Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki (1962). Jest bodaj jedynym polskim pisarzem, który nie udzielił żadnego wywiadu. Nawet po odebraniu Nagrody Literackiej Nike w 2009 roku. Opublikował m. in. Peregrynarz (Warszawa 1992), Liber mortuorum (Lublin 1997), Kamień pełen pokarmu. Księga wierszy z lat 1987-1999 (Izabelin 1999, wydanie słoweńskie 2005), Przewodnik dla bezdomnych niezależnie od miejsca zamieszkania (Legnica 2000, 2003), Daleko stąd zostawiłem swoje dawne i niedawne ciało (Kraków 2003), Dzieje rodzin polskich (Warszawa 2005, wydanie austriackie 2012), Piosenkę o zależnościach i uzależnieniach (Wrocław 2008, 2009), Imię i znamię (Wrocław 2011, 2012), Podaj dalej (Poznań 2012), a także Kochankę Norwida (Wrocław 2014).Laureat m. in. Nagrody im. Barbary Sadowskiej (1994), Nagrody Niemiecko-Polskich Dni Literatury w Dreźnie (1997), Nagrody Literackiej Gdynia (2006, 2009), Hubert Burda Preis (2007), Nagrody Literackiej Nike (2009) i Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius (2012). Mieszka w Warszawie.

Poprzednie wydanie tej książki ukazało się pod tytułem Sztuka bycia razem. Choć dla wielu osób jest to trudne do przyjęcia, najbardziej typową potrzebą słabej płci jest potrzeba czucia się bezpieczną. Fundamentalnym pragnieniem mężczyzny jest z kolei: otrzymywać czułość i oznaki pełnego przywiązania ze strony kobiety. Popatrzmy bliżej na te dwa rodzaje oczekiwań. Kobieca potrzeba bezpieczeństwa nie ogranicza się do dobrobytu materialnego. Konieczna jest tu raczej głęboka świadomość faktu, że jest się gorąco kochaną. Żona chce wiedzieć, że mąż troszczy się o nią, oraz że jest wystarczająco silny, aby zapewnić jej opiekę. Mężczyzna musi więc okazać się kimś takim, na kim spokojnie będzie można polegać. Podświadomie kobieta często sprawdza, czy istotnie jej partner jest tak silny, jak ona tego pragnie. Tymczasem on potrzebuje przede wszystkim czułości. Są mężowie, którzy czują się zmieszani widocznymi objawami okazywania im uczuć. A jednak zawsze szukają ciepła, delikatności, przywiązania, czasami nawet bardzo desperacko. Oczywiście różne osoby mogą zaakceptować różne formy zewnętrzne, w jakich ta czułość może im być przekazana. Nie wszyscy będą jednakowo otwarci na bezpośrednio ofiarowaną im miłość.

1 września 1939 roku. Mania i Ania Winne, pierwsze w rodzinie z podwarszawskiego Brwinowa bliźniaczki są już dorosłe. Mania rodzi kolejne bliźniaczki - Kasię i Basię. Rytm dwóch pierwszych tomów wyznaczają daty znamienne w dwóch wymiarach historii tej wielkiej, która bezpowrotnie zmieni losy całego pokolenia Polaków i tej małej, ale wcale nie mniej ważnej historii rodziny, wyznaczanej życiem kolejnych pokoleń. Pojawienie się w niej dwóch dziewczynek otworzy jej kolejny rozdział. Podczas II wojny światowej rodzina Winnych doświadcza tego, co tysiące polskich rodzin. Niektórzy Winni walczą na europejskich frontach, inni zmagają się z okupacyjną codziennością: terrorem, głodem i groźbą wywózki do obozów koncentracyjnych. Mimo wojennej zawieruchy, życie płynie dalej: Winni kochają, nienawidzą, rodzą się im kolejne dzieci. Nadchodzi koniec II wojny światowej. Upragniona wolność niewiele ma jednak wspólnego z tym, o czym marzyli przez lata nazistowskiego terroru. Inwigilacja i represje ze strony komunistycznych rządów to chleb powszedni powojennych lat. Jak Winni poradzą sobie w nowej rzeczywistości? Ałbena Grabowska Popularna i ceniona pisarka, która swoje niezwykłe imię, oznaczające kwitnącą jabłoń, zawdzięcza bułgarskim korzeniom. Z wykształcenia lekarka, doktor nauk medycznych ze specjalizacją w neurologii i epileptologii. Popularność wśród czytelników zawdzięcza przede wszystkim bestsellerowej sadze Stulecie Winnych. Potencjał tej epickiej opowieści dostrzegli również filmowcy i w 2018 roku rozpoczęto realizację serialu w gwiazdorskiej obsadzie. Na antenie TVP zostały wyemitowane już dwie 13-odcinkowe serie, a kolejną, trzecią, widzowie będą mogli obejrzeć wiosną 2021 roku. Prócz Stulecia Winnych spod pióra Ałbeny Grabowskiej wyszły, m.in. trylogia Alicja w krainie czasów, kryminał Ostatnia chowa klucz, książka Tam, gdzie urodził się Orfeusz oraz wciągające powieści Lot nisko nad ziemią, Coraz mniej olśnień i Lady M. (Wydawnictwo Zwierciadło). Mieszka z trójką dzieci oraz trzema kotami w Brwinowie.

Fascynujące usterki ludzkiego organizmu. Dlaczego stresowi nieraz towarzyszy biegunka? Czemu nastolatki i kulturyści mają trądzik? Dlaczego mamy ochotę ziewać, gdy jesteśmy zmęczeni, zdenerwowani albo kiedy myślimy o ziewaniu? Czemu mężczyźni łysieją zdecydowanie częściej niż kobiety? Sarah Holper wyjaśnia nam, co kryje się za konkretnymi objawami medycznymi: od bólu głowy przez swędzenie skóry i brzęczenie w uszach po jaskrawożółty mocz. Dzięki zapadającym w pamięć historiom pacjentów, zdumiewającym faktom z dziejów medycyny, ciekawostkom kulturowym i z fizjologii innych gatunków, a także lekarskim sekretom autorka przekazuje nam wiedzę potrzebną, aby lepiej rozumieć sygnały, jakie wysyła nasze ciało.

Miłka i jej brat Staś lubią tańczyć, skakać i biegać i każdego dnia dowiadują się o sobie czegoś nowego! Odkryli już, że dzięki zmysłom widzą, słyszą i czują, a dzięki mięśniom mogą jeździć na hulajnodze i rowerze. Wiedzą, że serce pompuje krew, że oddychają, nawet kiedy śpią, i że mają dużo energii, bo jedzą warzywa i codziennie ćwiczą. Ale Miłka i Staś wiedzą też coś jeszcze: że każdy z nas jest inny, niepowtarzalny i zasługuje na szacunek! Monika Filipina w 2014 roku ukończyła studia magisterskie o specjalizacji z ilustracji książek dla dzieci na Cambridge School of Arts. W 2013 roku książka Oh! What a Tangle otrzymała nagrodę Golden Pinwheel dla najlepszej książki międzynarodowej na Targach Książki dla Dzieci w Szanghaju. Współpracuje z wydawnictwami w Polsce i za granicą. Jej autorskie książki były wydane w Polsce, Wielkiej Brytanii, Włoszech i Hiszpanii. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.

Prawdziwe zbrodnie. Prawdziwi mordercy. Prawdziwe kryminalne śledztwa. Najnowsza odsłona bestsellerowej serii "Opowiem ci o zbrodni". Przygotowane przez autorów opowiadania powstały na bazie prawdziwych spraw kryminalnych, które omówione zostaną w uwielbianym przez telewidzów programie o tym samym tytule na antenie Crime+Investigation Polsat. Największe zbrodnie kryją się w ciemnych zakamarkach ludzkiego umysłu

Rozmowa rzeka znanej i lubianej pary Jerzy Bralczyk - Michał Ogórek. Z czego śmieją się Polacy, a co było zabawne dla starożytnych Greków? Autorzy przekomarzają się i dyskutują o humorze specyficznie narodowym, regionalnym, charakterystycznym dla profesorów, aktorów, a nawet dla Pana Boga. Skaczą z epoki do epoki, od polityki do piosenki, od kabaretu do komedii - i z powrotem, cały czas w poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie, co nam daje humor, jakie potrzeby zaspokaja. Bralczyk i Ogórek przedzierają się przez gałęzie humoru szczególnie wybujałe w Polsce, ale też wracają do własnych młodych lat i dzieciństwa, by cytować rozmaite wierszyki, również te edukujące przez makabrę, i wspominać, co śmieszyło kiedyś, a dzisiaj już nie przejdzie. Wszystko to jest okraszone niezwykłą znajomością literatury, filmu i kabaretu, nie tylko zresztą krajowej produkcji. Wyborna lektura.

Dowcipna szkatułkowa opowieść mistrza czeskiego humoru i czeskiego mistrza ilustracji. Pewnego dnia mama Petrzika i Petruszki wzięła głęboki oddech i powiedziała: - Nie gniewaj się, tato, ale ja też chodzę do pracy, a oprócz tego piorę, prasuję, szyję, gotuję, zmywam naczynia, ścieram kurze, odkurzam dywany, odprowadzam Petrzika do przedszkola, robię zakupy i chodzę na wywiadówki, smaruję sobie maszynę do szycia, czyszczę buty, noszę płaszcze do pralni i odbieram je stamtąd, i nie mam nawet czasu pójść do fryzjera, żeby ci się podobać, i tak sobie myślę, że mógłbyś przejąć ode mnie chociaż opowiadanie bajek na dobranoc, co ty na to? Ale czy tata, który urodził się w najbardziej prozaicznej dzielnicy Pragi, będzie w stanie wymyślić tak dobrą bajkę jak te, które wymyśla mama? Przekonajcie się sami!

Jeśli masz taki moment w życiu, że nie przytakniesz - to znak, że te rekolekcje wielkanocne nie powstały przez przypadek. One są dla Ciebie. Nie ma przypadków, są znaki! - przekonuje ks. Kacper Nawrot. I zaprasza, by w nieprzypadkowym towarzystwie Jezusa Dobrego Pasterza, świętego Piotra i służebnicy Bożej Chiary Corbelli Petrillo odkryć prawdę, która może totalnie wywrócić dotychczasowe myślenie i pomóc na zawsze pozbyć się lęku. Prawdę o kochaniu na zabój, nieodwołalnie, po wieczność. Autor książki stawia na szczerość i konkret - dzieli się własnymi przeżyciami i przytacza świadectwa z życia swoich przyjaciół. Wszystko po to, byś i Ty mógł powiedzieć z przekonaniem: Tak, Pan Bóg jest moim Pasterzem. On naprawdę mnie kocha. Niech dzieją się cudowne rzeczy! Ks. Kacper Nawrot żyje z pasją. Pełni posługę duszpasterską w parafii św. Jana Kantego w Krakowie. Miłośnik Mszy św; w wolnych chwilach z zapałem uprawia wspinaczkę górską i skałkową. Jest wytrwałym propagatorem kultu świętej z sąsiedztwa -Chiary Corbelli Petrillo.

Trudno zmierzyć się z myślą, że statystycznie dwoje lub troje dzieci w każdej klasie doświadczyło jakiejś formy wykorzystania seksualnego. Społeczna świadomość, jak ogromnym ciężarem bywa trauma związana z wykorzystaniem, jest wciąż zbyt mała, by móc stworzyć skuteczny system ochrony dzieci i młodzieży. Mając na uwadze wagę tego tematu, autorki podejmują trudne wyzwanie uwrażliwienia rodziców, pedagogów i duszpasterzy na to zjawisko. Wyjaśniają, czym jest wykorzystanie seksualne, podpowiadają, jak adekwatnie reagować na sygnały płynące od dziecka, i wskazują skuteczne sposoby prewencji. Małgorzata Terlikowska i Ewa Kusz obalają mity. Pokazują mechanizmy działania sprawców, mówią o skutkach wykorzystania dzieci, ale przede wszystkim wskazują, jak można je ochronić. Prostym i zrozumiałym językiem. Po tę książkę powinni sięgnąć wszyscy, którym na dzieciach zależy: rodzice, dziadkowie, wychowawcy, nauczyciele, księża i dziennikarze też. Ona po prostu otwiera oczy. Tomasz Krzyżak, Rzeczpospolita To elementarz, który każdy rodzic i opiekun powinien przeczytać, przede wszystkim dla swoich dzieci i podopiecznych. Ale jest i inny powód to lektura obowiązkowa, by móc zbudować świadome społeczeństwo, które przestanie za krzywdy winić ofiary i które odrobi lekcję ze swojej własnej ignorancji. Paulina Guzik, dziennikarka, wykładowca Ewa Kusz psycholog, psychoterapeutka, biegła sądowa; wicedyrektor Centrum Ochrony Dziecka przy Akademii Ignatianum w Krakowie; autorka programów prewencyjnych oraz artykułów z zakresu profilaktyki wykorzystywania seksualnego dzieci i młodzieży. Małgorzata Terlikowska z wykształcenia etyk, z zawodu publicystka, dziennikarka i redaktorka. Mama pięciorga dzieci.

Czternasty już tom Opowiadań powojennych najbardziej warszawskiego z pisarzy warszawskich Stefana Wiecheckiego WIECHA. Wiech nie tylko odtwarza koloryt Warszawy, on wręcz tworzy język, gwarę warszawskich drobnych cwaniaczków. Opisując świat z punktu widzenie przeciętnego Warszawiaka cwaniaka, zawsze pewnego swych racji, zauważa w tym świecie masę absurdów, rzeczy pozytywnych i negatywnych. O języku Wiecha napisano nawet kilkanaście prac doktorskich, ale co ciekawe - uwielbiany przez czytelnikóe nie zawsze znajdował uznanie tzzw. poważnych krytyków. W niniejszym tomie publikujemy opowiadania, które Wiech opublikował pierwotnie w tomie pod tym tytułem w roku 1974 w wydawnictwie Czytelnik.W tym tomie państwo Piecykowie stali bohaterowie Wiecha ruszają na miasto, na bal, w świat. Intersuje się już zatem pan Piecyk nie tylko aferami sąsiedzko-podwórkowymi, ale i polityką, muzyką, sportem, a wszstko to dzięki temu, iż do państwa Piecyków w końcu trafiła telewizja... Michał Choromański pisał o autorze: Uważam Wiecha za jednego z najlepszych polskich pisarzy współczesnych. A poza wszystkim, wciąż pozostaje aktualne hasło: Kto czyta Wiecha, ten się uśmiecha!

Dlaczego musimy tak długo czekać na wizytę u lekarza, a kiedy do niej dojdzie, to trwa ona zazwyczaj nie więcej niż 10 minut? Dlaczego lekarze tak często się spóźniają? Kto najczęściej odwiedza przychodnie? I co właściwie lekarze w głębi duszy myślą o swoich pacjentach? Autor szczerze (i dowcipnie) opowiada o wszystkim, o czym lekarze nam na co dzień nie mówią od rozlanych butelek moczu, pacjentów, którzy powinni być hospitalizowani od paru miesięcy, egzystencjalnych kryzysów po niewyjaśnione ozdrowienia. Z dystansem opisuje codzienne i niecodzienne sytuacje ze swojej praktyki zawodowej. Wyjaśnia, dlaczego może spędzić z pacjentem jedyne dziesięć minut, co sądzi o systemie opieki zdrowotnej, tłumaczy, dlaczego czasami się spóźnia oraz dlaczego nigdy nie należy prosić lekarza o receptę na paracetamol. Myślałeś, że wiesz jak wygląda praca lekarza medycyny rodzinnej? Ta książka pokaże Ci, w jak dużym byłeś błędzie.

Zapraszamy was do obejrzenia programu Co robią dorośli. Będziemy towarzyszyć kilku rodzinom w codziennych obowiązkach i czasie wolnym, aby wspólnie odkryć, jak to jest być dużym. A naszymi przewodnikami zostaną najlepsi obserwatorzy, czyli dzieci. Czy dorośli łapią krople deszczu na język? Co robią, skoro wolno im nie spać do późna? Jaka afera może się wydarzyć podczas śniadania? Dzięki tej pełnej szczegółów oraz zabawnych ilustracji książce można nie tylko świetnie się bawić, lecz także rozwiązywać zadania ćwiczące spostrzegawczość i rozwijać umiejętność opowiadania. Przekonajmy się, czy dorośli mają w sobie coś z dzieci. Przemysław Liput urodzony w Sanoku. W 2010 roku ukończył studia na kierunku grafika na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. Dyplom magisterski pt. Niedobici obronił w pracowni druku cyfrowego. Od 2011 roku prowadzi zajęcia z filmu animowanego na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. Realizuje prace w technikach graficznych, rysunkowych oraz wideo. W filmie animowanym interesuje się działaniami bezkamerowymi i przedkinematograficznymi.

Poznaj rodzinę Wąsików Freda i Melę oraz ich liczne potomstwo. Odwiedź z nimi pracownię plastyczną, spiżarnię, mysią szkołę, a także wesołe myszeczko! Weź udział w wyścigu, spędź miło czas na koncercie i odpocznij przy ognisku. Może nawet uda ci się wyruszyć na wyprawę w kosmos i posprzątać jezioro? Przy okazji sprawdzisz swoją spostrzegawczość, wyszukując ukryte szczegóły i rozwiązując zagadki. Seria Opowiem ci, mamo to książki do czytania i oglądania dla dzieci w wieku od 2 do 6 lat (a nawet starszych!). Sztywne kartki, poręczny format, a przede wszystkim piękne i zabawne, pełne detali ilustracje to jej znak rozpoznawczy. Książki pomagają ćwiczyć spostrzegawczość, umiejętność opowiadania, pobudzają zainteresowanie światem, ale przede wszystkim są fantastyczną zabawą oraz sposobem na miłe i twórcze spędzenie czasu. Katarzyna Kołodziej wrocławska ilustratorka, kucharka, mama, posiadaczka pręgowanego kota oraz królewna, która (jak każda królewna) musi być czasem porwana. Ponieważ najczęściej porywa ją rysowanie, rysuje bez przerwy. W swoich ilustracjach stara się pokazywać dziecięce emocje. Skończyła wrocławską ASP, miewa czasem wystawy, pracuje z wieloma wydawnictwami dla dzieci i jak wielka kula śniegowa nabiera rozpędu w tworzeniu. Jej prace można obejrzeć na stronie www .krolewnakasia.pl

Kudłacz i karaluch wyruszają w podróż w czasie. Trafią do krainy dinozaurów i poznają te niezwykłe zwierzęta: olbrzymiego Riochazaura, Trematozaura, który zgubił jajo, roślinożernego Diplodoka, żyjącego w wodzie Plejozaura, Tyranozaura Rexa kłócącego się z Ankylozaurem, latające Archaeopteryxy i wiele, wiele innych. Edukacja, humor, zadania interaktywne, a przede wszystkim piękne ilustracje Emilii Dziubak sprawiają, że nie sposób przejść obok tej książki obojętnie. To znakomity prezent dla dzieci w wieku od 2 do 6 lat. Emilia Dziubak autorka i ilustratorka książek dla dzieci. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Współpracuje z autorami i wydawnictwami w Polsce i za granicą. Laureatka Nagrody Literackiej m.st. Warszawy w 2014 r. Laureatka nagrody Przecinek i Kropka w konkursie na najlepszą książkę dziecięcą w 2016 r. Wyróżniona w 2016 r. w konkursie PTWK Najpiękniejsze Książki Roku 2015 za autorską książkę Rok w lesie. Laureatka nagrody Żółta Ciżemka w 2017 r. W 2018 r. wyróżniona w konkursie Książka Roku Polskiej Sekcji IBBY. Laureatka nagrody Soligatto 2019.

Opowiem ci, mamo, co robią konie to wyjątkowa pozycja dla wszystkich małych miłośniczek i miłośników tych pięknych zwierząt. Spotkacie tu konie, kucyki, koniki polskie, rzadkie zebryny oraz zebrule, a także te zupełnie wymyślone: jednorożce czy centaury. Dowiecie się, czym się różni cwał od kłusu i galopu oraz co zapleść z końskiej grzywy. Poznacie mnóstwo końskich maści: w tym szampańską, myszatą i tarantowatą. Zajrzycie też do stajni, by odkryć, w co się ubiera jeździec, jak jest skonstruowane siodło oraz co konie jedzą i jak spędzają wolny czas. Dzięki pięknym, pełnym szczegółów ilustracjom Ewy Poklewskiej-Koziełło sprawdzicie swoją spostrzegawczość, wyszukując ukryte detale i rozwiązując zagadki. Ewa Poklewska-Koziełło urodziła się i wychowała w starym, zabytkowym Gdańsku. Tam też ukończyła architekturę. Uwielbia rysować właściwie wszystko, ale najbardziej dzieci. Zilustrowała dziesiątki książek i czasopism dla najmłodszych. O poranku biega nad Bałtykiem, a potem pracuje na sopockim strychu, zerkając przez okno na morze i Hel. Czasami stamtąd wychodzi, aby spotkać się z przyjaciółmi lub udać się na wyprawę do pięknych, niezwykłych i dzikich krain. Izabela Mikrut ćwierć wieku osiągnęła kilka lat temu i ciągle się starzeje. Optymistycznie nastawiona do życia. Biegle czyta i pisze, niechętnie biega. Bajki najpierw przeżywa, a później zapisuje. Autorka m.in. Strasznie trudnych wierszyków oraz Słoni na pontonie. Uwielbia siatkówkę, nicnierobienie i zwierzęta futerkowe. Z okna fotografuje zachody słońca (bo ze wschodami za dużo zachodu, a zresztą ma okno nie od tej strony). Czasami się zamyśla

W wyniku reformy szkolnictwa, pierwszy rocznik szóstoklasistów idzie do siódmej klasy. Dyrektor Biedrzycki, który nie lubi zatrudniać ludzi "z ulicy", dzwoni do Weroniki Nowackiej i prosi ją o powrót do szkoły. Kontaktuje się również z Zuzanną Słowik, emerytowaną nauczycielką. Chce, żeby przyjęła etat polonistki. Edyta Jesionowska zatrudnia Antka. Student ma się opiekować ośmioletnią Patrycją, odbierać ją ze szkoły i pomagać jej w odrabianiu lekcji. Chłopak wpada w oko starszej córce Edyty. Wkrótce dziewczyna wyjawia matce dramatyczną tajemnicę, a Antek zostaje zamordowany w zagadkowych okolicznościach. Jak sekrety wpłyną na dalsze życie rodziny i szkolną rzeczywistość? Do jakich wniosków doprowadzi śledztwo prowadzone przez Pawelca i Szubę? Małgorzata Rogala kolejny raz zabiera nas do środowiska nastolatków oraz ich zawiłych relacji z rówieśnikami, nauczycielami i rodziną.

Gra dla przedszkolaków ćwicząca budowanie opowieści, tworzenie ciągów logiczno - myślowych oraz ucząca rozumienia następstw przyczynowo - skutkowych. Z 40 ilustracji należy stworzyć 10 historyjek (po 4 obrazki każda) łączących się w spójną opowieść. Zadanie dziecka polega na dopasowaniu odpowiednich obrazków, ułożeniu historii w kolejności chronologicznej oraz opowiedzeniu opiekunowi, co przytrafiło się bohaterom historii. Zawartość opakowania 40 obrazków (20 plansz), instrukcja

"Opowiem Ci mamo 2" - zabawka dydaktyczna polegająca na właściwym ułożeniu kart tak, aby powstała logiczna historyjka. Zabawka uczy rozumienia następstw czasowych i logicznego myślania, doskonali umiejętność wypowiadania się i układania opowiadań, rozwija wyobraźnię, spostrzegawczość i analizę wzrokową. Zawartość: 40 obrazków (20 planszy), instrukcja.

Kolejny tom bestsellerowej serii Opowiem ci, mamo. Twoje dziecko z wypiekami na twarzy będzie oglądać ilustracje pełne licznych detali, przy okazji zdobywając wiedzę na temat życia pszczół i procesu powstawania miodu. To książka nie tylko do czytania, ale głównie do oglądania, zgadywania i opowiadania. Ćwiczy spostrzegawczość dziecka, umiejętność opowiadania, pobudza zainteresowanie światem, rozwija wiedzę na temat przyrody, ale przede wszystkim jest fantastyczną zabawą oraz sposobem na miłe i twórcze spędzenie czasu.