Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Jedno z najwybitniejszych dzieł powojennej prozy, będące źródłem głębokiej refleksji nad największą tragedią ludzkiej historii: obozami śmierci. Niniejszy zbiór zawiera najsłynniejsze opowiadania autora, m.in. Dzień na Harmenzach, Pożegnanie z Marią, Proszę państwa do gazu, U nas w Auschwitzu.

To książka niezwykła w dorobku Zygmunta Kałużyńskiego. Ten bezkompromisowy krytyk filmowy i kontrowersyjny publicysta, nazywający sam siebie ocalonym z wieku XX, zdecydował się na podsumowanie własnego życia i zarazem całego stulecia, na które ono w większości przypadło. Z pasją i niezwykłą dociekliwością opowiedział o świecie, w którym żyliśmy, zwracając uwage na to, by nie wierzyć pozorom i nigdy nie rezygnować z prób zrozumienia wydarzeń, w których wzięliśmy udział.

Laura wraca do rodzinnego domu, aby zasadzić magnolię. To symboliczny gest, uzupełniający triadę życiowych dokonań: urodzić dziecko, napisać książkę, posadzić drzewo. Ale to także akt wyrównania rachunków z sobą samą. W monologu Laury pojawiają się osoby, które odegrały jakąś rolę w jej życiu: ojciec, stara piastunka, nieodłączny przyjaciel; wraca świat, który pozostawiła, by związać się z innym człowiekiem. Laura po raz kolejny zastanawia się nad słusznością decyzji, która - jak zbyt późno odkrywa - miała znaczenie nie tylko dla niej. Marina Mayoral, tak jak bohaterka "Jednego drzewa..., przyszła na świat w pięknym, cichym, małym miasteczku galisyjskim. Jak ona, miała dzieci i napisała sporo książek po hiszpańsku i po galisyjsku - powieści i opowiadań. Wykłada literaturę hiszpańską na uniwersytecie Complutense w Madrycie i opublikowała wiele prac z historii literatury oraz krytyczno-literackich. Nie zasadziła żadnego drzewa, ale ma nadzieję kiedyś to uczynić.

Seria obejmuje najważniejsze utwory z klasyki literatury polskiej. Wybór, jakiego dokonaliśmy, przypomni najlepsze historie, najciekawszych bohaterów i wiersze, które weszły do kanonu czytelniczego. Naszą serię wyróżniają nowoczesna szata graficzna i przyjazny format. Jesteśmy przekonani, że lektura światowej klasyki stanie się teraz prawdziwą przyjemnością. W tej szyderczej tragikomedii miłosnej Witkacy poddaje mistrzowskiej analizie zmienne stany umysłu i sprzeczne odruchy wynikające z perwersyjnej psychopatologii, będącej podłożem działań wszystkich jego postaci. Ich reakcje fizjologiczne i emocjonalne są wzajemnie splecione z wyznawanymi teoriami; narządy płciowe, serce czy głowa ? różne ośrodki władzy ? często zdobywają przewagę w niespodziewanych i nieodpowiednich chwilach, niwecząc ludzką godność i prawość i doprowadzając do najbardziej groteskowych skutków. (Daniel. C. Gerould)

Karen Blixen spędziła w Kenii siedemnaście lat (1914-1931), prowadząc tam plantację kawy. Pożegnanie z Afryką, powieść autobiograficzna, to zdaniem krytyki jedna z najcelniejszych książek o Afryce, z ogromnym wyczuciem wydobywająca różnice między kulturą a naturą, obalająca obiegowe opinie i mity o prymitywizmie mieszkańców Czarnego Lądu. Duńska baronowa, ?siostra Szeherezady?- jak zwykła o sobie mawiać, nie znalazła jednak należnego jej miejsca ani w literaturze duńskiej, ani angielskiej, ani amerykańskiej...

Joanna i Josh są szczęśliwym małżeństwem od ponad dziesięciu lat. Mieszkają w hrabstwie Monterey w Kalifornii, zajmują się uprawą orchidei. Joanna marzy o zbudowaniu groty, ozdobionej muszlami i kamieniami, które zbierała od dawna. Po spotkaniu z projektantką April Woodward jej wizja nabiera realnych kształtów. Ale Joanna za wszelką cenę pragnie zrealizować jeszcze jeden plan. A czasu pozostało już niewiele. Losy Joanny, Josha i April połączyło przeznaczenie, którego nikt nie zdoła odmienić.

A szczęście było już tak blisko?Po odnalezieniu Dragana, Jasminie wydaje się, że w końcu nadszedł czas na szczęśliwy finał ich historii. Jednak nic bardziej mylnego.Do tej pory przeszkodą dla związku bośniackiej Chorwatki z Serbem była głównie bratobójcza wojna, teraz bariery są w nich samych. Bo gdy przeżyje się żałobę albo straci pamięć, nic nie będzie takie jak wcześniej.Upiory przeszłości powracają ze zdwojoną siłą. Na dodatek w bałkańskim kotle znowu wrze, na Belgrad lecą NATO-wskie bomby.Jasmina ucieka w aktorską pasję, w której wspiera ją charyzmatyczny szef Wrocławskiego Teatru Pantomimy. Za Draganem jednak podążają cienie. Przebaczyć trudno, szczególnie sobie.Czy zatem jest jeszcze szansa na miłość? A może to czas na pożegnanie?

Koaj, Fryderyk i Karolina, wróciwszy na krótką chwilę do czasów współczesnych, niemal natychmiast powracają do zamierzchłej przeszłości, gdzie przenosi ich anioł Nataniel. To będzie kolejna pasjonującą podróż! Nie ma czasu do stracenia! Jerozolimie zagrażają Chaldejczycy. Nasi przyjaciele zawierają znajomość ze swoim rówieśnikiem Danielem oraz z prorokiem Jeremiaszem. Są świadkami upadku świętego miasta i zburzenia Świątyni, a następnie wraz z ludem Bożym znoszą trudy wędrówki przez pustynię do babilońskiej niewoli. W przedziwnym mieście, w którym władzę sprawuje Nabuchodonozor, po raz kolejny muszą dać dowód sprytu i wytrwałości! Czy uda im się powrócić do Jerozolimy?

Zdolny wiolonczelista Daigo Kobayashi traci pracę, gdy rozwiązuje się jego orkiestra. Postanawia wraz z żoną powrócić do rodzinnego miasteczka i tam poszukać dla siebie nowejpracy i nowego życia. Odpowiada na ogłoszenie zatytułowane "Okuribito" (ang. "Departures") w nadziei na pracę w agencji turystycznej. Kiedy się jednak okazuje, jest to praca w domu pogrzebowym, Daigo zostaje tzw. "nokanshi" (osobą, która składa ciało zmarłego do trumny). Choć całe jego otoczenie patrzy raczej niechętnie na nową pracę Daigo, on odnajduje się w nowej roli strażnika bram życia i śmierci, pośrednika i przewodnika ku zaświatom. Jednocześnie paradoksalnie uczy się odkrywać radość i piękno życia.Dodatki: bezpośredni dostęp do scen Format i język dźwięku: polski lektor (Dolby Digital 5.1), japoński (Dolby Digital 5.1) Napisy: polskie Format obrazu: 16:9 FILM UŻYWANY, STAN FILMU: BARDZO DOBRY

Pożegnanie jesieni jest najbardziej znaną powieścią Stanisława Ignacego Witkiewicza. Jej tematem są przeżycia grupy dekadentów (z Atanazym Bazakbalem na czele), którzy na co dzień żyją w dusznej i męczącej atmosferze głębokiego kryzysu egzystencjalnego i kulturowego; w których - jednakże - każdego dnia odzywa się w sposób namacalny potęgujące się poczucie „metafizycznej dziwności istnienia". Tymczasem ani „rozmowy istotne", ani też rozmaite eksperymenty psychologiczne i artystyczne, które są udziałem głównych bohaterów, nie zapobiegną postępującej degrengoladzie. W tle dokonują się bowiem gwałtowne przemiany społeczno-polityczne zmierzające do rewolucji „niwelistycznej", która nie tylko spowoduje powszechną mechanizację (połączoną z odindywidualizowaniem człowieka), ale również zniszczy religię, filozofię i sztukę. Witkiewicz w Pożegnaniu jesieni ukazuje zatem dobitnie i sugestywnie - w charakterystyczny dla siebie sposób: na poły groteskowo, na poły realistycznie - tragiczną wizję unicestwienia jednostki („Istnienia Poszczególnego") oraz upadku całej kultury. …nagle dziwna pustka ogarnęła Atanazego: w tej chwili nie chciał ani życia, ani śmierci - chciał po prostu trwać - jedynie trwać, a nie żyć. Gdyby tak można patrząc na ten świat rozwiać się w nicość, nie wiedząc o tym wcale, nie czując samego procesu rozwiewania się! (...) Świat zakręcił się cicho na jakichś olbrzymich dźwigniach i uleciał w tamten wymiar: zmieniał się szybko w „tamtą", niewyrażalną, ucieleśnioną samą czystą piękność. (…) I kiedy „trwał tak bez trwania", doszedł go nagle jakiś trzask i szum: ze splątanych skoruszyn i rokit wysunęła się ciemnobrązowa włochata masa i szła przez mały trawniczek między głazami, z którego sterczały zeschłe baldaszki i więdnące jesienne gencjany - wprost ku niemu. (...) „Masz babo placek - rzekł Atanazy bez cienia strachu. - Popsuje mi ostatnią chwilę". (...) Niedoszły samobójca zerwał się i rozejrzał się dokoła. Instynkt samoobrony działał mechanicznie (...). Broni nie miał. Chwycił całą garść białego proszku, którego kupkę miał na papierze obok siebie, i cisnął w pysk niedźwiedzicy, rozwierający się tuż nad nim, i odskoczył w tył na głaz. Przypomniał mu się Łohoyski, który kokainował swego kota, i roześmiał się nagle szeroko - to była wyższa marka.

Trzy dni przed śmiercią matka wyznała - to były niemal jej ostatnie słowa - że mój brat wciąż żyje" - tak zaczyna się najnowszy thriller Cobena. Od dnia, w którym brat Willa Kleina, Ken, zamordował Julię, jego byłą sympatię, minęło jedenaście lat. Ścigany międzynarodowymi listami gończymi, dosłownie zapadł się pod ziemię. Z czasem rodzina uznała go za zmarłego. Przeglądając dokumenty rodziców, Will natrafia na świeżo zrobione zdjęcie Kena. Wkrótce potem znika Sheila, narzeczona Willa. Coraz więcej poszlak wskazuje, że nie była osobą, za którą się podawała. FBI poszukuje jej jako głównej podejrzanej w sprawie o podwójne zabójstwo. Co łączy Sheilę z serią morderstw i sprawą sprzed jedenastu lat? Czy ona także padła ofiarą zabójcy? Gdzie jest Ken?

Tuż przed drugą wojną światową około dwadzieścia tysięcy austriackich i niemieckich Żydów w obliczu śmiertelnego zagrożenia poszukało ratunku w ostatnim na świecie mieście otwartym ? Szanghaju. Miasto to było wówczas pod okupacją japońską i stanowiło ośrodek różnych legalnych i nielegalnych nurtów politycznych, siedlisko wielkiego biznesu i drobnych interesów, niewyobrażalnego luksusu i najstraszliwszej nędzy. Żydowscy uchodźcy ? w dużej części intelektualiści, artyści, uczeni ? osadzeni w przeludnionych, najbiedniejszych dzielnicach, z trudem zdobywali kawałek chleba i choćby iluzoryczny dach nad głową. Doznawali wielu upokorzeń, z trudem walczyli o zachowanie godności, o obronę ducha solidarności i wzajemnego wsparcia, o garść pożywienia dla najsłabszych i najbardziej bezbronnych, walczyli o przeżycie.Nie wszystkim dane było wrócić po wojnie do Europy. Szczątki wielu spośród nich na zawsze pozostały w Szanghaju ? mieście, które było dla nich jednocześnie i przekleństwem, i wybawieniem."Pożegnanie z Szanghajem" to ostatnia część trylogii Angela Wagensteina, poświęconej losom Żydów na przestrzeni kilku dziesięcioleci ubiegłego stulecia. Powieść, oparta na prawdziwych faktach i wydarzeniach, przypomina mało znane tragiczne wydarzenia związane z tzw. szanghajskim gettem. Wcześniejsze powieści trylogii Wagensteina to "Pięcioksiąg Izaaka" oraz "Daleko od Toledo".

Nakręcenie filmu dokumentalnego to skomplikowana i poważna sprawa. Ale Rune nie poddaje się tak łatwo. Zwłaszcza gdy fanatycy religijni podkładający bomby sami podsuwają jej temat historii.Cykl powieści kryminalnych o sprawach, w które wplątuje się Rune, Jeffery Deaver napisał jeszcze przed stworzeniem najsłynniejszej pary detektywów - Amelii Sachs i Lincolna Rhyme'a - i są one , ku zaskoczeniu wielu czytelników, najbardziej kobiecymi thrillerami w dorobku Deavera.

Raymond Francis, biochemik z wykształcenia, który niemal cudem uniknął śmierci dzięki temu, że wykorzystał swą wiedzę o procesach zachodzących w organizmie człowieka, opracował i teraz przedstawia swoją teorię sięgającą do biochemicznego podłoża zdrowia i choroby:? jest tylko jedna choroba: nieprawidłowo funkcjonujące komórki ciała? i są dwie jej przyczyny: niedobory witamin, mikroelementów i enzymów niezbędnych do prawidłowego metabolizmu oraz zanieczyszczenie organizmu toksynami. Ta prosta teoria pomaga zrozumieć nawet osobie bez głębszej znajomości biochemii, jak na nasz organizm wpływa to, co mu na co dzień serwujemy. Mając tę wiedzę, będziemy świadomi wyborów między chorobą a zdrowiem.

Głośna powieść społeczno-obyczajowa, która stała się podstawą scenariusza słynnego filmu "Kabaret" z Lizą Minnelli. Pikantna, autobiograficzna opowieść o Angliku w Berlinie lat 1930-1933, kiedy naziści dochodzili do władzy. Historia romansu młodego pisarza Chrisa z ekscentryczną artystką kabaretową Sally Bowles na tle dekadenckiego życia rozbuchanego miasta, które wkrótce miało się stać stolicą III Rzeszy. Świetne dialogi, mnóstwo celnych obserwacji "z pierwszej ręki".

Karen Blixen spędziła w Kenii siedemnaście lat (1914-1931), prowadząc tam plantację kawy. Pożegnanie z Afryką, powieść autobiograficzna, to zdaniem krytyki jedna z najcelniejszych książek o Afryce, z ogromnym wyczuciem wydobywająca różnice między kulturą a naturą, obalająca obiegowe opinie i mity o prymitywizmie mieszkańców Czarnego Lądu. Duńska baronowa, ?siostra Szeherezady?- jak zwykła o sobie mawiać, nie znalazła jednak należnego jej miejsca ani w literaturze duńskiej, ani angielskiej, ani amerykańskiej... Czyta: Karolina Nolbrzak

Jest styczeń 1793. Do miasta wkraczają rosyjscy żołnierze, przyjeżdża też nowy ambasador Katarzyny II, by przygotować grunt pod drugi rozbiór Polski. Arystokracja jest podzielona. Pozornie zabawowa atmosfera gęstnieje, a kraj znów zbliża się do katastrofy... Czytając tę panoramiczną powieść, pełną szczegółów z ówczesnego życia, ma się wrażenie, jakby autorka osobiście znała Radziwiłłów, Branickich czy Potockich. Poznajemy ich charaktery i tajemnice, uczestniczymy w obiadach i chodzimy po dawnej Warszawie..

Nowe wydanie. Trzy dni przed śmiercią matka wyznała - to były niemal jej ostatnie słowa - że mój brat wciąż żyje - tak zaczyna się najnowszy thriller Cobena. Od dnia, w którym brat Willa Kleina, Ken, zamordował Julię, jego byłą sympatię, minęło jedenaście lat. Ścigany międzynarodowymi listami gończymi, dosłownie zapadł się pod ziemię. Z czasem rodzina uznała go za zmarłego. Przeglądając dokumenty rodziców, Will natrafia na świeżo zrobione zdjęcie Kena. Wkrótce potem znika Sheila, narzeczona Willa.