Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Краткая грамматика польского языка для иностранцев Zwięzła gramatyka polska dla cudzoziemców jest pierwszą polską gramatyką, w całości napisaną z myślą o cudzoziemcach rosyjskojęzycznych. Zaletami książki są: logiczny układ zagadnień, sprawiających obcokrajowcom najwięcej problemów, przejrzysty i przystępny opis fonetyki, fleksji, składni i słowotwórstwa, ilustrowany licznymi przykładami, ujęcie kontrastywne, a więc odwoływanie się do zjawisk występujących w językach odbiorców. Jej adresatami są cudzoziemcy, mówiący po polsku w stopniu umożliwiającym lekturę tej książki, oraz polscy i zagraniczni nauczyciele języka polskiego. WSTĘP Punktem wyjścia tego podręcznika są słowa. Trzeba je wymówić, więc musimy poznać zasady wymowy; trzeba je zapisać, zatem niezbędny jest alfabet. Ze słów zbudujemy zdania, jeśli poznamy reguły, które nimi rządzą. Ponieważ lista reguł jest określona i zamknięta, liczba typów gramatycznych zdań też jest skończona. Punktem dojścia książki jest składnia zdań pojedynczych, zdań złożonych i wypowiedzi równoważnych. Droga wiedzie tradycyjnie od jednostek najmniejszych po największe, a zatem od głosek, przez wyrazy, do zdań. Dobra gramatyka języka polskiego dla cudzoziemców powinna być kontrastywna, a więc odwoływać się do zjawisk występujących w językach odbiorcy - Anglika, Francuza, Niemca, Hiszpana, Rosjanina... Ten cel będą spełniać przekłady tego podręcznika, uwzględniające różnice między dwoma językami. Z myślą o jak największych korzyściach cudzoziemców z wszystkich krajów, również z Bliskiego czy Dalekiego Wschodu, prezentuję tu taki opis, który pozwala wszystkim zorientować się w sposobie działania polskiego systemu językowego. Cudzoziemiec pragnie wiedzieć, ile w języku polskim jest deklinacji, ile koniugacji, ile czasów można utworzyć, jak liczyć ludzi, a jak rzeczy, jak budować zdania, ale nurtuje go znacznie więcej pytań (i w dodatku zupełnie innych) niż Polaka. Obcokrajowcy szybko zauważają, że w polszczyźnie większość operacji językowych odbywa się na końcu wyrazów. Pytają lektora, co oznaczają w polszczyźnie takie zakończenia, jak np. -a, -ą, -e, -ę, -o, -y, -i, spodziewając się prostej i jednoznacznej odpowiedzi. Otrzymana informacja niestety zwykle frustruje i przygnębia słuchacza, podaje bowiem mnóstwo funkcji znaczeniowo-strukturalnych dla każdego z tych zakończeń. O samej izolowanej końcówce właściwie nic nie możemy powiedzieć poza wskazaniem, czym ona może być w wyrazie, a wyraz w zdaniu. Końcówka -a na przykład jest oznaką rodzaju żeńskiego w liczbie pojedynczej rzeczownika (kawa) i jego określeń (gorąca, twoja, zaparzona, kipiąca), może oznaczać mężczyznę (kierowca), również rzeczowniki rodzaju nijakiego w liczbie mnogiej i to w trzech przypadkach: mianowniku, bierniku i wołaczu (okna), ponadto wskazuje na dopełniacz liczby pojedynczej rodzaju męskiego i nijakiego (brata, dziecka), na formę zbiorową rzeczowników brat i ksiądz (bracia, księża), wreszcie jest oznaką 3. os. liczby pojedynczej czasownika III koniugacji w czasie teraźniejszym (kocha). Cudzoziemcy muszą pogodzić się z tym, że język polski jest językiem fleksyjnym: nie tylko trudno czasem oddzielić w wyrazie część realnoznaczeniową od części formalno- gramatycznej, ale elementy fleksyjne nie pełnią jednej wyraźnej, wyspecjalizowanej funkcji, lecz przeciwnie - są wielofunkcyjne (z wyjątkiem -owi, -owie, -ów, -om, -ach). Niektórzy cudzoziemcy w ogóle kwestionują potrzebę uczenia się końcówek fleksyjnych. Wydaje im się, że i bez tych „ogonków” można się porozumiewać z Polakami i na dowód podają takie przykłady, jak: *Ja prosić kawa-, *On mieszkać dziewczyna; *Oni chodzić pies park; * Dyrektor nie być biuro. Faktycznie te proste informacje nawet bez gramatyki są komunikatywne, ale jakże prymitywne! Ten, kto na nich poprzestanie, nigdy nie zbuduje poprawnego zdania, nie będzie mógł ani czytać, ani pisać po polsku, ani wyrażać bardziej skomplikowanych treści w tym języku. Wierząc, że obcojęzyczni czytelnicy niniejszego przewodnika po gramatyce mają większe ambicje, życzę im cierpliwości i sukcesów. Autorka SPIS TREŚCI WSTĘP CZĘŚĆ PIERWSZA. SŁOWA Rozdział I Litery, nazwy liter, głoski. Akcent wyrazowy Rozdział II Wymowa wyrazów izolowanych i zintegrowanych z innymi Rozdział III Nazwy rzeczownikowe. Trzy rodzaje gramatyczne - trzy deklinacje Rozdział IV Kategoria liczby i rodzaju. Trójrodzajowość wyrazów określających: - przymiotników, - zaimków, -liczebników Rozdział V Kategoria liczby i osoby Rozdział VI Kategoria czasu. Czasownik być i cztery regularne koniugacje Rozdział VII Kategoria aspektu Rozdział VIII Strony czasownika Rozdział IX Nazwy czynności Rozdział X Tryby czasownika Rozdział XI Zaimki Rozdział XII Liczenie obiektów Rozdział XIII Przysłówki Rozdział XIV Wyrazy pomocnicze CZĘŚĆ DRUGA. FUNKCJE ZNACZENIOWO-SKŁADNIOWE PRZYPADKÓW Rozdział XV Od mianownika do wołacza. Typy zdań z każdym przypadkiem CZĘŚĆ TRZECIA. WZORY DEKLINACYJNE Rozdział XVI Wzory deklinacyjne dla rzeczowników rodzaju męskiego w połączeniu z przymiotnikami i uwagi o repartycji końcówek Rozdział XVII Wzory deklinacyjne dla rzeczowników rodzaju żeńskiego w połączeniu z przymiotnikami Rozdział XVIII Wzory deklinacyjne dla rzeczowników rodzaju nijakiego w połączeniu z przymiotnikami Rozdział XIX Mieszane wzorce deklinacyjne CZĘŚĆ CZWARTA. SKŁADNIA ZDAŃ ZŁOŻONYCH Rozdział XX Zdania współrzędne i podrzędne Rozdział XXI Równoważniki zdań pojedynczych i złożonych CZĘŚĆ PIĄTA. SŁOWOTWÓRSTWO Rozdział XXII Formanty - cząstki słowotwórcze Rozdział XXIII Kategorie słowotwórcze w nauczaniu cudzoziemców INDEKS O autorze Dr Magdalena Foland-Kugler, absolwentka Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, jest doświadczonym lektorem i wykładowcą języka polskiego dla cudzoziemców - prawie od trzydziestu lat pracuje w Instytucie "Polonicum" na Uniwersytecie Warszawskim. Uczyła języka polskiego również za granicą, jako Visiting Professor pracowała w latach 1977-1979 w Glasgow University w Szkocji oraz w latach 1984-1986 w Indiana University w USA. W latach 1989-2001 w ramach współpracy z CODN kształciła nauczycieli języka polskiego wyjeżdżających na Wschód. Autorka książek, wieloaspektowo przybliżających obcokrajowcom język polski.

Dużą wartością tej rozprawy są jej walory teoretyczne i metodologiczne. Danutę Gałygę cechuje wysoka świadomość metodologiczna poparta licznymi lekturami i przemyśleniami. Jej program badań przedstawiony w rozdziale 3. musi zostać potraktowany przez kolejnych badaczy jako ścieżka edukacyjna, którą - nawet jeśli nie zechcą podążać wprost - będą musieli przejść w chwili, gdy podejmą kolejne badania skuteczności nauczania języków obcych. Użyte narzędzia, procedury pomiaru i techniki ewaluacji zostały bardzo dobrze opisane w rozdziale 4. i 5. (m.in. rodzaje testów, wskaźniki łatwości, trafności i rzetelności testu), natomiast analityczny rozdział 6. ukazuje, jak można stosować opisane narzędzia ewaluacji w praktyce. (...) W pracy tej podjęto rzadko poruszane dotąd w glottodydaktyce polonistycznej zagadnienie efektywności nauczania, co sprawia, że jest ona niezwykle wartościowa pod względem poznawczym. (z recenzji Prof. dr hab. Grażyny Zarzyckiej)Danuta Gałyga jest absolwentką rusycystyki (1989) i bohemistyki (1993) UJ. W latach 1990- 2004 nauczała języka polskiego jako obcego w Instytucie Polonijnym UJ. Jest autorką podręczników Ach, ten język polski. Ćwiczenia komunikacyjne dla początkujących (2001) oraz Jak to łatwo powiedzieć. Ćwiczenia komunikacyjne dla początkujących (2011). W 2014 roku uzyskała tytuł doktora nauk humanistycznych w zakresie językoznawstwa. Obecnie jest starszym wykładowcą w Instytucie Rosji i Europy Wschodniej UJ. Zajmuje się strategiami nauczania/uczenia się języków obcych. Bada efektywność nauczania języków słowiańskich (polskiego, rosyjskiego, czeskiego). Interesują ją nowoczesne technologie w nauczaniu języków obcych.

Chcę studiować medycynę. Język polski dla cudzoziemców - kandydatów na studia medyczne to podręcznik dla zaawansowanych, jest przeznaczony dla tych, którzy chcą studiować na akademiach medycznych lub w szkołach pomaturalnych. Uczy słownictwa z zakresu medycyny. Autorami książek są przede wszystkim wykładowcy Uniwersytetu łódzkiego, mający doświadczenie w pracy z wielonarodowościowymi grupami studentów oraz znający nowoczesne metody nauczania. Niewątpliwą zaletą wszystkich publikacji jest to, że pozwalają pracować metodą bez języka pośredniego. Wszystkie wydane dotychczas podręczniki spotkały się z uznaniem specjalistów w dziedzinie glottodydaktyki oraz cieszą się doskonałą opinią nauczycieli i studentów.

Zwięzłe, przystępne omówienie zagadnień polskiej fonetyki, morfologii i składni. Liczne przykłady, ułatwiające uczącemu się przyswojenie wiadomości teoretycznych i wykorzystanie tej wiedzy w praktyce. Podręcznik stanowi uzupełnienie pięciu wersji językowych kursu Uczymy się polskiego.

Tom 1: Teksty - 50 lekcji, teksty i dialogi ze słowniczkami, wiersze, dowcipy, pieśni i piosenki z nutami, indeks 2000 wyrazów. Podstawowe słownictwo i struktury gramatyczne. Tom 2: Komentarz językowy, ćwiczenia - omówienie materiału gramatycznego, wskazówki metodyczne, komentarze gramatyczne i ćwiczenia do poszczególnych lekcji z t. 1, klucz do ćwiczeń. Dla lektorów prowadzących kursy języka polskiego dla cudzoziemców, jak też do nauki samodzielnej. Dialogi, wiersze, piosenki nagrane na MP3

Tom 1 - 50 lekcji, teksty i dialogi ze słowniczkami, wiersze, dowcipy, pieśni i piosenki z nutami, indeks 2000 wyrazów. Podstawowe słownictwo i struktury gramatyczne. Tom 2 - omówienie materiału gramatycznego, wskazówki metodyczne, komentarze gramatyczne i ćwiczenia do poszczególnych lekcji z t. 1, klucz do ćwiczeń. Dla lektorów prowadzących kursy języka polskiego dla cudzoziemców, jak też do nauki samodzielnej.

Lektury podręczne to antologia tekstów satyrycznych adresowana do cudzoziemców, którzy dobrze znają język polski, a także do Polaków, mieszkających w kraju i za granicą. Pierwszej grupie odbiorców niniejszy zbiór pomoże poznać i zrozumieć polskie teksty satyryczne i humorystyczne, a drugiej - przypomnieć sobie klasyków satyry polskiej, stanowiących część naszej kultury. Antologia ta nie jest podręcznikiem, ale ponieważ towarzyszą jej sugestie metodyczne dla uczących języka polskiego jako obcego, stanowi swego rodzaju pomoc dydaktyczną. Spis treści Wstęp Od Wydawcy JAN SZTAUDYNGER Fraszki STEFANIA GRODZIEŃSKA Krytyk i minister Jakie cechy powinien mieć dobry szef? Jak zawsze Trzy tygodnie po ślubie Tylko się nie denerwuj Chory mąż Z życia towarzyskiego Tydzień drugi Lizbona JERZY WITTLIN Jak nie stać się pacjentem na wakacjach? Psychoanaliza Jak kochać się zabawić? Jak kochać gadać bez sensu? Jak doradzać synowej? Jest taki dowcip Podręczny tytularz STANISŁAW JERZY LEC Myśli nieuczesane Podpowiedzi - sugestie metodyczne Bibliografia

Niniejszy zbiór ćwiczeń gramatycznych przeznaczony jest przede wszystkim dla studentów rozpoczynając naukę języka polskiego. Dobór problemów gramatycznych i słownictwa oparty jest zarówno na programie krakowskim pod red. Władysława Miodunki, jak i na najczęściej używanych podręcznikach JPJO na tym poziomie. W przygotowanym zbiorze większość stanowią ćwiczenia strukturalne lub wyboru, co pozwala zweryfikować sprawność produktywną, jak i receptywną w zakresie znajomości gramatyki. W ostatniej części zbioru pojawiają się ćwiczenia związane z rekonstrukcją tekstu, których celem jest nie tylko sprawdzenie umiejętności gramatycznych, lecz także znajomości słownictwa.

Książka powstała na podstawie pracy autorek z obcokrajowcami, którzy uczyli się języka polskiego od podstaw. "Na początku pracy z cudzoziemcami same szukałyśmy pomocy w postaci podręczników, jednak nie znalazłyśmy takiego, który dostosowany byłby do potrzeb uczniów, którzy poznają język polski dosłownie od zapoznania się z alfabetem. Podręcznik, który proponujemy zawiera ćwiczenia, teksty, które sprawdziły się w naszej pracy ze znakomitymi efektami. Życzymy wszystkim korzystającym z tej publikacji, aby szybko i z radością uczyli się języka polskiego!" Joanna Grabska, absolwentka Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego i Teresa Zwolińska, absolwentka Wydziału Pedagogiki Akademii M. Grzegorzewskiej w Warszawie - mają kilkuletnie doświadczenie w tej pracy. Przygotowywanie własnych materiałów, autorskie tworzenie ćwiczeń i tekstów zaowocowało powstaniem tej książki.

Książka napisana z myślą o cudzoziemcach, którzy chcą doskonalić polska mowę, oraz ich nauczycielach. Zawiera wiele ćwiczeń o różnym stopniu trudności oraz praktyczne wskazówki ułatwiające ich przeprowadzenie. Uwzględnia problemy fonetyczne, z którymi najczęściej zmagają się obcokrajowcy uczący się języka polskiego, oraz słownictwo, które występuje w podręcznikach języka polskiego dla cudzoziemców. Podstawowym celem książki jest wyćwiczenie wymowy w stopniu umożliwiającym sprawną komunikację na co dzień. Książka może być wykorzystywana również przez logopedów zajmujących się korygowaniem wymowy młodzieży i dorosłych.

To drugie wydanie podręcznika do nauki języka polskiego dla cudzoziemców autorstwa Ewy Bajor i Elizy Madej, które już od wielu lat zajmują się nauczaniem języka polskiego jako obcego. Obecna edycja książki jest poprawioną i nieco zmienioną wersją podręcznika por tym samym tytułem, który ukazał się kilka lat temu. W niezmienionym kształcie pozostał układ podręcznika, większość tekstów i ćwiczeń. Główna zmiana polega na wprowadzeniu nowych funkcji komunikacyjnych oraz klarowniejszym wyodrębnieniu już istniejących. Inną nowością jest zamieszczenie w podręczniku nowego typu ćwiczeń objaśniających leksykę trudniejszych i dłuższych tekstów do czytania. Urozmaicono tez technikę pracy z tekstem o takie opcja jak: uzupełnienie tekstu o brakujące zdania, czy wybór najwłaściwszej wersji jego zakończenia. Zawarty w nim materiał gramatyczny powtarza i ugruntowuje większość zjawisk językowych poziomu podstawowego.  Składa się z piętnastu jednostek lekcyjnych, te zaś z siedmiu-dziesięciu segmentów sprawnościowych, bogatych w ćwiczenia leksykalne, ułatwiające rozumienie tekstu czytanego. Stałymi segmentami lekcji są wyróżnione piktogramem następujące segmenty: gramatyka, słownictwo, słowotwórstwo oraz pisanie rozumiane jako tworzenie tekstu pisanego. Pozostałe trzy lub cztery segmenty lekcji ćwiczą inne sprawności, występujące zawsze ze sobą w pewnej konfiguracji np.: słuchanie- pisanie- mówienie. Charakterystycznymi cechami podręcznika Ewy Bajor i Elizy Madej "Wśród ludzi i ich spraw" są wielogłosowość i uniwersalizm. W związku z tym książka ta bardzo dobrze sprawdza się w pracy z osobami z natury refleksyjnymi, czerpiącymi radość z konwertowania. Książka zawiera klucz do ćwiczeń, poza ćwiczeniami do tekstów nagrań umieszczonych na płycie CD załączonej do podręcznika.

Na tom składają się utwory lub fragmenty utworów literackich z różnych epok, także wyimki tekstów filozoficznych oraz naukowych, popularnonaukowych i publicystycznych. Są także teksty użytkowe, dowcipy, sentencje, przysłowia. Ukazują one zatem polszczyznę bogatą, różnorodną, barwną, niejednolitą. Wybrane teksty skupione są wokół kręgów tematycznych wyznaczonych stopniem istotności dla każdego, kto pragnie poznać kulturę innego narodu. Są więc teksty zgromadzone wokół dwudziestu centrów podzielonych na trzy partie: - pierwszą tworzą teksty i ćwiczenia oddające fenomen języka polskiego jako obcego, jako systemu znaków i zespołu odmian (Język polski jako obcy; Alfabet; ABC frazeologii; Odmiany języka polskiego; Ile jest języków polskich?), -druga poświęcona jest najważniejszym kategoriom semantycznym tworzącym mozaikę polskiego językowego obrazu świata (Życie; Kondycja człowieka; Kobieta; Uczucia; Rodzina; Dom; Przyjaźń; Szkoła; Pory roku; Pogoda; Kolory; Zwierzęta; Jak masz na imię?), - wreszcie część trzecia to ukazanie języka w działaniu (Grzeczność językowa; Gafy wielkie i małe; Tabu językowe i eufemizm; Gest w komunikacji). Książka powstawała z myślą o osobach uczących się języka polskiego jako obcego na poziomie średnio zaawansowanym oraz zaawansowanym. Jednak krąg jej odbiorców nie jest ograniczony. Podręcznik powinien trafić także do studentów polonistyki, dziennikarstwa, zarządzania. Można go bowiem wykorzystywać na zajęciach z leksykologii, semantyki, stylistyki, onomastyki, kultury języka. Książka "Człowiek i jego świat w słowach i tekstach" jest pomyślana jako dopełnienie opublikowanego przez Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego w 1998 roku podręcznika Małgorzaty Kity Wybieram gramatykę! Małgorzata Kita – prof. dr hab., językoznawca, pracownik naukowo-dydaktyczny w Katedrze Międzynarodowych Studiów Polskich Uniwersytetu Śląskiego. Jej prace naukowe dotyczą współczesnej polszczyzny (zwłaszcza języka potocznego, grzeczności językowej, języka mediów), genologii językoznawczej (głównie wywiadu prasowego), komunikacji werbalnej, stylistyki językoznawczej, glottodydaktyki. Publikuje artykuły m.in. w „Biuletynie Polskiego Towarzystwa Językoznawczego”, „Stylistyce”, „Socjolingwistyce”, „Języku Artystycznym”, w serii: „Język a Kultura”. Jest autorką kilku książek, m.in. Wywiad prasowy. Język — gatunek — interakcja (Katowice 1998), Językowe rytuały grzecznościowe (Katowice 2005), Szeptem albo wcale. O wyznawaniu miłości (Katowice 2007), Wybieram gramatykę! Gramatyka języka polskiego w praktyce (dla cudzoziemców zaawansowanych) (Katowice 1998, 2009). Należy do pomysłodawców i organizatorów cyklu konferencji internetowych poświęconych rozmowie. Pod jej redakcją ukazały się zbiory studiów o rozmowie: Porozmawiajmy o rozmowie. Lingwistyczne aspekty dialogu (Katowice 2003), Dialog a nowe media (Katowice 2004), Czas i konwersacja. Przeszłość i teraźniejszość (Katowice 2006). Należy do Rady Programowej periodyków „Postscriptum Polonistyczne” i „Media – Kultura – Społeczeństwo”. Jest redaktorem serii wydawniczej UŚ: Kultura i Język Polski dla Cudzoziemców. [07.10.2012] Aldona Skudrzyk, prof. nadzw. w Zakładzie Socjolingwistyki i Społecznych Praktyk Komunikacyjnych. Zainteresowania naukowe: socjolingwistyka, językoznawstwo pragmatyczne, kultura języka, stylistyka językoznawcza, glottodydaktyka i dialektologia. Jest członkiem Komisji Kultury Komitetu Językoznawstwa PAN, Towarzystwa Miłośników Języka Polskiego, Polskiego Towarzystwa Językoznawczego. Jako pracownik naukowo-dydaktyczny prowadzi zajęcia z zakresu komunikacji społecznej, kultury języka polskiego, językoznawstwa pragmatycznego, języka promocji oraz dialektologii. W pracy naukowej zajmuje się różnorodnymi aspektami zróżnicowania współczesnej polszczyzny, a wyniki swych badań publikuje w artykułach i rozprawach dotyczących m.in. komunikacyjnych przeobrażeń współczesności (zagadnienia kompetencji interakcyjnej, wspólnot dyskursu), przemian współczesnej polszczyzny pisanej – w tym także polszczyzny artystycznej, języka podręczników szkolnych, funkcjonowania polszczyzny regionalnej, ortografii. Jest autorką ponad stu publikacji naukowych. Najważniejsze z nich to: książki: Język (za)pisany (Katowice 1994), Polszczyzna Zagłębia Dąbrowskiego (Katowice 1994; współaut.); Czy zmierzch kultury pisma? O synestezji i analfabetyzmie funkcjonalnym, (Katowice 2005), Mały słownik terminów z zakresu socjolingwistyki i pragmatyki językowej (Kraków -Warszawa 2000; współaut.); Gwara śląska – narzędzie komunikacji, świadectwo kultury. Sytuacja językowa w miastach Górnego Śląska. (Katowice 2001; współaut.); Style literatury (po roku 1956) (Katowice 2003; współaut.); Kultura piśmienności młodego pokolenia (Katowice 2010; współat.), Małe ojczyzny. Świadomość językowo-kulturowa społeczności lokalnych (Katowice 2010; współaut.); słowniki ortograficzne, m.in. Nowy słownik ortograficzny PWN (z E. Polańskim i J. Grzenią), Słownik pisowni łącznej i rozdzielnej (z E. Polańskim; Gdańsk 2000), Mała i wielka litera w polskich tekstach (2008). [11.02.2013]

Skrypt przeznaczony jest dla osób, które opanowały już – przynajmniej w zarysie – polski system gramatyczny, dla których ten system przestał być obcy i które wstępny etap borykania się z polską morfologią mają za sobą. Autorka koncentruje się na praktycznym zastosowaniu gramatyki. Książka składa się z czterech części, z których każda przedstawia poszczególne poziomy języka: dźwiękowy, fleksyjny, słowotwórczy i składniowy. Każdej części towarzyszy podręczny indeks odpowiedników podstawowych polskich terminów gramatycznych w czterech językach: angielskim, francuskim, niemieckim i rosyjskim, mający układ rzeczowy. Informacje gramatyczne należy traktować jako syntetycznie przedstawiony repertuar środków i mechanizmów gramatycznych języka polskiego. Wskazując gramatyczne prawidłowości i mechanizmy języka polskiego, autorka kieruje uwagę Czytelnika również na zjawiska bardziej subtelne, na niuanse tkwiące w gramatyce, których świadomość i znajomość oraz celowe wykorzystanie w praktyce komunikacyjnej sprawiają, że poznawany język staje się coraz bliższy. Skala trudności ćwiczeń jest zróżnicowana: obok łatwych są również ćwiczenia wymagające znacznego wysiłku intelektualnego, aby Czytelnik wykonując ćwiczenia, nie wpadał w pułapkę mechaniczności i rutyny, by jego podejście do stawianych mu zadań było kreatywne, by rozwiązując problemy gramatyczne o różnym stopniu złożoności, czuł się nie obiektem nauczania, lecz partnerem tej pasjonującej formy interakcji społecznej, jaką jest proces poznawania języka. Jej drugą stroną – za pośrednictwem autorki i jej propozycji oraz ewentualnego nauczyciela, który będzie miał bezpośredni kontakt ze studiującym – jest sam JĘZYK oraz dziedzictwo kulturowe Polaków wyrażone w tym języku. Stąd wynika dobór tekstów literackich (będących egzemplifikacjami poszczególnych zjawisk gramatycznych), które zaczerpnięto z polskiej spuścizny literackiej, mocno zróżnicowanej językowo, stylistycznie, treściowo, emocjonalnie i (częściowo) chronologicznie. Małgorzata Kita, profesor doktor habilitowana, pracuje w Katedrze Międzynarodowych Studiów Polskich Uniwersytetu Śląskiego. Zainteresowania badawcze: współczesna polszczyzna (zwłaszcza język mediów, język prywatny i potoczny, grzeczność językowa), genologia językoznawcza (wywiad prasowy), komunikacja werbalna, stylistyka językoznawcza, glottodydaktyka. Organizatorka cyklu konferencji internetowych poświęconych rozmowie. Wybrane publikacje: Wywiad prasowy. Język - gatunek - interakcja (Katowice 1998), Językowe rytuały grzecznościowe (Katowice 2005), Szeptem albo wcale. O wyznawaniu miłości (Katowice 2007), Wybieram gramatykę! Gramatyka języka polskiego w praktyce (dla cudzoziemców zaawansowanych) (Katowice 1998, 2009), a także współredaktorką antologii Język w mediach (Katowice 2012, 2014). Współredaktorka zbiorów studiów o rozmowie: Porozmawiajmy o rozmowie. Lingwistyczne aspekty dialogu (Katowice 2003), Dialog a nowe media (Katowice 2004),Czas i konwersacja. Przeszłość i teraźniejszość (Katowice 2006). Jej artykuły ukazały się m.in. w „Biuletynie Polskiego Towarzystwa Językoznawczego”, „Stylistyce”, „Socjolingwistyce” „Języku Artystycznym” oraz w pracach zbiorowych. [2015]

Co panu dolega? to pierwszy na rynku podręcznik do języka polskiego medycznego dla obcokrajowców studiujących medycynę lub przygotowujących się na studia medyczne w Polsce. Ten innowacyjny podręcznik cechuje podejście zadaniowe, przygotowuje on studentów do samodzielnych działań komunikacyjnych. Podręcznik składa się z 15 jednostek (lekcji) i przygotowuje studentów medycyny:   do czynnego udziału w zajęciach w klinikach akademii medycznych, do czytania specjalistycznych tekstów, do redagowania notatek lekarskich w dokumentacji medycznej, do prowadzenia rozmów z pacjentami (wywiad lekarski), do podejmowania interakcji w środowisku zawodowym (np. prowadzenia rozmów z innymi lekarzami, referowania stanu zdrowia pacjenta, konsultacji medycznej itp.).   Budowa jednostki lekcyjnej Każda jednostka posiada podobny schemat budowy, oparty na podejściu zadaniowym. Aby zrealizować zadanie główne wchodzące w skład danej jednostki tematycznej, uczący się powinien wykonać szereg podzadań:   na początku każdej jednostki przedstawia się słownictwo i zwroty podstawowe dla danej dziedziny oraz ćwiczenia mające na celu ich przyswojenie, następnie wprowadza się materiał przykładowy (np. wywiad z pacjentem, tekst referujący), po którym występują ćwiczenia sprawdzające rozumienie tekstu (różne techniki), kolejnym krokiem jest prezentacja i utrwalenie sposobów wyrażania różnych funkcji językowych oraz zadania, w których uczący się wchodzi w rolę lekarza (np. bada pacjenta, przeprowadza z nim wywiad, sporządza notatkę z wywiadu, kieruje na badania, prosi o konsultację, pisze epikryzę, zapisuje lekarstwa i informuje o ich stosowaniu itp.), ostatnią częścią każdej jednostki jest część powtórzeniowa (ćwiczenia leksykalne, rozumienie ze słuchu, rozumienie tekstu pisanego), która służy ewaluacji, sprawdzając stopień przyswojenia materiału zawartego w danej jednostce.   Podręcznik Co panu dolega? ma dwie ważne zalety: jest nowatorski, gdyż autorki jako pierwsze zastosowały podejście zadaniowe do nauczania języka medycznego. Z drugiej strony widać w nim duże doświadczenie i wiedzę autorek, z których dwie są lektorkami języka polskiego jako obcego, a trzecia – lekarzem z długoletnią praktyką. Prof. dr hab. Władysław Miodunka, Uniwersytet Jagielloński Podręcznik ten może stać się dla cudzoziemców podejmujących praktyki lekarskie podstawową pomocą językową w sytuacjach interakcji z pacjentami oraz w kontaktach z personelem medycznym pracującym w polskich klinikach. Jest on wzorcowym przykładem współpracy między glottodydaktykami a specjalistą z dziedziny, którą opisuje język podręcznika. Efektem tej współpracy jest bardzo dobrze umocowany w polskich realiach, a więc wiarygodny, podręcznik "języka medycznego w użyciu". Warto zwrócić także uwagę na humanitaryzm podręcznika – jego użytkownikom podaje się odpowiednie wzorce rozmowy z pacjentem i z jego rodziną. Obcokrajowiec-praktykant znajdzie w tym podręczniku szereg bardzo ważnych informacji na temat tego, jak funkcjonuje opieka zdrowotna w Polsce oraz jakie podstawowe prawa przysługują pacjentowi. Prof. Uniwersytetu Łódzkiego dr hab. Grażyna Zarzycka Fragment recenzji wydawniczej O autorkach Maria Chłopicka-Wielgos i Danuta Pukas-Palimąka są lektorkami języka polskiego jako obcego z wieloletnim doświadczeniem w pracy w Centrum Języka i Kultury Polskiej w Świecie Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz za granicą (m.in. w Korei Południowej, Niemczech oraz USA). Katarzyna Turek-Fornelska jest lekarzem z wieloletnią praktyką, specjalistą z zakresu pediatrii i chorób zakaźnych.

Zwięzła gramatyka polska dla cudzoziemców. Wersja polska. Magdalena Foland-Kugler Zwięzła gramatyka polska dla cudzoziemców jest pierwszą polską gramatyką, w całości napisaną z myślą o cudzoziemcach uczących się języka polskiego jako obcego. Zaletami książki są: logiczny układ zagadnień, sprawiających obcokrajowcom najwięcej problemów, przejrzysty i przystępny opis fonetyki, fleksji, składni i słowotwórstwa, ilustrowany licznymi przykładami, ujęcie kontrastywne, a więc odwoływanie się do zjawisk występujących w językach odbiorców. Jej adresatami są cudzoziemcy, mówiący po polsku w stopniu umożliwiającym lekturę tej książki, oraz polscy i zagraniczni nauczyciele języka polskiego. WSTĘP Punktem wyjścia tego podręcznika są słowa. Trzeba je wymówić, więc musimy poznać zasady wymowy; trzeba je zapisać, zatem niezbędny jest alfabet. Ze słów zbudujemy zdania, jeśli poznamy reguły, które nimi rządzą. Ponieważ lista reguł jest określona i zamknięta, liczba typów gramatycznych zdań też jest skończona. Punktem dojścia książki jest składnia zdań pojedynczych, zdań złożonych i wypowiedzi równoważnych. Droga wiedzie tradycyjnie od jednostek najmniejszych po największe, a zatem od głosek, przez wyrazy, do zdań. Dobra gramatyka języka polskiego dla cudzoziemców powinna być kontrastywna, a więc odwoływać się do zjawisk występujących w językach odbiorcy - Anglika, Francuza, Niemca, Hiszpana, Rosjanina... Ten cel będą spełniać przekłady tego podręcznika, uwzględniające różnice między dwoma językami. Z myślą o jak największych korzyściach cudzoziemców z wszystkich krajów, również z Bliskiego czy Dalekiego Wschodu, prezentuję tu taki opis, który pozwala wszystkim zorientować się w sposobie działania polskiego systemu językowego. Cudzoziemiec pragnie wiedzieć, ile w języku polskim jest deklinacji, ile koniugacji, ile czasów można utworzyć, jak liczyć ludzi, a jak rzeczy, jak budować zdania, ale nurtuje go znacznie więcej pytań (i w dodatku zupełnie innych) niż Polaka. Obcokrajowcy szybko zauważają, że w polszczyźnie większość operacji językowych odbywa się na końcu wyrazów. Pytają lektora, co oznaczają w polszczyźnie takie zakończenia, jak np. -a, -ą, -e, -ę, -o, -y, -i, spodziewając się prostej i jednoznacznej odpowiedzi. Otrzymana informacja niestety zwykle frustruje i przygnębia słuchacza, podaje bowiem mnóstwo funkcji znaczeniowo-strukturalnych dla każdego z tych zakończeń. O samej izolowanej końcówce właściwie nic nie możemy powiedzieć poza wskazaniem, czym ona może być w wyrazie, a wyraz w zdaniu. Końcówka -a na przykład jest oznaką rodzaju żeńskiego w liczbie pojedynczej rzeczownika (kawa) i jego określeń (gorąca, twoja, zaparzona, kipiąca), może oznaczać mężczyznę (kierowca), również rzeczowniki rodzaju nijakiego w liczbie mnogiej i to w trzech przypadkach: mianowniku, bierniku i wołaczu (okna), ponadto wskazuje na dopełniacz liczby pojedynczej rodzaju męskiego i nijakiego (brata, dziecka), na formę zbiorową rzeczowników brat i ksiądz (bracia, księża), wreszcie jest oznaką 3. os. liczby pojedynczej czasownika III koniugacji w czasie teraźniejszym (kocha). Cudzoziemcy muszą pogodzić się z tym, że język polski jest językiem fleksyjnym: nie tylko trudno czasem oddzielić w wyrazie część realnoznaczeniową od części formalno- gramatycznej, ale elementy fleksyjne nie pełnią jednej wyraźnej, wyspecjalizowanej funkcji, lecz przeciwnie - są wielofunkcyjne (z wyjątkiem -owi, -owie, -ów, -om, -ach). Niektórzy cudzoziemcy w ogóle kwestionują potrzebę uczenia się końcówek fleksyjnych. Wydaje im się, że i bez tych „ogonków” można się porozumiewać z Polakami i na dowód podają takie przykłady, jak: *Ja prosić kawa-, *On mieszkać dziewczyna; *Oni chodzić pies park; * Dyrektor nie być biuro. Faktycznie te proste informacje nawet bez gramatyki są komunikatywne, ale jakże prymitywne! Ten, kto na nich poprzestanie, nigdy nie zbuduje poprawnego zdania, nie będzie mógł ani czytać, ani pisać po polsku, ani wyrażać bardziej skomplikowanych treści w tym języku. Wierząc, że obcojęzyczni czytelnicy niniejszego przewodnika po gramatyce mają większe ambicje, życzę im cierpliwości i sukcesów. Autorka SPIS TREŚCI WSTĘP CZĘŚĆ PIERWSZA. SŁOWA Rozdział I Litery, nazwy liter, głoski. Akcent wyrazowy Rozdział II Wymowa wyrazów izolowanych i zintegrowanych z innymi Rozdział III Nazwy rzeczownikowe. Trzy rodzaje gramatyczne - trzy deklinacje Rozdział IV Kategoria liczby i rodzaju. Trójrodzajowość wyrazów określających: - przymiotników, - zaimków, -liczebników Rozdział V Kategoria liczby i osoby Rozdział VI Kategoria czasu. Czasownik być i cztery regularne koniugacje Rozdział VII Kategoria aspektu Rozdział VIII Strony czasownika Rozdział IX Nazwy czynności Rozdział X Tryby czasownika Rozdział XI Zaimki Rozdział XII Liczenie obiektów Rozdział XIII Przysłówki Rozdział XIV Wyrazy pomocnicze CZĘŚĆ DRUGA. FUNKCJE ZNACZENIOWO-SKŁADNIOWE PRZYPADKÓW Rozdział XV Od mianownika do wołacza. Typy zdań z każdym przypadkiem CZĘŚĆ TRZECIA. WZORY DEKLINACYJNE Rozdział XVI Wzory deklinacyjne dla rzeczowników rodzaju męskiego w połączeniu z przymiotnikami i uwagi o repartycji końcówek Rozdział XVII Wzory deklinacyjne dla rzeczowników rodzaju żeńskiego w połączeniu z przymiotnikami Rozdział XVIII Wzory deklinacyjne dla rzeczowników rodzaju nijakiego w połączeniu z przymiotnikami Rozdział XIX Mieszane wzorce deklinacyjne CZĘŚĆ CZWARTA. SKŁADNIA ZDAŃ ZŁOŻONYCH Rozdział XX Zdania współrzędne i podrzędne Rozdział XXI Równoważniki zdań pojedynczych i złożonych CZĘŚĆ PIĄTA. SŁOWOTWÓRSTWO Rozdział XXII Formanty - cząstki słowotwórcze Rozdział XXIII Kategorie słowotwórcze w nauczaniu cudzoziemców INDEKS O autorze Dr Magdalena Foland-Kugler, absolwentka Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, jest doświadczonym lektorem i wykładowcą języka polskiego dla cudzoziemców - prawie od trzydziestu lat pracuje w Instytucie "Polonicum" na Uniwersytecie Warszawskim. Uczyła języka polskiego również za granicą, jako Visiting Professor pracowała w latach 1977-1979 w Glasgow University w Szkocji oraz w latach 1984-1986 w Indiana University w USA. W latach 1989-2001 w ramach współpracy z CODN kształciła nauczycieli języka polskiego wyjeżdżających na Wschód. Autorka książek, wieloaspektowo przybliżających obcokrajowcom język polski.

Podręcznik Porozmawiajmy... został opracowany dla studentów, którzy w stosunkowo krótkim czasie pragną opanować język polski jako obcy, osiągając zarówno możliwość posługiwania się nim w czasie studiów lub pracy w Polsce, jak i możliwość samodzielnego kontynuowania nauki. Celem podręcznika jest rozwinięcie sprawności językowej oraz doprowadzenie do czynnego posługiwania się językiem polskim, wykraczającym poza zakres ograniczonych liczbowo sytuacji. Cel ten realizowany jest głównie za pomocą: 1. opisu struktury gramatycznej, przede wszystkim pełnego (prostego i rozwiniętego) zdania, jako podstawowej jednostki komunikacji językowej, 2. wprowadzania w podstawowy zakres tematyczno-sytuacyjny języka. Wymienione założenia narzuciły zastosowanie GRAMATYCZNEJ METODY SKŁADNIOWEJ, zapewniającej realizację celu głównego - osiągnięcia sprawnej międzyosobowej KOMUNIKACJI JĘZYKOWEJ. Stąd skoncentrowanie na warstwie fleksyjno-składniowej języka, której opanowanie warunkuje tworzenie zdań. Wynikiem tego założenia jest prezentacja przede wszystkim zagadnienia deklinacji wszystkich imiennych części mowy, koniugacji, aspektu i rekcji czasownika Eksponowany w podręczniku dialog, jako podstawowa forma komunikowania się, tłumaczy obecność dwóch podstawowych typów zdania: pytającego i oznajmującego. Stanowią one trzon podręcznika, a ich rozszerzenie znajduje się w "Ćwiczeniach" (część 3. podręcznika Porozmawiajmy ). Oprócz formy pytanie - odpowiedź, stosowano: krótkie dialogi, proste formy użytkowe, substytucję, addycję i ćwiczenia transformacyjne. Dążność do SYNTEZY podstaw GRAMATYKI POLSKIEJ narzuciła także maksymalnie przejrzysty podział materiału - jedna jednostka lekcyjna obejmuje całościowo dane zagadnienie gramatyczne (z dwoma wyjątkami, ze względu na rozległość zagadnień). Każda jednostka lekcyjna zawiera: 1. krótki, zwięzły wykład zasad gramatyki polskiej w języku angielskim, 2. dłuższy tekst, ilustrujący zastosowanie podanych zasad gramatycznych, 3. ćwiczenia związane z danym tekstem i z omawianymi zagadnieniami gramatycznymi, często rozszerzane tematycznie. Podręcznik Porozmawiajmy część 1 obejmuje: 1. Introduction 2. Units I-XVI (w tym 209 ćwiczeń) 3. Syntactical Dictionary 4. Key Prezentowana część 1. podręcznika Porozmawiajmy... powinna być, ze względu na rozszerzenie materiału i wprowadzenie urozmaicenia tematycznego, uzupełniana częścią 3. Ćwiczenia. Także cześć 4. Zagadki i żarty, w swojej specyficznej żartobliwej formie, stanowi dopełnienie przedstawianego kursu nauczania. Spis treści / CONTENTS 1. From the editor - Od wydawcy 2. Wstęp - Foreword 3. Symbols and abbreviations 4. Colour symbols 5. Topics 6. Units (Basic rules of Polish grammar) Unit I 1. NOMINATIVE SINGULAR 1.1. Nouns Masculine Feminine Neuter 1.2. Interrogative Sentences Interrogative Sentences with pronouns KTO?, CO?, TO Interrogative Sentences with the verb BYĆ & the particle CZY 1.3. Adjectives 1.4. Pronouns Interrogative Pronouns JAKI?, JAKA?, JAKIE? Interrogative Pronouns KTÓRY?, KTÓRA?, KTÓRE? Demonstrative Pronouns TEN, TA, TO & TAMTEN Interrogative Pronouns CZYJ?, CZYJA?, CZYJE? Possessive Pronouns MÓJ, TWÓJ 1.5. Uses of the Nominative case Unit II 1. LOCATIVE SINGULAR & PLURAL 1.1. List of Verbs governing the Locative case 1.2. Preposition + the Locative case 2. LOCATIVE SINGULAR 2.1. Nouns 3. CONJUGATION OF THE VERB BYĆ Present Tense Past Tense Future Tense Unit III List nr 1 - ćwiczenie 1. PRESENT TENSE 1.1. The Infinitive 1.2. Personal Pronoun 1.3. Conjugation The -am/-asz conjugation The -em/-esz conjugation The -ę/-isz and -ę/-ysz conjugation The -ę/-esz conjugation 2. LOCATIVE SINGULAR 2.1. Adjectives 2.2. Pronouns 3. LOCATIVE PLURAL 3.1. Nouns 3.2. Adjectives 3.3. Pronouns 4. LOCATIVE SINGULAR & PLURAL 4.1. Personal Pronouns 4.2. Uses of the Locative case Unit IV List nr 2 - ćwiczenie 1. INSTRUMENTAL SINGULAR & PLURAL 1.1. List of Verbs governing the Instrumental case 1.2. Uses of the Instrumental case 2. INSTRUMENTAL SINGULAR 2.1. Nouns 2.2. Adjectives 3. VERBS OF MOTION IŚĆ, JECHAĆ, BIEC/BIEGNĄĆ; STAĆ 4. INSTRUMENTAL SINGULAR & PLURAL 4.1. Prepositions + the Instrumental case 5. INSTRUMENTAL SINGULAR 5.1. Pronouns 6. INSTRUMENTAL PLURAL 6.1. Nouns 6.2. Adjective 6.3. Pronouns 7. INSTRUMENTAL SINGULAR & PLURAL 7.1. Personal Pronouns 122 8. VERBS ZNAĆ, UMIEĆ, WIEDZIEĆ 9. INFINITIVAL COMPLEMENTS 10. FUTURE TENSE Unit V 1. ACCUSATIVE SINGULAR & PLURAL 1.1. List of Verbs governing the Accusative case 1.2. Uses of the Accusative case 2. ACCUSATIVE SINGULAR 2.1. Nouns 2.2. Adjectives 2.3. Pronouns 3. ACCUSATIVE SINGULAR & PLURAL 3.1. Prepositions + the Accusative case 4. ACCUSATIVE PLURAL 4.1. Nouns 4.2. Adjectives 4.3. Pronouns Unit VI List nr 3 - ćwiczenie 1. ADVERBS 2. VERBS OF MOTION UNIDIRECTIONAL & MULTIDIRECTIONAL 3. ACCUSATIVE SINGULAR & PLURAL 3.1. Personal Pronouns Unit VII Postcard - ćwiczenie 1. GENITIVE SINGULAR & PLURAL 1.1. List of Verbs governing the Genitive case 2. GENITIVE SINGULAR 2.1. Nouns 2.2. Adjectives 2.3. Pronouns 3. GENITIVE PLURAL 3.1. Nouns 3.2. Adjectives 3.3. Pronouns 4. GENITIVE SINGULAR & PLURAL 4.1. Uses of the Genitive case 4.2. JEST - NIE MA Expression 4.3. Prepositions + the Genitive case Unit VIII 1. CARDINAL NUMBERS 1.1. The Cardinal Number JEDEN 1.2. Cardinal Numbers DWA, TRZY, CZTERY Declension of numbers dwa, trzy, cztery 1.3. Cardinal Numbers from 5 onwards Declension of numbers from 5 onwards 2. COMPARISON OF ADVERBS Unit IX List nr 4 - ćwiczenie 1. THE GENITIVE PLURAL AFTER ADVERBS OF QUANTITY (INDEFINITE NUMERALS) 2. THE GENITIVE SINGULAR AFTER WORDS DENOTING QUANTITY 3. THE GENITIVE AS MODIFIER 3.1. The Genitive used possessively 3.2. Genitive Nouns with a classifying function 4. VERBAL ASPECT 4.1. Double-Verb Constructions 5. FUTURE TENSE 5.1. The Imperfective Future (Compound Future 5.2. The Perfective Future (Simple Future) 6. GENITIVE SINGULAR & PLURAL 6.1. Personal Pronouns "Pieśni". "Pieśń III" (Konstanty Ildefons Gałczyński) - ćwiczenie Unit X "Okulary" (Julian Tuwim) - ćwiczenie 1. PAST TENSE 1.1. Movable Personal Endings in the Past Tense Newspaper cuttings - ćwiczenie Unit XI List nr 5 - ćwiczenie 1. DATIVE SINGULAR & PLURAL 1.1. List of Verbs governing the Dative case 1.2. Prepositions + Dative case 1.3. Uses of the Dative case 2. DATIVE SINGULAR 2.1. Nouns 2.2. Adjectives 2.3. Pronouns 3. DATIVE PLURAL 3.1. Nouns 3.2. Adjectives 3.3. Pronouns 4. DATIVE SINGULAR & PLURAL 4.1. Personal Pronouns 5. VOCATIVE SINGULAR & PLURAL 5.1. Nouns 5.2. Adjectives 5.3. Uses of the Vocative Case Unit XII Mój kraj - ćwiczenie 1. COMPARISON OF ADJECTIVES 1.1. The construction of Adjectives in the Comparative and Superlative 1.2. The use of Adjectives in the Comparative and Superlative Unit XIII List nr 6 - ćwiczenie 1. THE COMPARATIVE & SUPERLATIVE FORMS OF ADVERBS & ADJECTIVES USED TO INTENSIFITY MEANING 2. ORDINAL NUMBERS Unit XIV List nr 7 - ćwiczenie 1. IRREGULAR NOUNS DZIEŃ, TYDZIEŃ, ROK, CZŁOWIEK, BRAT, PRZYJACIEL, DZIECKO 2. NOMINATIVE PLURAL 2.1. Nouns Masculine Feminine Neuter Unit XV "Matka Boska z Or-Ota" (Jan Twardowski) - ćwiczenie Ulubione miejsce - ćwiczenie Z czego są zrobione te rzeczy? - ćwiczenie 1. IMPERATIVE MOOD 1.1. Imperative Mood: commands, requests, suggestions, advices, wishes 2. THE REFLEXIVE POSSESSIVE PRONOUN SWÓJ SING. AND PLURAL 3. DIMINUTIVE NOUNS Unit XVI List nr 8 - ćwiczenie 1. NOMINATIVE PLURAL 1.1. Adjectives 2. VERBS WITH THE SUFFIX -ną/-nę. PAST TENSE 3. CONSTRUCTION WITHOUT A SUBJECT 4. NOMINATIVE PLURAL 4.1. Pronouns 5. IRREGULAR VERBS 5.1. The Verb POWINIEN 7. SYNTACTICAL DICTIONARY 7.1. Some common rules regarding the usage of Polish verbs 7.2. List of verbs 8. KEY

Część III Ćwiczenia podręcznika Porozmawiajmy... jest jego integralną częścią i jako taka jest ściśle z częścią I (ogólny wykład gramatyki języka polskiego) skorelowana. Przeznaczona jest przede wszystkim dla prowadzącego zajęcia. Materiałem ćwiczeniowym (443 ćwiczenia), podanym w tej części podręcznika, rządzą następujące kryteria: 1. Kryterium gramatyczne. Jest to kryterium podstawowe i odpowiada układowi podręcznika cz.I. 2. Kryterium sytuacyjno-tematyczne, łączące zagadnienia gramatyczne z pewnymi sytuacjami, skupiającymi odpowiednie pola semantyczne, np. Genitive case połączono z zakupami różnicując pola semantyczne (zakupy w sklepie papierniczym, drogerii itp.), ćwiczenia dotyczące zaimków osobowych i Dative case z sytuacją składania życzeń czy dawania prezentów na różne okazje itp. 3. Kryterium funkcyjności, czyli częstotliwości spełniania pewnych funkcji danego zjawiska gramatycznego Pod względem metodycznym dążono do zróżnicowania ćwiczeń, jednak w całej części III podręcznika podstawową formą utrwalania materiału gramatycznego pozostają związki składniowe, opierające się u swych podstaw na rekcji czasownika. W obrębie jednej kategorii gramatycznej - o ile to było możliwe - zastosowano następujący układ: 1. Ćwiczenia izolowane - "mechaniczne", pamięciowe , polegające na ćwiczeniu zasad rządzących tworzeniem prawidłowej danej formy gramatycznej, 2. Ćwiczenia z zastosowaniem danej formy gramatycznej w zdaniu: 2.1. podawanie brakującej formy gramatycznej 2.2. wybór prawidłowego wyrazu lub wyrażenia z grupy podanych wyrazów i tworzenie poprawnej jednostki syntaktycznej, 3. Samodzielne tworzenie jednostek zdaniowych, 4. Ćwiczenia wymagające zastosowania odpowiedniej formy gramatycznej, układające się w całość: 4.1. tylko w zakresie języka 4.2. w połączeniu struktury językowej z elementami wizualnymi (ilustracja), 5. Teksty związane tematycznie z jednym zagadnieniem (polem semantycznym). 6. Dialogi, często z użyciem form kolokwialnych, uwzględniające zastosowanie ćwiczonej formy gramatycznej. Posługiwanie się formą krótszego lub dłuższego dialogu jest wykorzystaniem odpowiedniego zjawiska gramatycznego w coraz trudniejszej i coraz bardziej naturalnej formie językowej. Imitacja ta posunięta jest wielokrotnie do "konkretnej życiowej" sytuacji, a jednocześnie pozwala na utrwalanie materiału leksykalnego. Sposoby korzystania ze zbioru ćwiczeń (część III podręcznika) mogą być różnorodne: 1. w pracy z lektorem na wspólnych zajęciach grupowych, 2. jako materiał pomocniczy dla prowadzącego zajęcia, pogłębiający i utrwalający dane zagadnienie gramatyczne lub tematyczne, 3. jako materiał do przeprowadzania testów, 4. jako materiał pomocniczy dla osób samodzielnie pogłębiających znajomość języka polskiego. Niektóre z ćwiczeń mogą być używane wielokrotnie (np. czasownik + rekcja + koniugacja, odmiana różnorodnych grup koniugacyjnych itp.), chociażby w formie kserokopii. W podręczniku oznaczono je znakiem *. Szczegółowy spis prezentowanych pól semantycznych (Topics), a także wykaz opracowanych w ćwiczeniach zagadnień gramatycznych mają pomóc lektorowi, czy osobie uczącej się samodzielnie, w doborze materiału. Spis treści / CONTENTS 1. Introduction - Wstęp 2. Symbols and abbreviations 3. Colour symbols 4. Topics 5. Exercises 1. Nominative singular 2. Locative 3. Instrumental 4. Locative and Instrumental 5. Accusative 6. Genitive 7. Numerals 7.1. Cardinal numbers 7.2. Ordinal numbers 8. Accusative and Genitive 9. Dative 10. Vocative 11. Nominative plural 12. Nominative plural and other cases 13. Various cases 14. Irregular Nouns 15. Diminutiv 16. Reflexive Possesive Pronoun SWÓJ 17. Comparison of Adjectives 18. Adverbs 19. Adverbs of quantity 20. Comparison of Adverbs 21. Adjectives and Adverbs 22. Verb TO BE 23. Verbs ZNAĆ, WIEDZIEĆ, UMIEĆ 24. Infinitival Complements 25. Present Tense 26. Verbs of motion 27. Past Tense 27.1. Past Tense (forms without alternations) 27.2. Past Tense (a:e alternation) 27.3. Past Tense (-ną:nę and ą:e alternations) 27.4. Past Tense (e:o:ó alternation) 27.5. Past Tense (different changes) 28. Future 29. Present Tense, Past Tense and Future 30. Aspect 31. Imperative 32. Irregular verb POWINIEN 33. Prepositions 33.1. Motion, direction and place 33.2. Place 33.3. Purpose 33.4. Time 33.5. Various 34. Miscellaneous 6. Key

Podręcznik Zagadki i żarty, w ramach nauczania języka polskiego jako obcego, przeznaczony jest dla obcokrajowców, głównie anglofonów. Każde z ćwiczeń-zagadek jest ćwiczeniem gramatycznym, które w sposób niekonwencjonalny, zabawowy pomaga utrwalać wiedzę z zakresu języka polskiego (wymowę, słownictwo, słowotwórstwo, ortografię, homonimy, synonimy, opozycje przymiotnikowe, aspekt, różne formy czasownika , składnię - konstrukcje przyimkowe, związki frazeologiczne, kolokwializmy itp.), równocześnie wprowadza elementy literackie - sentencje, przysłowia, cytaty literackie, czy pełne teksty autorów polskich, np. fraszki. Podręcznik przeznaczony jest dla grupy podstawowej, ale także dla studentów wyższych poziomów nauczania. Książka zawiera: 186 ĆWICZEŃ - zagadek, KLUCZ, czyli rozwiązania zagadek, INDEKS - spis zagadnień gramatycznych i przedstawionych pól semantycznych oraz polsko-angielski SŁOWNIK użytych wyrazów. WSTĘP Zagadki i żarty, IV część podręcznika Porozmawiajmy... jest integralną częścią tegoż podręcznika, ściśle skorelowaną z programem nauczania grupy podstawowej. Stanowi uzupełnienie przede wszystkim ćwiczeń leksykalnych, ale także może być używana jako pomoc służąca utrwalaniu wiadomości gramatycznych. Gramatyka obejmuje: rzeczownik - wymowę i ortografię, podział wyrazu na sylaby, homonimy, synonimy, budowę wyrazu, ze szczególnym uwzględnieniem prefiksu i sufiksu; opozycje przymiotnikowe, stopniowanie przymiotnika; czasownik - znaczenie, aspekt, różnorodne formy gramatyczne. Składnia uwzględnia: najprostsze konstrukcje przyimkowe, związki frazeologiczne, kolokwializmy - wyrazy i frazeologizmy, wyrażenia, powiedzenia i przysłowia, wreszcie pełne zdania, najpierw ujęte w formie rysunku (zagadki, rebusy), potem w formie literackiego cytatu, czy nawet pełnego wiersza. W zakresie słownictwa starano się wykorzystywać różnorodne pola semantyczne - od najprostszych, jak np. zwierzęta, nazwy krajów, do skupiających się na dniu codziennym (kuchnia, posiłki, ubranie), by dojść do trudniejszych, obejmujących nazwy przedmiotów rzadziej używanych, np. biżuteria, kwiaty. Sięgnięto wreszcie po nieco "ambitniejsze", obejmujące swym zasięgiem np. nazwiska sławnych ludzi, nazwy dziedzin ich działalności, czy wreszcie przymioty ludzkie. W pewnej części zagadek słownictwo i niektóre formy gramatyczne rozszerzono poza zakres poziomu podstawowego, mając na uwadze cel dydaktyczny - rozszerzanie znajomości języka oraz możliwość korzystania z zabawy językowej przez studentów innych poziomów nauczania. Dla ułatwienia korzystania z Zagadek i żartów na końcu książki zamieszczono KLUCZ (rozwiązania zagadek) oraz INDEX zawierający wykaz tematyczny słownictwa użytego w zagadkach oraz wykaz zagadnień gramatycznych w nich się pojawiających. Polsko-angielski SŁOWNIK WYRAZÓW UŻYTYCH W ZAGADKACH ma dać możność sprawdzenia własnej wiedzy leksykalnej i ułatwić dopełnienie znajomości słownictwa. CONTENTS Introduction Puzzles Key Dictionary of puzzle words Index Vocabulary Grammar

Zbiór atrakcyjnych ćwiczeń dla początkujących i średnio zaawansowanych. Jest przeznaczony dla dorosłych i młodzieży, ale są w nim ćwiczenia-zabawy, które można wykorzystać w nauczaniu dzieci. Zawiera klucz, może być wykorzystywany jako materiał towarzyszący każdemu podręcznikowi kursowemu. Autorami książek są przede wszystkim wykładowcy Uniwersytetu łódzkiego, mający doświadczenie w pracy z wielonarodowościowymi grupami studentów oraz znający nowoczesne metody nauczania. Niewątpliwą zaletą wszystkich publikacji jest to, że pozwalają pracować metodą bez języka pośredniego. Wszystkie wydane dotychczas podręczniki spotkały się z uznaniem specjalistów w dziedzinie glottodydaktyki oraz cieszą się doskonałą opinią nauczycieli i studentów.

Nie ma róży bez kolców to ćwiczenia ortograficzne dla obcokrajowców uczących się języka polskiego jako obcego na poziomie średnio zaawansowanym B1 i B2. Mogą one stanowić również pomoc w pracy z młodzieżą szkolną w kraju i za granicą. Zawierają 11 zagadnień ortograficznych z bogatym zestawem różnorodnych ćwiczeń oraz dyktanda pogrupowane w trzy zestawy: opracowane teksty fabularyzowane, krótkie teksty prasowe oraz fragmenty wierszy. Mimo, że w Nie ma róży bez kolców znajduje się klucz do ćwiczeń oraz dyktand, podręcznik jest przeznaczony do pracy z nauczycielem. Opracowanie graficzne ma ułatwić zapamiętywanie reguł, poszczególne ikonki wyznaczają stałe miejsca różnych części: na początku każdego zagadnienia pojawia się rysunek róży, w środku - kaktusa, jeżyk otwiera część praktyczną, a kasztany kończą lekcję. Niniejszy zbiór ćwiczeń stanowi pomoc w przygotowaniach do egzaminów biegłości z języka polskiego jako obcego. SPIS TREŚCI: Wstęp 1. Alfabet polski 2. Duże i małe litery 3. Spółgłoski dźwięczne i bezdźwięczne 4. Spółgłoski miękkie i twarde 5. Pisownia ji, ii, i 6. Pisownia ą, on, om, ę, en, em 7. Pisownia ó i u 8. Pisownia rz i ż 9. Pisownia ch i h 10. Podstawowe wiadomości o interpunkcji 11. Pisownia nie łączna i rozdzielna 12. Dyktanda Rozwiązania ćwiczeń Transkrypcje dyktand