Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Jeden z największych rockowych gitarzystów naszych czasów oddaje w Wasze ręce pamiętnik, który redefiniuje pojęcie "sex, drugs and rocknroll".Po raz pierwszy Slash opowiada tu historię, której od środka nikt z nas dotąd nie znał: jak powołano do życia legendarną grupę Guns N' Roses, jak tworzyli muzykę, która zdefiniowała nasze czasy, jak udało im się przeżyć szalone, niekończące się trasy, jak ocalili samych siebie i, wreszcie, jak wszystko to legło w gruzach. Slash daje nam możliwość przyjrzenia się życiu słynącego ze skrytości gitarzysty, zabierając nas w niebezpieczną podróż przez historię jednej z najwspanialszych instytucji w dziejach rock'n'rolla, zawsze na krawędzi samozagłady, nawet w chwilach największych triumfów, gdy świat był u ich stóp. Slash jest dokładnie taki jak Slash: zabawny, szczery, pomysłowy, inspirujący, zaskakujący i... jednym słowem niepohamowany.Cudownie szczere- Entertainment WeeklyIntensywny kurs przetrwania dla przyszłych bogów rocka SpinNajlepszy jak dotąd wgląd w powstanie, pierwsze lata działalności i zasady funkcjonowania Gunsów, pośród których gitarzysta porusza się często niczym oczarowany, acz srodze odurzony, komentator całego szaleństwa- Guitar WorldSLASH, gitarzysta i założyciel Velvet Revolver, mieszka w Kalifornii z żoną Perlą i dwójką dzieci.Anthony Bozza, niegdysiejszy dziennikarz magazynu Rolling Stone, jest autorem trzech bestsellerów New Your Timesa, w tym Whatever You Say I Am: The Life And Times Of Eminem i Tommyland, autobiografii Tommy'ego Lee, perkusisty Mtley Cre. Mieszka w Nowym Jorku.

Przed swoją tragiczną śmiercią w 2010 roku, Ronnie James Dio był w trakcie pisania swojej autobiografii, w której patrzył wstecz na niezwykłe życie, które poprowadziło go z rodzinnego miasta w północnej części stanu Nowy Jork na największe sceny na świecie, m.in. arenę, która w jego oczach reprezentowała szczyt sukcesu Madison Square Garden; miejsce, w którym ta książka zaczyna się i kończy. Ronnie, kontemplując osiągnięcie przez siebie wymarzonej kariery, zastanawia się nad kluczowymi aspektami, które przyczyniły się do tego, że znalazł się w takim miejscu w życiu w jego wspomnieniach pojawiają się, między innymi, bliska grupa przyjaciół, dzięki której zrobił pierwsze kroki w muzyce; granie na imprezach, w barach i klubach; nagłe znalezienie się za mikrofonem, które zmieniło jego życie; splot szczęśliwych okoliczności, który doprowadził do narodzin Rainbow i produktywnej, ale trudnej współpracy z Ritchiem Blackmore'em; przypadkowe spotkanie, które uczyniło go drugim wokalistą Black Sabbath, prowadząc go na nowe poziomy sukcesu; zaskakująco delikatna historia, stojąca za narodzinami Diabelskich Rogów trwałego symbolu heavy metalu; jego małżeństwo z Wendy, które ustabilizowało jego życie; a także wielkie ryzyko, jakie ponieśli oboje, aby uruchomić najbardziej udane przedsięwzięcie w jego karierze jego własny zespół, Dio. To wszystko jest tu opisane bardzo szczegółowo i w najszczerszych słowach, począwszy od jego konfliktu z Blackmore'em, po narkotyki, które przeszkodziły w reaktywacji Black Sabbath, aż po zderzenia osobowości, które zniszczyły niejeden zespół. Rainbow in the Dark to szczery, zaskakujący, często przezabawny, czasem smutny testament dowód poświęcenia i ambicji, wypełniony wzruszającymi opowieściami o dojrzewaniu, chwalebnymi historiami o nadmiarze w różnych sytuacjach, a także szczerymi wspomnieniami tego, co naprawdę działo się za kulisami, w hotelu, w studio i w domu, za zamkniętymi drzwiami, poza trasą

Stanisław Zenon Zakrzewski (1890-1976) - uczestnik strajku szkolnego 1905 r. maturzysta Szkoły Ziemi Mazowieckiej w 1911 r., absolwent Akademii Eksportowej w Wiedniu. Działać/ Stowarzyszenia Akademickiego ,,Ognisko`, komisarz ,,Drużyn Strzeleckich`. W 1915 r. wcielony do armii bawarskiej w Monachium, w 1918 r. przeniesiony do Kolna, gdzie organizował Polską Organizacją Wojskową i uczestniczył w rozbrajaniu Niemców.

Jedna z najważniejszych książek sportowych ostatnich latAutobiografia trenera i piłkarza totalnegoJohan Cruyff na całym świecie znany jest jako jeden z najwybitniejszych piłkarzy w historii. Trzykrotnie zdobywał Ballon d?Or - nagrodę dla najlepszego piłkarza grającego w Europie, w latach siedemdziesiątych decydował o sile reprezentacji Holandii, współtworząc styl określany mianem ?futbolu totalnego?. W 1974 roku podczas pamiętnych także dla Polaków mistrzostw świata poprowadził Holendrów do finału i zdobył Złotą Piłkę jako najlepszy zawodnik całego turnieju. Jego technika, elegancja gry, a także niezwykły talent do reżyserowania zdarzeń na boisku wywarły ogromny wpływ na rozwój dyscypliny i kolejne pokolenia piłkarzy.Ta książka to opowieść o całej karierze Cruyffa i o jego wizji futbolu. Najdłużej związany był z drużyną Ajaksu Amsterdam, z którą wywalczył 8 tytułów mistrza kraju i trzy europejskie puchary. W 1973 roku przeniósł się do Barcelony i od razu w pierwszym sezonie wygrał La Liga.Cruyff odmienił również stronę biznesową futbolu ? jako pierwszy piłkarz w historii podpisywał intratne kontrakty reklamowe, a jego umowy z klubami zawierały ? znowu po raz pierwszy ? wiele punktów dotyczących specjalnych premii finansowych.Od roku 1984 Johan Cruyff osiągał sukcesy jako trener Ajaksu i Barcelony. To właśnie on powołał do życia drużynę Barçy określaną po dziś dzień jako Dream Team.W październiku 2015 roku u Johana Cruyffa zdiagnozowano raka płuc. Zmarł 24 marca 2016 roku. Niemal do ostatniej chwili pracował nad tą książką.

Literacka legenda dwudziestego wiekuBowles stał się ikoną indywidualizmu. Wymykał się zarówno biografom, jak i krytykom, choć jego życie emigranta fascynowało w równym stopniu, co podejmowane przez niego eksperymenty twórcze. "The New York Times"Jeden z najważniejszych pisarzy naszych czasów. "Chicago Tribune"Sam indeks nazwisk związanych z biografią Bowlesa stanowi małą encyklopedię XX-wiecznej kultury. Co w tym pisarzu działało jak magnes, który przyciągał do jego domu w Tangerze Capote'a, bitników, Rolling Stonesów?Marcin Sendecki, "Gazeta Wyborcza"Marokańczycy twierdzą, że aby żyć pełnią życia, należy regularnie kontemplować śmierć. Całkowicie się z tym zgadzam. Niestety nie potrafię myśleć o swojej śmierci inaczej niż w strasznej mise en sc?ne starości. Jestem bezzębny, niezdolny do poruszania się, całkowicie zależny od kogoś, komu płacę za opiekę i kto w każdej chwili może wyjść, by nigdy nie wrócić. Oczywiście nie to mają na myśli Marokańczycy, kiedy mówią o kontemplacji śmierci; moje rojenia uznaliby za godną pogardy formę strachu. To, co w jednej kulturze stanowi terapię, w innej jest torturą.Paul BowlesPaul Bowles, autor Pod osłoną nieba, pozwala nam na poruszający, przemawiający do wyobraźni, subtelny wgląd w swoje życie, swoje pisarstwo i swój świat....

14 lutego 1989 roku, w dzień świętego Walentego, do Salmana Rushdiego zadzwoniła dziennikarka BBC z wiadomością, że autor został „skazany na śmierć” przez ajatollaha Chomejniego. Po raz pierwszy usłyszał wtedy słowo fatwa. Jego przewina? Napisał powieść pod tytułem Szatańskie wersety, której zarzucano, że jest  „przeciwko islamowi, Prorokowi i Koranowi”.Tak się zaczyna ta niesamowita historia o pisarzu zmuszonym do ukrywania się, przenoszenia z jednego domu do drugiego, wiecznie w towarzystwie uzbrojonej obstawy. Poproszono go, by wybrał sobie nowe nazwisko, którym mogłaby się posługiwać policja. Pomyślał o pisarzach, których uwielbiał, i kombinacjach ich imion; i wtedy zaświtało mu: Conrad i Czechow – Joseph Anton.Jak pisarz i jego rodzina żyją pod groźbą śmierci przez ponad dziewięć lat? Jak mu się udaje dalej pisać? Jak się zakochuje i odkochuje? Jak rozpacz kształtuje jego myśli i działania, jak i dlaczego się potyka i jak się uczy bronić? W tych niezwykłych wspomnieniach Rushdie opowiada tę historię po raz pierwszy; historię jednej z kluczowych w naszych czasach batalii w obronie wolności słowa. Pisze o chwilami ponurych, chwilami zaś zabawnych okolicznościach życia pod okiem uzbrojonych funkcjonariuszy i o bliskich więzach, jakie połączyły go z jego stróżami; o próbach uzyskania wsparcia i zrozumienia ze strony rządów, szefów wywiadu, wydawców, dziennikarzy oraz innych pisarzy; a także o tym, jak odzyskał wolność.Jest to książka napisana ze szczególną szczerością i otwartością, frapująca, prowokacyjna, wzruszająca i niezmiernie ważna. Ponieważ to, co się przydarzyło Salmanowi Rushdiemu, było pierwszym aktem dramatu, który wciąż się rozgrywa gdzieś na świecie każdego dnia. Salman Rushdie  urodził się w 1947 roku w Indiach. Od czternastego roku życia mieszkał w Wielkiej Brytanii, potem także w Stanach Zjednoczonych. Jest absolwentem Cambridge.Zadebiutował w 1974 roku powieścią Grimus. Międzynarodową sławę przyniosły mu dopiero opublikowane w 1981 roku Dzieci północy, które zdobyły Nagrodę Bookera, a następnie w roku 1993 Bookera Bookerów i w roku 2008  Best of the Booker. W 1988 roku ukazały się Szatańskie wersety – jego najsłynniejsza powieść.Rushdie jest laureatem wielu nagród literackich. W 2006 roku odwiedził Polskę.  Królowa Elżbieta II nadała mu w 2007 roku szlachectwo.Spośród utworów Rushdiego REBIS wydał następujące powieści: Grimus, Dzieci północy, Ostatnie westchnienie Maura, Wstyd, Ziemia pod jej stopami, Furia, Śalimar klaun, Czarodziejka z Florencji, Harun i Morze Opowieści, Luka i Ogień Życia  oraz zbiór opowiadań Wschód, Zachód....

Wznowienie Autobiografii ukazuje się w 80. rocznicę urodzin pisarza.Przyczyna, Suterena, Oddech, Chłód, Dziecko - autobiograficzny pięcioksiąg wybitnego austriackiego prozaika i dramatopisarza - to drobiazgowa rekonstrukcja lat dojrzewania. Analiza ""niszczycielskich machin"" - szkoły, rodziny, instytucji, społeczeństwa, ich nieznoszącej sprzeciwu, bezwzględnej opresyjności. To brutalna ocena tępego i zaślepionego w swym konformizmie narodu, nieskończonej ludzkiej obojętności. To nieskrywana manifestacja gniewu i pogardy, hołd złożony samotności i jednoczesne jej przekleństwo. To przeprowadzana na sobie samym wiwisekcja.Autobiografie to klucz to zrozumienia Thomasa Bernharda, klucz, bez którego nie można w pełni przyswoić jego powieści, pojąć pisarskich obsesji i poglądów politycznych. To czasy i wydarzenia opisane w Autobiografiach ukształtowały Bernharda jako pisarza i jako zaciekłego krytyka Austrii i austriackości, ale przecież nie tylko - także jako przeciwnika historycznej amnezji i skrywania nazistowskich brudów pod eleganckim dywanem w mieszczańskim salonie. Bernhard nie był wrogiem ludzi, był zaciekłym wrogiem ludzkiej hipokryzji. Ku wściekłości zadowolonego z siebie społeczeństwa Bernhard brutalnie demaskował jego zakłamanie.Autobiografie wyszlifowały także jego niepowtarzalny, chirurgicznie precyzyjny styl. Trzeba poznać Autobiografie, żeby nie tylko poznać Bernharda i Austrię, ale żeby dołożyć kolejny rozdział do wielkiej pracy - próby zrozumienia minionego wieku, którego ponury cień wciąż nad nami wisi. Jeśli nie będziemy czytali Bernharda, wiek XX kiedyś do nas wróci, jeszcze bardziej spotworniały, niż go zapamiętaliśmy.Proza Bernharda, trudna, zapętlona w swoich obsesjach, drażniąca, jest jednak wielką odtrutką na bezmyślną wegetację w toksycznych oparach samozadowolenia kultury masowej.Krzysztof Varga...

Po raz pierwszy ROD STEWART o swoim niezwykłym życiu i karierze muzycznej!Pasjonująca autobiografia legendy rock & rolla. Raz przed świętami Rod Stewart wpadł na pomysł, by dać w prezencie Eltonowi Johnowi najnowocześniejszy model przenośnej lodówki. Urządzenie było hitem, a cena 300 funtów imponująca. Jednak Elton John zepsuł niespodziankę... Podarował Rodowi rysunek Rembrandta Adoracja pasterzy ze sceną ze stajenki w Betlejem. „Pieprzony Rembrandt! Poczułem się taki małostkowy – no, może nie tak bardzo, jak chciałby Elton, gdy później ironicznie określił mój prezent jako „wiaderko z lodem”. To nie było żadne wiaderko, tylko supernowoczesna przenośna lodówka!” – pisze w autobiografii.40 lat temu Rod Stewart osiągnął coś, co nie udało się nawet Presleyowi czy Beatlesom – był numer 1 na listach singli i albumów po obu stronach Atlantyku. Jego soulowy głos, jedna z najsłynniejszych chrypek w muzyce rozrywkowej i pełne ekspresji występy na żywo uczyniły go jednym z najlepszych wokalistów wszech czasów. Zasłynął jako autor takich piosenek, jak: „Maggie May”, „Sailing”, „Tonight’s the Night”, „Hot Legs”, „Da Ya Think I’m Sexy? ”, „Young Turks”, „Forever Young”, i „You Wear It Well”.Rod Stewart szczerze opisuje skromne brytyjskie korzenie i dorastanie podczas tras koncertowych. Nie pomija swoich wielkich miłości – trzech małżeństw i ośmiorga dzieci – oraz setek koncertów po całym świecie. Opowiada też o słabości do Celticu Glasgow, pięknych blondynek i narkotyków. W licznych anegdotach wspomina nieustającą rywalizację z Eltonem Johnem i przyjaźnie z największymi muzykami swoich czasów. Wybierz się w fascynującą podróż poprzez życie jednej z najwybitniejszych ikon muzyki!...

Wzruszająca opowieść o życiu i poglądach Jana Pawła II, opowiedziana Jego własnymi słowami – w znakomitej interpretacji Krzysztofa Gosztyły18 maja 1920 roku, o dziewiątej rano, nie było mnie jeszcze na świecie. Jak mi później powiedziano, urodziłem się po południu między piątą a szóstą.Mniej więcej w tym samym czasie, po południu między piątą a szóstą, tyle że pięćdziesiąt osiem lat później, zostałem wybrany na papieża.Kiedy byłem w gimnazjum... Adam S. Sapieha, metropolita krakowski, wizytował naszą parafię w Wadowicach... Po moim przemówieniu zapytałkatechetę, na jaki kierunek studiów wybieram się po maturze... „Idzie na polonistykę”. Na co arcybiskup miał powiedzieć: „Szkoda, że nie nateologię”.Nie zapomnę słów, które w dniu 16 października 1978... wypowiedział do mnie Prymas Tysiąclecia w momencie, gdy zbliżała się decyzja konklawe:„Jeśli wybiorą, proszę nie odmawiać”. Bardzo mi wówczas pomógł. Mogłem odpowiedzieć na pytanie zadane mi po wyborze: „przyjmuję”.Fragmenty Autobiografii Jana Pawła IICzyta: Krzysztof Gosztyła...

To nie jest tak, że chcę wygrywać. Ja Muszę wygrywać!Miał siedem lat, kiedy z rodzinnej wsi musiał przenieść się do wielkiego Montevideo. Choć był już chłopcem bez pamięci zakochanym w futbolu, nie przejmował się treningami, co o mało nie doprowadziło do wyrzucenia go z drużyny Nacionalu...Gdyby nie Sofi, którą poznał jako nastolatek, zapewne nie ukończyłby nawet szkoły. A już na pewno nie zostałby sławnym piłkarzem. To właśnie za przyszłą żoną wyjechał do Europy, to dzięki niej stał się gwiazdą Ajaksu, Liverpoolu i FC Barcelony.Dlaczego Marco van Basten próbował zrobić z niego van Gogha? Jak yerba mate pomogła mu zaaklimatyzować się na Camp Nou? Co czuł, gdy wybijał ręką lecącą do bramki piłkę w ćwierćfinale mundialu, i wreszcie – dlaczego ugryzł Ivanovicia i Chielliniego?W tej książce Luis Suárez po raz pierwszy szczerze opowiada o swojej niezwykłej karierze. Mówi o tym, jak z ulicznego dzieciaka stał się jednym z najskuteczniejszych napastników świata. I tłumaczy, że to nieustępliwy charakter doprowadza go do przekraczania granic.Nie tylko tych piłkarskich…***Nie sposób nie polubić Suáreza po lekturze tej książki. Nagle przyczyny wszystkich jego boiskowych wariactw stają się jasne. Urugwajczyk po prostu musi wygrywać, aż do szaleństwa.- Michał Pol, redaktor naczelny „Przeglądu Sportowego”Jest jednym z najlepszych piłkarzy, jakich sprowadziliśmy. Obdarzenie go zaufaniem było dobrą decyzją. Sporo za niego zapłaciliśmy, ale od początku wykazywał wielki głód zwycięstw.- Luis EnriqueBarça ma wreszcie taką „dziewiątkę”, na jaką czekała od dłuższego czasu. To napastnik, którego lubię oglądać.- Thierry HenryTo świetny chłopak. Wyjątkowo cenię go jako piłkarza. To uliczny zawodnik, który przesuwa granice, by dojść do celu. To urodzony zwycięzca. Uwielbiałem grać razem z nim w Liverpoolu, bo nigdy nie dawał za wygraną.- Pepe ReinaNależy do najlepszych napastników na świecie. To szczęście, że mamy go w zespole.- Rafinha AlcântaraW Barcelonie akceptujemy wszystkich. Ich niedoskonałości, to, co zrobili źle, i to, co zrobili dobrze. Nie mam żadnych wątpliwości, że podczas pobytu w naszym klubie Suárez będzie wzorem do naśladowania.- Andoni Zubizarreta...

Z medycznego punktu widzenia Lemmy już dawno powinien być martwy. Po latach życia na krawędzi jego krew ma skład chemiczny, który zabiłby innego człowieka. Oto historia najostrzej imprezującego, najmocniej używającego życia szaleńca w muzycznym biznesie.Ian Fraser Kilmister urodził się w Wigilię 1945 roku. Już jako pacholę zauważył, że laski lubią facetów z gitarą. Mając Elvisa i Buddy Holly?ego za drogowskazy Lemmy szybko wyrósł ponad lokalne walijskie zespoły, więc wyruszył do Manchesteru, na poszukiwanie nowych wrażeń. Nigdy nie obejrzał się za siebie. Początek kariery upłynął mu na dawaniu czadu w Rocking Vicars, kręceniu się na zapleczu koncertów Jimiego Hendrixa i muzykowaniu w Opal Butterfly oraz Hawkwind. W 1975 roku stworzył legendę - formację Motörhead. W trakcie swej trwającej trzy dekady z okładem kariery Motörhead wydali ponad 20 płyt, zdobyli nagrodę Grammy (w lutym 2005 roku, paradoksalnie za wykonanie coveru Metalliki!) i przeszli do historii rocka takimi kompozycjami jak ?Ace of Spades?, ?Bomber? i ?Overkill?. Skład zespołu zmieniał się wielokrotnie, ale głównodowodzącym zawsze był Lemmy.?Biała gorączka? to zapierająca dech w piersi podróż u boku faceta, którego ekscesy was ubawią, a czasem i zaszokują. U boku faceta, który pozostał wierny swojej ukochanej muzyce i swoim ulubionym grzesznym przyjemnościom. ?Biała gorączka? to zaproszenie do szalonej jazdy u boku frontmana najgłośniejszego zespołu w historii rocka.Współautorka książki, Janiss Garza od 1987 roku pisze o muzyce rockowej i alternatywnej. Współpracowała m.in. z ?RIP?, ?Los Angeles Times?, ?Entertainment Weekly? i ?New York Timesem?. Na język polski ?Białą gorączkę? przełożył Jarek Szubrycht, dziennikarz publikujący m.in. w ?Przekroju?, ?Dzienniku?, ?Rzeczpospolitej? i portalu Onet.pl, autor ?Bez litości?, pierwszej na świecie biografii Slayera.

Keith Richards, charyzmatyczny gitarzysta The Rolling Stones, opowiada o drodze, jaką przeszedł z ubogiego podlondyńskiego Dartford na szczyt światowego showbiznesu, stając się ikoną muzyki rockowej. Przez cztery dekady zachowywał się jak prawdziwy rockman - mówił i robił, co chciał, nie stronił od kobiet i niszczących nałogów. Mimo to osiągnął niebywały sukces. Wspólnie z członkami zespołu Richards stworzył riffy, teksty i muzykę do piosenek, które podbiły świat. W końcu sam zdecydował się przedstawić historię swojego życia w oku cyklonu - bezpretensjonalnie, szczerze i na luzie. Ach, co to było za życie! Graniczące z obsesją słuchanie płyt Chucka Berry'ego i Muddy'ego Watersa, gdy dorastał w hrabstwie Kent. Nauka gry na gitarze i założenie zespołu z Mickiem Jaggerem i Brianem Jonesem. Pierwsze sukcesy The Rolling Stones jako kapeli "niegrzecznych chłopaków". Nalot brygady antynarkotykowej na dom w Redlands i późniejsza seria konfrontacji z nerwowym establishmentem, które na zawsze przypieczętowały jego wizerunek, jako wyjętego spod prawa bohatera ludu. Skomponowanie nieśmiertelnych riffów do takich utworów, jak Jumping Jack Flash, StreetFighting Man i HonkyTonkWomen. Zakochanie się w Anicie Pallenberg i śmierć Briana Jonesa. Ucieczka przed podatkami do Francji, szalone trasy koncertowe po Stanach Zjednoczonych, rosnąca sława, alienacja, nałogi. Związek i małżeństwo z Patti Hansen. Kłótnia i pojednanie z Mickiem Jaggerem. Rodzina, solowe albumy, zespół X-PensiveWinos i niekończące się pasmo występów.

Józef Flawiusz (ok. 37-ok. 103), sławny historyk starożytny, autor dzieł o nieprzemijającej wartości, wciąż tłumaczonych na nowo i wznawianych na całym świecie. Był kapłanem jerozolimskim, dowódcą w czasie powstania Żydów przeciwko Rzymianom (66-77 n.e.). W 67 r. dostał się do niewoli. Jako jeniec, przepowiedział Wespazjanowi uzyskanie godności cesarskiej. Wyzwolony przez niego, przeszedł na stronę Rzymian. Przez Własny naród uznany za zdrajcę. Osiadł w Rzymie i poświęcił się twórczości literackiej. Tam powstały jego dwa ostatnie dzieła: "Przeciw Apionowi" i "Autobiografia". "Przeciw Apionowi", dzieło wysoko cenione ze względu na zawarte w nim wyciągi z zaginionych utworów historyków starożytnych, zostało napisane w 93/94 r. Uznane za "dzieło moralnie piękne, najpiękniejsze ze wszystkich, jakie wyszły spod pióra Józefa" (Riccotti). Jest także jedyną zachowaną do naszych czasów apologią Żydów, która stała się wzorem dla apologetów chrześcijańskich. "Autobiografia" ukazuje niezwykłe losy Józefa Flawiusza jako człowieka oraz jako wybitnego historyka czasów starożytnych.

Mała dziewczynka doświadcza magii, jaką roztaczał wokół siebie jeden z największych artystów wszech czasów. Raz zauroczona, na zawsze pozostaje pod jej wpływem. Muzyka i przesłania zawarte w tekstach piosenek towarzyszą jej w najważniejszych momentach życia, kształtują osobowość i pomagają zrozumieć świat. Dorasta i staje się wartościową, dojrzałą kobietą przy akompaniamencie muzyki tworzonej przede wszystkim po to, aby świat stał się lepszym miejscem??Autobiografia fanki? to historia kobiety, która idzie przez życie, nosząc w sobie energię i radość zaczerpnięte z twórczości swojego idola. Zwariowana i wzruszająca, zabawna, a momentami gorzka opowieść o przeradzaniu się dziewczynki w kobietę w rytm muzyki, która porusza serca milionów. To historia napisana muzyką, która inspiruje i daje niesamowitą siłę. Muzyką stworzoną przez człowieka o wielkim sercu i ogromnej wierze w lepsze jutro.

Książka powstała na siedemdziesiąte urodziny Dalajlamy i w pięćdziesiątą rocznicę wygnania go z Tybetu. Historia człowieka, który jako istota ludzka podkreśla wagę rozwijania zalet serca dla dobra ogółu, jako mnich buddyjski zaprasza do dialogu z innymi religiami, a jako Dalajlama wciela w życie politykę dobroci i apeluje do sumienia świata. Na książkę składają się nauki, rozmyślania i przemówienia Dalajlamy (m.in. z okazji otrzymania Pokojowej Nagrody Nobla), przetłumaczone, zaadaptowane i zredagowane przez Sofię Stril-Rever.

Tu muszę się przyznać do tajemniczej przypadłości umysłowej, zgoła nieprzyzwoitej, która mi wstyd przynosi i sprawia, że nieswojo się czuję. Otóż przez całe lata nie byłam w stanie przypominać sobie w razie potrzeby nazwiska Leona Niemczyka.(...)

W Autobiografii G.K. Chesterton potraktował sam siebie dokładnie w taki sam sposób, w jaki traktował bohaterów innych swoich prac biograficznych: Browninga, Shawa czy Blake'a. Nie znajdziemy więc w tej książce prawie żadnych dat - poza datą urodzenia autora, a nawet i o niej udało mu się napisać z przymrużeniem oka. Zamiast ważnych faktów biograficznych otrzymamy zajmujące anegdoty. Dowiemy się sporo o rozmaitych ludziach, ale stosunkowo mało o głównym bohaterze. Własne życie stało się dla Chestertona jedynie pretekstem do ukazania wojny idei!Jaga Rydzewska

Zobaczyłem, że w Ogrodzie Saskim na górce chłopaki bawią się w wojnę. Nie znałem ich, jacyś z miasta przyszli. Wziąłem pistolet, zszedłem do nich. ?Słuchajcie też bym się chciał z wami pobawić w wojnę??. ?Pistolet masz?? ?Mam. Pewnie?. ?No dobra. Jak się nazywasz??. A ja przez długi czas wstydziłem się swojego imienia. Kazik. Dziwne imię. Powiedziałem, że nazywam się Wiktor. Strzelamy się, ganiamy po parku, jeden z nich wywalił do mnie serię. ?Wiktor zabity!? - Krzyczy. W ferworze walki zdążyłem już zapomnieć, co mówiłem i biegnę dalej. ?Kurwo ? krzyczą ? zabity jesteś!?. Trwa na scenie nieprzerwanie od 36 lat. Z Kultem, KNZi jako Kazik stworzył utwory, które weszłydo kanonu polskiej piosenki odmieniając go raz na zawsze. W autobiografii ?Idę tam gdzie idę?? Kazimierz Staszewski daleki jest jednak od powagi instytucji narodowej kultury. Odkrywa swe słabości i wybryki. Mówi o kulisach branży muzycznej, o używkach i o pustce. Wszystko, co słyszeliście od niego o miłości, przyjaźni, religii, polityce, zwątpieniu i nadziei, tu nabiera krwi, ciała i humoru. Muzycy ProFormy i KNZ maja inne źródła utrzymania, w Kulcie żyją tylko z tego, co zarobią w zespole. Nabrali kredytów, prawie wszyscy i tak sobie myślę, z jednej strony bardziej altruistycznie: Boże święty, co będzie, jak umrę czy zachoruję, a oni zostaną z tymi kredytami, a z drugiej bardziej egoistycznie:, Co będzie, jak ten czy ów przestanie mi odpowiadać, jako kolega czy muzyk?. Takie rzeczy mogą się zdarzyć, a tu sytuacja niemalże jak z sakramentu małżeństwa. Do tego doprowadziła ta trzydziestoletnia historia, że ten mój najukochańszy twór i projekt najważniejszy dla mnie muzycznie, jest też miejscem, gdzie znajdują się moje leki. Dostajemy historie z życia codziennego i niecodziennego w Polsce ostatniego półwiecza. Dzieciństwo w śródmieściu PRL?owskiej Warszawy. Eksplozja punk rocka. Stan Wojenny oczami Świadków Jehowy. Drapieżny czas transformacji. Internetowe jatki i polityczne podziały nowego wieku. Ale też cienie wojny i komunizmu, a także współczesny, walący się świat New Jersey i Teneryfy. W zeszłym roku spotkaliśmy się z Kukizem na koncercie na Śląsku, była rozmowa o okręgach jednomandatowych, ?Musisz mi pomóc, żeby ruszyć całą ławą!? Mówił tonem jednocześnie nieznoszącym sprzeciwu i błagalnym, rodzaj prośby stawiającej mnie w takiej sytuacji, że kiedy odmówię, okażę się chujem, któremu wszystko jedno. Odpowiedziałem, że nie palę się do takiej działalności i jestem ignorantem w kwestii tychże okręgów. No i dostałem odpowiedź: ?Tak, tak monarchia. Jedź ty na swoją Teneryfę. Podskakuj sobie na scenie, gdy ja się biorę za sprawy ważne dla Polski?. Rzecz opowiedziana z perspektywy równie odrębnej, jak jej bohater, a równocześnie traktująca o doświadczeniu kilku generacji Polaków równie uniwersalnie, jak jego piosenki.

Mroczny książę polskiego jazzuNajsławniejszy polski jazzman opowiada legendarnych koncertach i sesjach nagraniowych, o wspaniałych muzykach, z którymi miał okazję współpracować; o kształtowaniu artystycznej osobowości i dojrzewaniu do roli ojca.Razem z trębaczem zaglądamy w nuty, za kulisy i w głąb jego własnej duszy. Idziemy drogą, która zaprowadziła go na szczyty plebiscytów w najlepszych jazzowych periodykach świata, oraz ścieżką wiodącą wprost na dno. Wraz ze Stańką poznajemy podziemny świat ćpunów, dilerów i szaleństwa, by przekonać się, jak po latach w nim spędzonych można powrócić do rzeczywistości. Dopełnieniem opowieści o muzyce i życiu są barwne reprodukcje niezwykle oryginalnych szkiców kompozycji i liczne, często niepublikowane wcześniej, fotografie.Tomasz Stańko (ur. 1942) ? trębacz i kompozytor, powszechnie uważany za jednego z najlepszych trębaczy jazzowych na świecie. Koncerty jego zespołów wypełniają sale we wszystkich zakątkach globu, a jego płyty wydaje niemiecka oficyna ECM ? bodaj najważniejsza współcześnie wytwórnia jazzowa.Szorstkie brzmienie jego trąbki od pierwszej nuty rozpoznają fani jazzu na całym świecie. Teraz także czytelnicy mogą przekonać się, że trębacz jest też jedynym w swoim rodzaju narratorem.Rafał Księżyk (ur. 1970) ? dziennikarz i krytyk muzyczny. Od początku lat 90. współtworzył oblicze rodzącej się wówczas nowej prasy muzycznej i popkulturowej. Jako redaktor pracował m. in. w magazynach ?Brum?, ?Plastik?, ?Antena Krzyku?, a jego teksty o muzyce ukazywały się we wszystkich liczących się czasopismach specjalistycznych oraz m.in. w ?Gazecie Wyborczej?, ?Newsweeku? i ?Przekroju. Aktualnie pracuje jako zastępca redaktora naczelnego ?Playboya?, a jako krytyk muzyczny współpracuje z ?Machiną? i kanałem TVP Kultura.

"Pozbawione celu życie niedawno rozwiedzionego Claya toczy się pomiędzy ponurym, pustym mieszkaniem a monotonną pracą redaktora w niewielkim bostońskim wydawnictwie. Wszystko ulega zmianie w dniu, kiedy spotyka Luciana, a ten wypowiada z pozoru niewinne zdanie: ?Opowiem ci swoją historię, a ty ją spiszesz i opublikujesz"".Tajemniczy nieznajomy wkrótce stanie się obsesją redaktora, a mroczna historia o miłości, ambicji i łasce ? z czasem okaże się opowieścią o nim samym.A wówczas tylko jedna rzecz będzie dla niego istotna: poznać jej zakończenie."