[Bezdroża]
Kategoria: Europa > Polska > Góry i Pogórza > BieszczadyWysyłka: do 30 dni
– to właściwe Bieszczady (nazywane też czasami
Bieszczadami Wysokimi), a na północy szeroko rozumiane Przedgórze
Bieszczadzkie, którego centralną część tworzy otoczenie Jeziora
Solińskiego. Beskid...
Pełen opis produktu 'Bieszczady. Beskid Niski. Przewodnik górski Bezdroża' »
Bieszczady są najbardziej na wschód wysuniętą częścią polskich
Karpat. Należą – jako jedyne pasmo górskie w obecnych granicach
Polski – do Karpat Wschodnich, które oddziela od Karpat Zachodnich
Przełęcz Łupkowska oraz dolina Osławy i Sanu. Różnie wytyczane są
granice tego pasma – według kryteriów geograficznych Bieszczady
ciągną się od Przełęczy Łupkowskiej na zachodzie po Przełęcz
Wyszkowską na wschodzie (obecnie na terenie Ukrainy). Do Polski
należy najbardziej zachodnia część tego pasma – Bieszczady
Zachodnie kończące się na Przełęczy Użockiej, na pograniczu Polski
i Ukrainy. Północna granica tych gór biegnie północnymi podnóżami
pasma Chryszczatej i Wołosania, Durnej, Korbani, w końcu północnymi
stokami Otrytu i górnym odcinkiem doliny Sanu. Natomiast na północ
od nich rozciągają się góry Sanocko-Turczańskie (od dwóch miast:
Sanoka i Turki na Ukrainie) obejmujące liczne równolegle do siebie
ciągnące się grzbiety, dużo niższe niż Bieszczady. Od tego podziału
znacznie odbiegają granice "turystyczne" tych gór – dla turystyki
najważniejsze są linie komunikacyjne, dlatego granice Bieszczadów
traktowane są z dużym uproszczeniem; na zachodzie jest to linia
kolejowa biegnąca od Przełęczy Łupkowskiej na północ, doliną
Osławicy, a potem Osławy aż po Zagórz, natomiast północną granicę
wyznacza linia kolejowa z Zagórza przez Lesko i Ustrzyki Dolne, aż
po Krościenko przy granicy ukraińskiej.
Taki też obszar Bieszczadów opisujemy w naszym przewodniku. Jest on
bardzo zróżnicowany pod względem wysokościowym i morfologicznym i
dzieli się na dwie zasadnicze części: na południu dużo wyższa i
bardziej zwarta – to właściwe Bieszczady (nazywane też czasami
Bieszczadami Wysokimi), a na północy szeroko rozumiane Przedgórze
Bieszczadzkie, którego centralną część tworzy otoczenie Jeziora
Solińskiego.
Beskid Niski rozciąga się na przestrzeni ponad 75 km pomiędzy
Przełęczą Tylicką (683 m n.p.m.) na zachodzie a Przełęczą Łupkowską
(640 m n.p.m.) na wschodzie. Od sąsiednich grup górskich oddzielają
go głębokie doliny – na zachodzie dolina Kamienicy (nazywanej też
Kamienicą Nawojowską) rozdziela to pasmo od Beskidu Sądeckiego,
natomiast na wschodzie dolina Osławy – od Bieszczadów. Ku północy
Beskid Niski opada wyraźnym progiem ku swoim przedpolom – na
zachodzie jest to Pogórze Ciężkowickie, a w środkowej części
rozległe obniżenie Dołów Jasielsko-Sanockich. Beskid Niski jest
najniższą częścią łańcucha karpackiego (mimo że najwyższe szczyty
nie są wcale takie niskie) – tu grzbiet wododziałowy ma swoje
najniższe przełęcze (Przełęcz Dukielska), a na przestrzeni przeszło
30 km w środkowej części pasma żaden szczyt nie przekracza
wysokości 800 m n.p.m. Także szerokość pasma karpackiego jest w tym
miejscu niewielka – od południa bardzo blisko wcina się płaska
Nizina Węgierska, na północy natomiast, pomimo znacznej szerokości,
dominują obniżenia i pogórza, a nie góry. Warto jednak pamiętać, że
ta część Beskidów jest bardzo zróżnicowana – a różnorodność
krajobrazów niejednokrotnie zaskakuje przyjezdnych. Ze względu na
znaczny obszar, a także na zróżnicowanie krajobrazu Beskid Niski
dzieli się na mniejsze części. Idąc kolejno od zachodu, są to: Góry
Grybowskie, Góry Hańczowskie, Pasmo Magurskie, Beskid Dukielski,
Pasmo Bukowicy, a na południu ciągnące się wzdłuż granicy Pasmo
Graniczne. Najbardziej na zachód wysuniętą częścią Beskidu Niskiego
są Góry Grybowskie. Leżą one pomiędzy dolinami rzek: Kamienicy i
Białej, a tylko jedna góra – Chełm wznosi się pomiędzy Białą a
Ropą.