[Denix]
Kategoria: Kategorie > Repliki broni palnej > Muszkiety
pociągnięciem spustu - zamki: lontowy, kołowy, skałkowy,
kapiszonowy, iglicowy (używany w broni na amunicję
scaloną, najczęściej w 2. połowie XIX wieku), występujące w
licznych wariacjach....
Pełen opis produktu 'SYGNOWANA BOGATO ZDOBIONA NAPOLEOŃSKA STRZELBA (MUSZKIET) SKAŁKOWA Z 1807r. repliki broni palnej (1080/L)' »
SYGNOWANA BOGATO ZDOBIONA NAPOLEOŃSKA STRZELBA (MUSZKIET) SKAŁKOWA
Z 1807r. WYOBRAŹ SOBIE JAK TA PIĘKNA REPLIKA UDEKORUJE TWOJE
WNĘTRZE.WYOBRAŹ SOBIE PEŁNE PODZIWU I ZAZDROŚCI MINY TWOICH
ZNAJOMYCH.WYOBRAŹ SOBIE JAKĄ RADOŚĆ MOŻESZ SPRAWIĆ TAKIM PREZENTEM
OBDAROWANEJ OSOBIE. (1080/L)materiał:
stop cynku i aluminium oraz drewno
Producent: Denix Hiszpaniadługość 110cm
waga 2,1kgTo nie jest blaszana zabawka tylko realistyczna replika,
której wagę poczujesz w rękach (waga i wymiary wzorowane na
oryginale).
Nasze repliki broni palnej wykonane są ze specjalnych stopów, co
uniemożliwia przystosowanie ich do wystrzeliwania jakiejkolwiek
amunicji (nasze repliki są pozbawione jakichkolwiek cech broni w
rozumieniu ustawy o broni i amunicji). Nie jest to broń prawdziwa
pozbawiona cech użytkowych w rozumieniu ustawy o broni i amunicji,
gdzie proces pozbawiania cech użytkowych jest bardzo rygorystycznie
regulowany prawem (specjalne zakłady rusznikarskie itp.). Nasze
repliki nie stanowią broni lub jej przeróbek i jako repliki mogą
być kupowane bez zezwoleń. Repliki broni palnej w naszym sklepie
stanowią wyłącznie artykuły dekoracyjne.Poniżej kilka danych
technicznych:"Broń czarnoprochowa - rodzaj broni palnej w której
wystrzelenie pocisku jest efektem gwałtownego spalania czarnego
prochu. Dziś taką broń w użyciu bojowym prawie zupełnie zastąpiła
broń, w której spalane są różnego rodzaju prochy bezdymne, tzw.
nitro.Bronią czarnoprochową są wszelkiego rodzaju działa i broń
ręczna produkowane do końca XIX wieku (a także ich późniejsze
repliki), gdyż w tym wieku wynaleziono inne materiały miotające
poza prochem czarnym, z reguły znacznie skuteczniejsze i nie
wytwarzające dymu (prochy bezdymne). Broń czarnoprochowa była
najczęściej ładowana odprzodowo, tj. od strony lufy, osobno prochem
i pociskiem, ewentualnie wieloma pociskami, różnymi elementami
uszczelniającymi takimi jak przybitki, flejtuchy. Istnieją też
liczne przykłady broni czarnoprochowej odtylcowej, np. niemiecki
model 1842, tzw. karabin Dreysego. W późnej broni czarnoprochowej
często stosowano amunicję scaloną, bocznego bądź centralnego
zapłonu, w papierowych gilzach lub łuskach.W działach i wczesnej
ręcznej broni palnej, np. rusznicach, samopałach, proch zapalał
tlący się lont umieszczony w otworze w lufie w miejscu, gdzie
znajdował się ładunek. Od XV wieku w broni ręcznej wykorzystywano
różne typu mechanizmu odpalającego ładunek za pociągnięciem spustu
- zamki: lontowy, kołowy, skałkowy, kapiszonowy, iglicowy (używany
w broni na amunicję scaloną, najczęściej w 2. połowie XIX wieku),
występujące w licznych wariacjach. Większość egzemplarzy broni
czarnoprochowej odprzodowej miała lufę gładką, ze względu na
trudności techniczne wykonania gwintu, a także przede wszystkim
kłopotliwe ładowanie broni gwintowanej od przodu, kiedy pocisk
trzeba było przepchnąć przez całą lufą, uważając jednocześnie aby
go nie odkształcić. Istniały jednak egzemplarze gwintowane,
przeznaczone szczególnie do polowania, dla strzelców wyborowych
itp. W późniejszej broni odtylcowej lufę najczęściej gwintowano, w
ten sposób znacznie zwiększając jej celność. W broni ręcznej
przeznaczonej do strzelania śrutem - niektórych strzelbach
myśliwskich, garłaczach, a także w kartaczach, gwintu nigdy nie
stosowano. Broń czarnoprochowa może być przeznaczona do strzelania
zarówno kulami, pociskami niekulistymi (tylko gwintowana), jak i
śrutem"1.
"Zamek skałkowy to zamek ręcznej broni palnej odprzodowej,
potocznie nazywanej flintą, od ang. flint - krzemień, w którym
zapalenie prochu na panewce następuje od iskier powstałych przy
uderzeniu skałki (krzemienia) zamocowanej w szczękach kurka o
krzesiwo (płytkę metalową) przymocowane z prawej strony broni. Po
naciśnięciu spustu broni,kurek ze skałką opadał na krzesiwo. Iskry
padały na panewkę z prochem zapalając go. Płomień z panewki poprzez
otwór zapałowy z boku lufy dostawał się do komory powodujac zapłon
ładunku prochowego. Zamek skałkowy wynaleziony został ok. 1570
roku, a rozpowszechnił się na początku XVII w, wypierając wcześniej
stosowane zamki lontowe i kołowe. Zastąpienie pirytu stosowanego w
zamku kołowym krzemieniem pozwoliło na uproszczenie i potanienie
konstrukcji, a przy tym znaczne uproszczenie obsługi broni. Zamek
skałkowy stosowany był powszechnie od XVII do połowy XIX wieku (do
końca broni odprzodowej), zastąpiono go przez zamek kapiszonowy,
następnie przez broń odtylcową.Zamek skałkowy typu francuskiego -
wynaleziony ok 1630 roku. Zmiany tego zamka skałkowego polegały na
tym, że pokrywa panewki i krzesiwo stały się jedną częścią tworząc
najpopularniejszy typ zamka skałkowego na świecie. Prawie wszystkie
muszkiety i karabiny z XVIII-XIX wieku były wyposażone w ten typ
zamka"2.1-Broń czarnoprochowa [online]. Wikipedia : wolna
encyklopedia, 2008-09-6 12:41Z [dostęp: 2008-09-9 17:21Z]. Dostępny
w Internecie:
http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bro%C5%84_czarnoprochowa&oldid=139807392-Zamek
skałkowy [online]. Wikipedia : wolna encyklopedia, 2007-08-19
07:23Z [dostęp: 2008-09-9 17:15Z]. Dostępny w Internecie:
http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zamek_ska%C5%82kowy&oldid=9113557