[JOHANN CHAPOUTOT]
Kategoria: Literatura popularnonaukowa>Historia i archeologiaWysyłka: do 7 dni
„Z dzisiejszej perspektywy powszechnie wiadomo, co faszyzm
i narodowy socjalizm, wsparte autorytaryzmem, przyniosły
ludzkości. Podejście a posteriori nie docenia uwodzicielskiej siły
faszyzmu...
Pełen opis produktu 'WIEK DYKTATUR FASZYZM I REŻIMY AUTORYTARNE W EUROPIE ZACHODNIEJ (1919–1945) TW' »
„Z dzisiejszej perspektywy powszechnie wiadomo, co faszyzm i
narodowy socjalizm, wsparte autorytaryzmem, przyniosły ludzkości.
Podejście a posteriori nie docenia uwodzicielskiej siły faszyzmu i
nazizmu, które pociągnęły za sobą miliony. Siła ta była indukowana
przez retorykę, dekoracje, etos, które od czasów pierwszej wojny
światowej tworzyły tło instrumentalnie wykorzystywane przez
przemoc. Urok faszyzmu i nazizmu miał charakter zarówno
intelektualny, jak i kulturalny. Fascynacja przemocą włoskich
Czarnych Koszul, oddziałami szturmowymi NSDAP czy frankistami
współegzystowała z estymą, jaką darzono rozwiązania faszystowskie
czy autorytarne. W przeciwieństwie do demokracji liberalnej,
opartej na racjonalnych przesłankach i humanizmie, ale brutalnie
zdewaluowanej wojną lat 1914–1918, faszyzm i autorytaryzm zostały
zdecydowanie skonfrontowane z problemami XIX wieku i problemami
będącymi pokłosiem pierwszej wojny światowej”.Kontestując koncepcję
dwudziestowiecznej historii Europy, rozumianej jako nieuchronny
pochód demokracji wyznaczany datami 1918, 1945 i 1989, w której
okres 1919-1945 został potraktowany jako „nieszczęśliwe
intermezzo”, autor poszukuje przyczyn triumfu systemów
autorytarnych i totalitarnych znacznie głębiej. Upatruje bowiem ich
genezy w zjawiskach towarzyszących przemianom politycznym,
społecznym i kulturalnym (takim chociażby jak gwałtowne
uprzemysłowienie, masowe migracje ze wsi do miasta, procesy
urbanizacyjne), które zaszły w XIX wieku, oraz w traumatycznych
doświadczeniach mas Europy.Na szczególne uznanie zasługuje
uzupełnienie książki fragmentami źródeł, które są znakomicie
skorelowane z treścią wywodu, a także umieszczona na końcu
chronologia wydarzeń oraz słowniczek ważniejszych pojęć.
Kontestując koncepcję dwudziestowiecznej historii Europy,
rozumianej jako nieuchronny pochód demokracji wyznaczany datami
1918, 1945 i 1989, w której okres 1919-1945 został potraktowany
jako „nieszczęśliwe intermezzo”, autor poszukuje przyczyn triumfu
systemów autorytarnych i totalitarnych znacznie głębiej. Upatruje
bowiem ich genezy w zjawiskach towarzyszącym przemianom
politycznym, społecznym i kulturalnym (takim chociażby jak
gwałtowne uprzemysłowienie, masowe migracje ze wsi do miasta,
procesy urbanizacyjne), które zaszły w XIX wieku, oraz w
traumatycznych doświadczeniach mas Europy.Na szczególne uznanie
zasługuję uzupełnienie książki fragmentami źródeł, które są
znakomicie skorelowane z treścią wywodu, a także umieszczona na
końcu chronologia wydarzeń oraz słowniczek ważniejszych pojęć.