Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Biały Gaj wydaje się najzwyklejszym, zadbanym gospodarstwem, położonym na uboczu, w spokojnej okolicy Królestwa Sześciu Księstw. Tom Borsuczowłosy od lat wiedzie tam we dworze spokojny żywot z ukochaną żoną, Sikorką. Majątek stanowi nagrodę za wierną służbę koronie.Pozory mylą. Para małżeńska w średnim wieku ma za sobą burzliwą przeszłość. Tom Borsuczowłosy to w rzeczywistości Bastard Rycerski, bękart z królewskiego rodu Przezornych, skrytobójca posługujący się zakazaną magią. Człowiek, który wiele poświęcił rodowi panującemu, a jeszcze więcej przez oddanie mu stracił.Ma w gabinecie szczególną pamiątkę: czarny kamień, w którym wyrzeźbiono jego samego, wilka oraz Błazna. Swego czasu, połączeni magią we trzech byli jednym, lecz wilk dawno stracił życie, a Błazen gdzieś przepadł. Pogodna codzienność nie łagodzi tęsknoty.Aż którejś nocy, w czasie zimowego balu, przybywa ktoś z wiadomością dla Bastarda. Posłaniec szybko znika w tajemniczych okolicznościach, zostawiając za sobą ślady krwi. Kto to taki? Gdzie się podział? Od kogo pochodziły wieści?Przeszłość Bastarda raptem wdziera się w jego spokojny świat i od tej pory nikt już nie jest bezpieczny.

W roku 1548, uciekając przed prześladowaniami hiszpańskiej Inkwizycji, do Anglii przybywa żydowski drukarz z rodziną. Niebawem jego córka Hanna zostaje przyjęta na królewski dwór. Trwają tam ciche zmagania o sukcesję po Henryku VIII, który na następcę wyznaczył swego jedynego syna, chorowitego Edwarda. Jego dwie starsze siostry, Maria i Elżbieta, ambitne, choć bardzo ostrożne, rywalizują ze sobą i każda wypatruje stosownej chwili, by sięgnąć po koronę. Pewnego dnia Hanna staje się świadkiem czegoś, czego nie powinna była zobaczyć - i zostaje wplątana w rozgrywkę, w której stawką będzie również jej życie. 

Święty i błazen. Jego droga do świętości. - to niepowtarzalna w swej szczerości rozmowa z ojcem Janem Górą przeprowadzona przez Jana Grzegorczyka, autora bestsellerowego cyklu o przypadkach księdza Grosera. Spowiedź dominikańskiego wizjonera przerywana jest wypowiedziami świadków jego życia. Człowiek, który co roku przyciągał na pola Lednicy pod Rybę 100 tysięcy młodzieży dla jednych był charyzmatykiem, dla innych błaznem i hochsztaplerem pożerającym swoich współpracowników.Góra był żywiołem, który budując swój wielki teatr, ranił i sam był. Jego nielegalne metody działania wykańczały biskupów i przełożonych. Zostawcie go, to co robi, jest Boże!, usprawiedliwiali go obrońcy. Czy rzeczywiście chronił go niebiański immunitet?Góra miał potężne wsparcie w Janie Pawle II. Po śmierci Papieża postawiono mu zarzut, że się wypalił i nie potrafi żyć w epoce po 21:37 . Józef Tischner pytany, co sądzi o Janie Górze, odpowiedział krótko: Jeden taki musi być.Święty i błazen. Jego droga do świętości. to książka sprzed trzech lat, do której Jan Grzegorczyk dołożył kilkadziesiąt stron opisujących ostatnie miesiące życia oraz śmierć legendarnego dominikanina. Pozycja bogato ilustrowana, zawiera także nowe nieznane fotografie.

Opowieść o życiu, pisarstwie i tragicznej śmierci Pisarza-Mędrca, autora nieśmiertelnych Słówek. Jegogłos latach w 30. ubiegłego wieku, zawsze śmiały, czasemdrastyczny - o edukacji, przemianach obyczajowych, o historii bez łgarstw, upominanie się o tolerancję, o wolność jednostki, brzmi tak współcześnie, jakby wtrącał się do naszych dzisiejszych dyskusji.Nagroda ZAiKSu za Najlepszą Książkę Roku 1998.Błazen-wielki mąż - jest to mistrzowski portret literacki, lecz w realizacji Hena ów tradycyjny portret to zarazem esej i wspomnienie, uczona rozprawa i nowela, swobodna gawęda i wnikliwe studium psychologiczne. Także najprawdziwszy romans.Sprzymierzyły się tutaj wszystkie talenty i umiejętności Józefa Hena. Jako powieściopisarz zna zarówno wage ujęcia panoramicznego, jak i detalu. Feliks Netz (Kultura, Paryż)

Święty i błazen. Jego droga do świętości. - to niepowtarzalna w swej szczerości rozmowa z ojcem Janem Górą przeprowadzona przez Jana Grzegorczyka, autora bestsellerowego cyklu o przypadkach księdza Grosera. Spowiedź dominikańskiego wizjonera przerywana jest wypowiedziami świadków jego życia. Człowiek, który co roku przyciągał na pola Lednicy pod Rybę 100 tysięcy młodzieży dla jednych był charyzmatykiem, dla innych błaznem i hochsztaplerem pożerającym swoich współpracowników.Góra był żywiołem, który budując swój wielki teatr, ranił i sam był. Jego nielegalne metody działania wykańczały biskupów i przełożonych. Zostawcie go, to co robi, jest Boże!, usprawiedliwiali go obrońcy. Czy rzeczywiście chronił go niebiański immunitet?Góra miał potężne wsparcie w Janie Pawle II. Po śmierci Papieża postawiono mu zarzut, że się wypalił i nie potrafi żyć w epoce po 21:37 . Józef Tischner pytany, co sądzi o Janie Górze, odpowiedział krótko: Jeden taki musi być.Święty i błazen. Jego droga do świętości. to książka sprzed trzech lat, do której Jan Grzegorczyk dołożył kilkadziesiąt stron opisujących ostatnie miesiące życia oraz śmierć legendarnego dominikanina. Pozycja bogato ilustrowana, zawiera także nowe nieznane fotografie.

W monografii wykazujemy liczne podobieństwa między kulturowymi figurami - błaznem i schizofrenikiem, a w konsekwencji - także między funkcjami, które pełnią oni w kulturze i podzielanej przez społeczeństwo wizji rzeczywistości. Zarówno schizofrenik jak i błazen są zawsze outsiderami, są inni i obcy.Autorzy

Pierwsza publikacja z serii Kryminały przedwojennej Warszawy. Książki te to autentyczne, napisane przed wojną powieści kryminalne, wznawiane po latach. Pierwszą z nich jest Czerwony Błazen Aleksandra Błażejowskiego, uznawany za najstarszy polski kryminał (napisany w 1925 roku). Jeszcze przed wojną wydany był trzy razy oraz sfilmowany w reżyserii Henryka Szaro z udziałem gwiazd polskiego kina, m.in. Eugeniusza Bodo i Nory Ney. Po wojnie Czerwony Błazen trafił na listę książek zakazanych, a o Błażejowskim zupełnie zapomniano.

Po prostu zawsze byłem błaznem. Dla mnie posągowość często jest podejrzana, sztuczna i nadęta mówi o sobie jeden z najbardziej oryginalnych polskich uczonych i popularyzatorów nauki. W rozmowie Marcina Rotkiewicza z profesorem Jerzym Vetulanim spotkamy zatem nie tylko znanego naukowca, ale także artystę i współzałożyciela Piwnicy pod Baranami, showmana, młodego buntownika, ulubieńca kobiet i ojca palącego z synem skręta.W trakcie naszych spotkań mówił pan fascynujące, ale i bardzo kontrowersyjne rzeczy o sobie, o nauce, narkotykach, krakowskich artystach i Janie Pawle II, którego znał pan osobiście. Dlatego boję się, że sporo z tego wyleci podczas autoryzacji.Niech się pan nie martwi. Niczego nie będę wykreślał. Potraktuję naszą książkę jako dzieło pośmiertne, kiedy autora już nie obchodzi, co o nim pomyślą (śmiech).JERZY VETULANI (ur. 1936), neurobiolog, profesor Instytutu Farmakologii PAN w Krakowie, członek Polskiej Akademii Nauk i Polskiej Akademii Umiejętności, jeden ze współzałożycieli Piwnicy pod Baranami. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.