Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Praca Jima Bradbury'ego ma na celu oddanie sprawiedliwości Filipowi II jako człowiekowi i królowi oraz przywrócenie równowagi ocen w odniesieniu do jego współczesnych. Podkreślono słynną zręczność i zaradność Filipa w realizacji podstawowych zadań związanych z rządzeniem. Znacznie bardziej oryginalny wkład stanowi jednak przekonujące wykorzystanie ówczesnych wydarzeń i źródeł w celu podkreślenia dużych umiejętności Filipa jako żołnierza i dowódcy. Wyraźnie ukazany został kontrast między jego umiarkowaniem i zwykłym humanitaryzmem a ostrym i otwarcie antypatycznym zachowaniem Ryszarda Lwie Serce w czasie III krucjaty i podczas wielkiego konfliktu o panowanie nad imperium andegaweńskim. Filip jawi się także jako religijny i nierzadko pryncypialny król sytuujący się w dawnej tradycji Kapetyngów. Nade wszystko jednak z książki Bradbury'ego wyłania się obraz wielkiej inteligencji Filipa, wyjątkowej umiejętności realistycznego oceniania sytuacji oraz determinacji, aby być skutecznym która często przekraczała granice, przekształcając się w bezwzględność.

Jedno z najważniejszych dzieł poświęconych panowaniu Zygmunta Augusta i w ogóle rządom Jagiellonów powstało dzięki szerokiej kwerendzie, jaką Kolankowski odbył oprócz Krakowa, także w archiwach i bibliotekach: Warszawy, Gdańska, Kórnika, Wilna, Kijowa, Królewca i Moskwy. Temat, którym zajął się krakowski badacz, był wówczas właściwie zagadnieniem dziewiczym, jeśli nie liczyć opracowań o charakterze syntetycznym, głównie zresztą autorstwa historyków rosyjskich, białoruskich lub ukraińskich takich jak: Matwiej Lubawski, Iwan Łappo, Mitrofan Downar-Zapolski, Mychajło Hruszewski i inni. Właśnie z tego powodu rozprawa Kolankowskiego została oparta głównie na rękopisach. Zacytujmy słowa zawarte we Wstępie do tej książki: „dla skreślenia dziejów młodości Zygmunta Augusta, stanowienia jego w Koronie, jak i dla dania obrazu stanu Litwy w latach 1530-1548 trzeba było uciekać się wyłącznie niemal do materiałów rękopiśmiennych”. Szczególnie cenne w tym kontekście okazało się szerokie wykorzystanie przez autora przechowywanej w Moskwie Metryki Litewskiej, a więc zbioru akt wychodzących z kancelarii wielkoksiążęcej, w których zawarte były najważniejsze dokumenty dotyczące polityki wewnętrznej i zagranicznej Litwy. Podobnie rzecz się miała z aktami pruskiego Archiwum w Królewcu, dotąd praktycznie pod tym kątem nieprzebadanymi. (ze Słowa wstępnego dr. hab. Tomasza Kempy, prof. UMK)...

Jedno z najważniejszych dzieł poświęconych panowaniu Zygmunta Augusta i w ogóle rządom Jagiellonów powstało dzięki szerokiej kwerendzie, jaką Kolankowski odbył oprócz Krakowa, także w archiwach i bibliotekach: Warszawy, Gdańska, Kórnika, Wilna, Kijowa, Królewca i Moskwy. Temat, którym zajął się krakowski badacz, był wówczas właściwie zagadnieniem dziewiczym, jeśli nie liczyć opracowań o charakterze syntetycznym, głównie zresztą autorstwa historyków rosyjskich, białoruskich lub ukraińskich takich jak: Matwiej Lubawski, Iwan Łappo, Mitrofan Downar-Zapolski, Mychajło Hruszewski i inni. Właśnie z tego powodu rozprawa Kolankowskiego została oparta głównie na rękopisach. Zacytujmy słowa zawarte we Wstępie do tej książki: ?dla skreślenia dziejów młodości Zygmunta Augusta, stanowienia jego w Koronie, jak i dla dania obrazu stanu Litwy w latach 1530-1548 trzeba było uciekać się wyłącznie niemal do materiałów rękopiśmiennych?. Szczególnie cenne w tym kontekście okazało się szerokie wykorzystanie przez autora przechowywanej w Moskwie Metryki Litewskiej, a więc zbioru akt wychodzących z kancelarii wielkoksiążęcej, w których zawarte były najważniejsze dokumenty dotyczące polityki wewnętrznej i zagranicznej Litwy. Podobnie rzecz się miała z aktami pruskiego Archiwum w Królewcu, dotąd praktycznie pod tym kątem nieprzebadanymi. (ze Słowa wstępnego dr. hab. Tomasza Kempy, prof. UMK)

Praca Jima Bradbury?ego ma na celu oddanie sprawiedliwości Filipowi II jako człowiekowi i królowi oraz przywrócenie równowagi ocen w odniesieniu do jego współczesnych. Podkreślono słynną zręczność i zaradność Filipa w realizacji podstawowych zadań związanych z rządzeniem. Znacznie bardziej oryginalny wkład stanowi jednak przekonujące wykorzystanie ówczesnych wydarzeń i źródeł w celu podkreślenia dużych umiejętności Filipa jako żołnierza i dowódcy. Wyraźnie ukazany został kontrast między jego umiarkowaniem i zwykłym humanitaryzmem a ostrym i otwarcie antypatycznym zachowaniem Ryszarda Lwie Serce w czasie III krucjaty i podczas wielkiego konfliktu o panowanie nad imperium andegaweńskim. Filip jawi się także jako religijny i nierzadko pryncypialny król sytuujący się w dawnej tradycji Kapetyngów. Nade wszystko jednak z książki Bradbury?ego wyłania się obraz wielkiej inteligencji Filipa, wyjątkowej umiejętności realistycznego oceniania sytuacji oraz determinacji, aby być skutecznym ? która często przekraczała granice, przekształcając się w bezwzględność.

W szeregu osobistości, które przewinęły się przez dziejową widownię w okresie Pierwszego Cesarstwa, do wyróżniających się umiarkowaniem i uczciwością należał król saski, Fryderyk August. Zaszczycony przyjaznymi uczuciami Napoleona, jest on dla nas postacią tym bliższą, że jako książę warszawski, przez okres przeszło sześcioletni z ramienia cesarza panował nad ludem, który konstytucją 3 Maja jemu właśnie przeznaczył koronę polską.

W szeregu osobistości, które przewinęły się przez dziejową widownię w okresie Pierwszego Cesarstwa, do wyróżniających się umiarkowaniem i uczciwością należał król saski, Fryderyk August. Zaszczycony przyjaznymi uczuciami Napoleona, jest on dla nas postacią tym bliższą, że jako książę warszawski, przez okres przeszło sześcioletni z ramienia cesarza panował nad ludem, który konstytucją 3 Maja jemu właśnie przeznaczył koronę polską....

Praca Jima Bradbury’ego ma na celu oddanie sprawiedliwości Filipowi II jako człowiekowi i królowi oraz przywrócenie równowagi ocen w odniesieniu do jego współczesnych. Podkreślono słynną zręczność i zaradność Filipa w realizacji podstawowych zadań związanych z rządzeniem. Znacznie bardziej oryginalny wkład stanowi jednak przekonujące wykorzystanie ówczesnych wydarzeń i źródeł w celu podkreślenia dużych umiejętności Filipa jako żołnierza i dowódcy. Wyraźnie ukazany został kontrast między jego umiarkowaniem i zwykłym humanitaryzmem a ostrym i otwarcie antypatycznym zachowaniem Ryszarda Lwie Serce w czasie III krucjaty i podczas wielkiego konfliktu o panowanie nad imperium andegaweńskim. Filip jawi się także jako religijny i nierzadko pryncypialny król sytuujący się w dawnej tradycji Kapetyngów. Nade wszystko jednak z książki Bradbury’ego wyłania się obraz wielkiej inteligencji Filipa, wyjątkowej umiejętności realistycznego oceniania sytuacji oraz determinacji, aby być skutecznym – która często przekraczała granice, przekształcając się w bezwzględność.