[Cenega]
Kategoria: Oprogramowanie i Gry > Gry > PC
+ wymagania sprzętowe: Pentium 4 3 GHz, 2 GB RAM, karta grafiki 256
MB (GeForce 6600 lub lepsza), 8 GB HDD, Windows XP SP2/Vista
Kane & Lynch: Dead Men to gra akcji...
Pełen opis produktu 'TS Kane & Lynch: Dead Men PC' »
Opis: tryb gry: single / multiplayer nośnik: 1
DVD tryb multiplayer: LAN / Internet liczba graczy:
1-8 wymagania wiekowe: 18+ wymagania sprzętowe: Pentium 4 3 GHz, 2
GB RAM, karta grafiki 256 MB (GeForce 6600 lub lepsza), 8 GB HDD,
Windows XP SP2/Vista Kane & Lynch: Dead Men to gra akcji
z widokiem z perspektywy trzeciej osoby (TPP), wyprodukowana przez
doświadczony duński zespół IO Interactive, znany między innymi ze
stworzenia takich tytułów, jak Freedom Fighters czy Hitman: Blood
Money. Twórcy pod wieloma względami czerpali inspirację ze swoich
poprzednich pozycji, dodając przy tym bardzo wiele nowatorskich i
ciekawych rozwiązań. Jednym z najważniejszych elementów Kane &
Lynch jest fabuła. Kane i Lynch to imiona głównych bohaterów, obaj
są osobnikami nietuzinkowymi i mają za sobą barwną przeszłość.
Pierwszy jest eks-najemnikiem o mocno nadwątlonej reputacji
(podejrzany o wymordowanie kolegów po fachu z organizacji The 7 i
przywłaszczenie sobie wartych fortunę diamentów), drugi choruje na
schizofrenię i prawdopodobnie zabił swoją żonę w czasie jednego z
napadów choroby (leżała obok niego martwa, gdy odzyskał
świadomość). Łączą ich także identyczne sentencje wyroku, zostali
bowiem skazani na karę śmierci, a spotykają się w więziennym
autobusie, wiozącym ich prosto na tamten świat. Całe szczęście,
pojazd ze skazańcami zostaje w międzyczasie uprowadzony przez ludzi
z The 7 i nigdy nie dociera do wyznaczonego celu. Wydarzenie to
zostało oczywiście doskonale zaplanowane przez grupę „Siódemek”,
która chce za wszelką cenę odzyskać skradzione przez Kane'a
klejnoty. Lynch zostaje przez owych podejrzanych typków
zaangażowany do pilnowania kolegi oraz udzielania mu wszelkiej
pomocy. Aby dodatkowo zmotywować byłego najemnika, grupa porwała
jego żonę i córkę. Nie mając wielkiego wyboru, pasujący jak pięść
do oka duet zabiera się do brudnej roboty. Opowiedziana w grze
historia podzielona została na szesnaście rozdziałów,
przedzielonych specjalnie przygotowanymi filmami przerywnikowymi.
Główne postaci odwiedzają między innymi Los Angeles, Tokio, czy
Hawanę. Gracz kieruje losami tytułowych dwóch nieszczęśników oraz
znajdujących się pod ich dowództwem pomocników (inni najemnicy,
rebelianci itp.) i wypełnia szereg zleconych odgórnie zadań,
wymagających zarówno sprawnego dowodzenia całą grupą, jak i
zręcznego działania w pojedynkę. Kontrolę nad naszymi pomocnikami
sprawujemy za sprawą intuicyjnego i prostego interfejsu. Ponadto,
wykazują się oni bardzo wysokim poziomem sztucznej inteligencji – w
ogniu walki sami chowają się za przeszkodami i w racjonalny sposób
prowadzą ogień, wszakże w większości są zahartowanymi w boju
najemnikami, którzy mają za sobą niejedną potyczkę. Oczywiście, w
skład naszej grupy wypadowej mogą wchodzić ludzie o przeróżnych
umiejętnościach i doświadczeniu. Istotną rolę na polu bitwy ogrywa
również zaufanie, jakim darzą nas podkomendni – początkowo nasza
fama nie przysparza nam wielkiego poklasku wśród kumpli i trudno
będzie ich przekonać, by w kluczowym momencie np. pożyczyli nam
swoją broń (co ma dosyć duże znacznie, gdyż postacie mają
ograniczony udźwig i nie mogą nosić zbyt wiele ekwipunku). Nie
zawsze też możemy liczyć na pełne posłuszeństwo z ich strony –
często nasi towarzysze mają własne zdanie, a ich cel niekoniecznie
pokrywa się z naszym, zdarza się więc, że odmawiają wykonania
poleceń czy wręcz działają na własną rękę. Program pod wieloma
względami odznacza się dużą innowacyjnością. Wszelkie przeszkody
terenowe czy konstrukcje architektoniczne charakteryzują się
ograniczoną wytrzymałością na trafienia – beton z filarów z czasem
zostaje odstrzelony i zaczyna się kruszyć, oferując coraz gorszą
ochronę; samochody zaś po kilku seriach z broni ostrej zapalają się
i eksplodują, w oczywisty sposób zagrażając sprytnie chowającym się
za nim osobnikom. Także żywe przeszkody (w postaci np. tłumu
bawiącego się w nocnym klubie) prezentują zupełnie nowy poziom
interakcji z bohaterami sterowanymi przez graczy - nie da się już
przejść przez ludzi jak przez powietrze, tak, jakbyśmy byli głową
włoskiej mafii. Zawsze możemy oczywiście wyciągnąć broń i strzelić
kilka razy, wtedy gawiedź zacznie w panice chować się po kątach i
na pewno zrobi się znacznie więcej miejsca, jeśli jednak zależy nam
na dyskrecji, musimy zrobić użytek ze swoich barków i cierpliwie
przepychać się między bawiącymi się w lokalu gośćmi lub też po
prostu znaleźć nieco mniej obleganą ścieżkę. Ma to swoje bardzo
wymierne konsekwencje – nasi przeciwnicy lubią wmieszać się w tłum,
a potem siać zagrożenie w najmniej oczekiwanym momencie. Gracz też
może korzystać z tego typu zagrań, myląc sterowanych przez procesor
przyjemniaczków. Ponadto, autorzy starali się możliwie
najdyskretniej wyposażyć nas w informacje techniczne, dotyczące
rozgrywki. Wskaźnik zdrowia został całkowicie wyeliminowany, w
zamian wprowadzono różnego rodzaju „stany przedśmiertne”,
objawiające się m.in. czerwienieniem się ekranu, zakrzywieniem
kątów widzenia czy wizjami reminiscencyjnymi (obrazami z
przeszłości). Jeśli tylko doświadczymy któregokolwiek z powyższych
dolegliwości, lepiej szybko oddalić się w bezpieczne miejsce, celem
zregenerowania zdrowia. W takich momentach przydają się dobre
stosunki z kolegami po fachu – to od nich zależy, czy nas osłonią
przed ogniem lub uratują z tarapatów. Twórcy dopilnowali również,
by zminimalizować sztuczność wszelkiego rodzaju komputerowych
dodatków: statystyk, menusów czy briefingów przed misjami. W
efekcie HUD ogranicza się w zasadzie tylko do prostego menu
(obsługiwanego kółkiem myszy i odpowiedzialnego m.in. za wybór
uzbrojenia), momentami uzupełnianego dodatkowym mini-ekranem w
rogu, monitorującym poczynania naszych towarzyszy. Ponadto, warto
zwrócić uwagę na interesujący tryb cooperative, w którym dwóch
graczy przejmuje kontrolę nad tytułowymi postaciami i pracuje w
duecie. Kane & Lynch zawiera także pełnoprawny mutliplayer. W
tym przypadku maksymalnie ośmiu graczy może przystąpić do zabawy,
próbując okraść jedną z czterech dostępnych lokacji (między innymi
bank i sklep jubilerski). Kluczowe znaczenie odgrywa tu zaufanie
poszczególnych osób do siebie. Zdrajca zgarnia cały łup, narażając
się jednak pozostałym osobom biorącym udział w zabawie.