący pod lustrem i wzdycha: Jaka szkoda, że nie ma tutaj napisu ?Kultura? paryska, bo byśmy skonfiskowali? (?) Są czasy, w których dla uczciwego człowieka jest miejsce tylko w więzieniu ? błąka mi się po głowie pocieszająca myśl?(opis wydarzeń z grudnia 1981 roku)

Dziennik Katarzyny z Sosnowskich Platerowej jest jednym z najciekawszych polskich opisów podróży do Italii w XVIII w.Tym bardziej cennym, że pozostawiła go kobieta. Choć ówczesne Polki często wyjeżdżały do Włoch, spisanych wrażeń zachowało się niewiele.

Bieg czasu powoli zaciera nie tylko czytelnikom, ale i badaczom liczne nazwiska ludzi, którzy bywali znani i popularni współczesnym ze swej działalności społecznej i politycznej, pisarstwa, nie tylko zresztą w XIX w. Jednym z nich jest Julian Ursyn Niemcewicz (1758-1841), poeta, komediopisarz, zbieracz i wydawca dokumentów oraz pamiętników z dziejów Polski, znawca poezji, w tym rzymskiej, miłośnik Horacego, autor kilku powieści polskich tłumaczonych na języki europejskie, a także ciekawa osobowość, podróżnik, pierwszy Polak, który stał się obywatelem nowego państwa amerykańskiego, autor pierwszej biografii Jerzego Waszyngtona (1803 r.).Poniższa publikacja prezentuje kilka dotąd nieopublikowanych rękopisów Juliana Ursyna Niemcewicza, które łączy ze sobą czas powstania. Autor pisał je bowiem w okresie Królestwa Polskiego, kiedy pełnił funkcję sekretarza senatu, do lipca 1831 r., co dało mu możliwość przysłuchiwania się obradom kolejnych sejmów lat: 1818, 1820, 1825 i 1830 r., a także aktywnie działał w Towarzystwie Dobroczynności i Towarzystwie Przyjaciół Nauk, zaś po śmierci Stanisława Staszica w 1826 r. został prezesem tego stowarzyszenia naukowego.W książkę wprowadza poemat Ursinów Dumania pisany przez Niemcewicza od 1823 r., którego kolejne części, początkowo utrzymane w tonie sielsko-romantycznym, stopniowo zmieniają charakter na patriotyczno-wspomnieniowy, dobrze oddający stan ducha Polaków okresu związanego z następną częścią książki, tj. Dziennikiem Niemcewicza z lat 1820-1828. Swoistą klamrą spinającą dwie pierwsze części stanowi patetyczna i podniosła mowa Niemcewicza na cześć Naczelnika ? Pochwała Kościuszki napisana w 1821 r. Publikację kończy niewielki poemat ? jak pisał Niemcewicz ? powieść pt. Nadzieja. Ten ostatni tekst, kończący istnienie samodzielnego w pewnym sensie Królestwa Polskiego, wygłoszony i drukowany w maju 1831r., wyraża jednak niezachwiane przekonanie Autora, że kiedyś dojdzie do odbudowy niepodległego państwa polskiego. Całość uzupełniono krótkim zarysem dziejów Królestwa Polskiego (lata 1815-1830), co jak się wydaje, może być pomocne w lepszym zrozumieniu prezentowanych utworów Niemcewicza. Wybór i opracowanie: Izabella Rusinowa, Aleksandra KrupaPublikacja powstała we współpracy z Biblioteką Publiczną im. Juliana Ursyna Niemcewicza.