Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Powszechnie wiadomo, że chińskie sztuki walki mają bardzo bogatą historię i dzielą się na wiele różnych stylów. Style te można sklasyfikować wedle dwóch ogólnych kategorii: jako wewnętrzne i zewnętrzne. Kategorie dzieląsię dalej na podkategorie i systemy, w zależności od miejsca pochodzenia, tradycji rodzinnej, wyznania i innych kryteriów. Mimo tak ogromnej różnorodności stylów i systemów chińskich sztuk walki, wszystkie one wykorzystywały tę samą broń, dostępną w danej epoce historycznej.

Układ książki z podziałem na wytwórców białej broni i sprzedawców sygnujących broń został zachowany, jak w tomie pierwszym, lecz zaprezentowany w innej kolejności. Z tym, że ilustracje wzbogacające historie firm zostały włączone do tekstów, a tablice broni, w większości kolorowe, nie są zgrupowane na końcu tomu, tak jak to było poprzednio z wszystkimi ilustracjami, lecz na końcu opisu historii firm, których dotyczą. Jakość reprodukowanych fotografii jest różna, wiele z nich to zdjęcia amatorskie, robione przed laty przez właścicieli broni specjalnie dla potrzeb tej pracy. Dziś są nie do powtórzenia; odeszli niektórzy z autorów, a i fotografowane obiekty często przeszły w inne ręce. Przeważają jednak zdjęcia wykonane w ostatnich latach techniką cyfrową. Fotografie oryginalne z międzywojnia są wyróżnione graficznie. Mają przyciągać uwagę i przywoływać zdjęcia z albumów rodzinnych jak też wspomnienia o bliskich lub znajomych, których zbrojnym czynom zawdzięczamy odrodzenie Polski Niepodległej. To oni walczyli omawianym orężem i z nim wiąże się wiele bohaterstwa, emocji, ale też nostalgii za minionym etosem Legionów Polskich, chwałą zwycięskiej wojny roku 1920 i legendą kawaleryjską.Mimo że książka nie jest katalogiem broni, to omawiając wybrane egzemplarze starałem się zachować porządek opisu katalogowego, przedstawionego przez Wandę Bigoszewską w artykule: Metody inwentaryzacji w Muzeum Wojska Polskiego, [w:] ?Muzealnictwo Wojskowe?, t. 1, Warszawa 1959. System terminologiczny oparty został na pracy Michała Gadowskiego i prof. Zdzisława Żygulskiego jun., Słownik polskiej terminologii uzbrojenia historycznego, Warszawa 1982. Dane techniczne broni, i to niepełne, przytaczane są tylko wówczas, kiedy prezentowane egzemplarze należą do wąskiej grupy rzadko dostępnego oręża na rynku antykwarycznym, a w zbiorach muzealnych i prywatnych znajdują się najczęściej ich pojedyncze sztuki.

Zimny blask polerowanej stali japońskiej broni białej od zawsze hipnotyzował i przykuwał uwagę. Magia oręża, z którym dawniej zrośnięte było życie samurajów przetrwała do dziś, wciąż fascynując zarówno kolekcjonerów, jak i praktyków kultywujących dawną ?drogę miecza?. Choć niewielki objętościowo, ?Przewodnik użytkownika? powinien trafić do każdej osoby interesującej się japońską bronią białą, bo oprócz podstawowych informacji na jej temat daje również wskazówki na temat konserwacji, wiązania skomplikowanych węzłów troku itd.

Swoim niezwykłym pięknem japońska broń biała od dziesiątków lat fascynuje wielbicieli na całym świecie. Jej najwspanialsze egzemplarze to prawdziwe dzieła sztuki w najmniejszych szczegółach opisywane przez koneserów - każdy detal ma tu znaczenie i każdy posiada własną nazwę.Specjalistyczne słownictwo stosowane do opisu japońskiej szabli w połączeniu z barierą językową zmuszało dotąd jej polskich miłośników do korzystania przede wszystkim ze źródeł zachodnich, czyli pośrednich. "Wielki słownik japońskiej broni białej" opiera się bezpośrednio na źródłach japońskich, a więc najbardziej miarodajnych.Tom pierwszy poświęcony głowni szabli zawiera ponad dwieście ilustracji i blisko czterysta haseł opracowanych z myślą o maksymalnym ułatwieniu czytelnikowi korzystania ze słownika.

Szable i umundurowanie od XVII wieku do 1815 roku.Bez wątpienia nie istnieje formacja wojskowa tak bogata w tradycje, tak fascynująca i malownicza jak huzarzy.Ich historia naznaczona jest mnóstwem epizodów mówiących nam o ich bohaterstwie, chwale i nietypowym stylu życia.Na przestrzeni wieków huzarzy stali się postaciami legendarnymi, których czyny przenoszone często były także na ekrany kin. Film Pojedynek, w którym z huzarów uczyniono głównych bohaterów, opisuje w sposób bardzo sugestywny i z ogromnym bogactwem szczegółów życie, obyczaje i przygody dwóch oficerów huzarów w okresie panowania Napoleona.ze Wstępu

Jeden z najważniejszych konfliktów zbrojnych XX wieku doprowadził do powstania Związku Sowieckiego. W wyniku obalenia Rządu Tymczasowego, 7 listopada 1917 roku Ogólnorosyjski Zjazd Rad przekazał pełnię władzy Radzie Komisarzy Ludowych. Po przeciwnej stronie natychmiast rozpoczęto tworzenie sił zbrojnych, które miały przeciwstawić się reżymowi bolszewickiemu. W niniejszej książce omówiona jest broń pancerna Białych, w tym pojazdy brytyjskie i francuskie oraz ? prawdopodobnie najbardziej charakterystyczne dla tej wojny ? pociągi pancerne.

Układ książki z podziałem na wytwórców białej broni i sprzedawców sygnujących broń został zachowany, jak w tomie pierwszym, lecz zaprezentowany w innej kolejności. Z tym, że ilustracje wzbogacające historie firm zostały włączone do tekstów, a tablice broni, w większości kolorowe, nie są zgrupowane na końcu tomu, tak jak to było poprzednio z wszystkimi ilustracjami, lecz na końcu opisu historii firm, których dotyczą. Jakość reprodukowanych fotografii jest różna, wiele z nich to zdjęcia amatorskie, robione przed laty przez właścicieli broni specjalnie dla potrzeb tej pracy. Dziś są nie do powtórzenia; odeszli niektórzy z autorów, a i fotografowane obiekty często przeszły w inne ręce. Przeważają jednak zdjęcia wykonane w ostatnich latach techniką cyfrową. Fotografie oryginalne z międzywojnia są wyróżnione graficznie. Mają przyciągać uwagę i przywoływać zdjęcia z albumów rodzinnych jak też wspomnienia o bliskich lub znajomych, których zbrojnym czynom zawdzięczamy odrodzenie Polski Niepodległej. To oni walczyli omawianym orężem i z nim wiąże się wiele bohaterstwa, emocji, ale też nostalgii za minionym etosem Legionów Polskich, chwałą zwycięskiej wojny roku 1920 i legendą kawaleryjską.Mimo że książka nie jest katalogiem broni, to omawiając wybrane egzemplarze starałem się zachować porządek opisu katalogowego, przedstawionego przez Wandę Bigoszewską w artykule: Metody inwentaryzacji w Muzeum Wojska Polskiego, [w:] ?Muzealnictwo Wojskowe?, t. 1, Warszawa 1959. System terminologiczny oparty został na pracy Michała Gadowskiego i prof. Zdzisława Żygulskiego jun., Słownik polskiej terminologii uzbrojenia historycznego, Warszawa 1982. Dane techniczne broni, i to niepełne, przytaczane są tylko wówczas, kiedy prezentowane egzemplarze należą do wąskiej grupy rzadko dostępnego oręża na rynku antykwarycznym, a w zbiorach muzealnych i prywatnych znajdują się najczęściej ich pojedyncze sztuki.