Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Mimo potopu książek o Papieżu wciąż istnieje czytelnicza luka, której nie zapełnią erudycyjne biografie i opasłe kompendia. Nie wszyscy mają czas, ochotę i potrzebę je czytać. Za to chętnie przeczytają prostą opowieść o życiu i poglądach Jana Pawła II, i to opowiedzianą jego własnymi słowami.Adam Szostkiewicz "Polityka"

Czym różni się ta książka od wielu publikacji poświęconych Papieżowi-Polakowi ? Jest to osobista opowieść Ojca Świętego o własnym życiu. Ilustrowane i świetnie udokumentowane świadectwo życia tej wybitnej indywidualności, jednego z największych autorytetów moralnych naszych czasów. Dzięki temu, że obcujemy tu z własnymi słowami Papieża, z osobistym tonem wypowiedzi, doznajemy przy lekturze uczucia bliskości z Ojcem Świętym, wrażenia ? zarazem ? zwykłości i niezwykłości książki, z którą obcujemy. Bo też droga życiowa Jana Pawła II układa się w przedziwną przypowieść o ludzkim losie, jego nagłych przemianach i konsekwencji w działaniu, dramatycznych wypadkach i cudownych zrządzeniach Opatrzności, wierze i nadziei. Przy tym mamy tu do czynienia z opowieścią Człowieka, któremu autentycznie bliski jest dialog z drugim Człowiekiem, który sam poznał sens i trud ciężkiej pracy, tajemnice przyjaźni i wyrzeczenia, dar twórczości i radość obecności w świecie. Książka jedyna w swoim rodzaju, wzruszająca i fascynująca ?szkoła życia?. Widać w niej przede wszystkim Autora, który z perspektywy wyjątkowego świadka epoki, przełomu drugiego i trzeciego tysiąclecia, spogląda na siebie, świat i na nas.

18 maja 1920 roku, o dziewiątej rano, nie było mnie jeszcze na świecie. Jak mi później powiedziano, urodziłem się po południu, między piątą a szóstą. Mniej więcej w tym samym czasie, po południu między piątą a szóstą, tyle że pięćdziesiąt osiem lat później, zostałem wybrany na papieża. Kiedy byłem w gimnazjum... Adam S. Sapieha, metropolita krakowski, wizytował nasza parafię w Wadowicach... Po moim przemówieniu zapytał katechetę, na jaki kierunek studiów wybieram się po maturze... "Idzie na polonistykę". Na co arcybiskup miał odpowiedzieć: "Szkoda, że nie na teologię".Studia zostały przerwane na początku drugiego roku, wkrótce też zacząłem pracować w kamieniołomie... przydzielono mnie do pomocy tzw. strzałowemu..., nieraz tak się do mnie odzywał: "Karolu, wy tobyście poszli na księdza. Dobrze byście śpiewali, bo macie ładny głos, i byłoby wam dobrze...". Nowe wydanie.