Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Książka powstała na podstawie osobistych badań autora nad grupami AA działającymi w Polsce. Zaangażowanie osób uzależnionych w działalność AA przeciwdziała marginalizacji społecznej, a specyficzne więzi tworzące się w grupach samopomocowych przyczyniają się do odzyskania wolności osobistej.Przynależność do wspólnoty to nie tylko autoterapia i wzajemne wsparcie, ale także forma spędzania czasu, realizacja ważnych potrzeb społecznych i psychologicznych.

Książka ta przeznaczona jest dla wszystkich tych, którzy kiedykolwiek zetknęli się z problemem alkoholowym bądź to we własnym otoczeniu bądź w pracy zawodowej. Autor porusza temat trudny, o którym wielu boi się mówić. W rodzinie dotkniętej alkoholizmem obowiązują bowiem trzy zasady, których przestrzeganie staje się życiową koniecznością: Nic nie mówić! Niczego nie odczuwać! Nikomu nie ufać! Mówi się, że główny pokój w rodzinie dotkniętej alkoholizmem zajmowany jest przez hipopotama, którego istnieniu wszyscy zaprzeczają. Milcząc, zostawia się hipopotama w spokoju, a elementem tego milczenia jest udawanie, że wszystko jest w porządku. Dzięki tej książce dowiemy się jaki wpływa alkoholizm ma na dzieciństwo i rodzinę, jak powoduje współuzależnienie i jakie są jego skutki dla dorosłych już dzieci.

Niezwykłe wyznania księży alkoholików Zakrapiane wizyty duszpasterskie u gościnnych parafian, jazda samochodem po kieliszku, a nawet msze święte sprawowane ?pod wpływem?. Potem kolejne odwyki, kolejne przenosiny na inną parafię. Wyznania księży alkoholików to wstrząsające historie o wstydliwie skrywanych sekretach wielu polskich parafii: odważne świadectwa upadków, nadziei, powstawania i ciągłej walki - już do końca życia. Alkoholizm księży to temat tabu w polskim Kościele. Po kilku latach od wydania książki Porzucone sutanny. Opowieści byłych księży Wydawnictwo Znak zapełnia kolejną białą plamę, podejmując tematykę niezwykle trudną, ale też bardzo ważną. Autor porusza temat bardzo kontrowersyjny, czyni to jednak w sposób wyważony i uczciwy.

Życie z alkoholikiem boli ta książka ma sprawić, by bolało mniej. Nie jest grzechem kochać alkoholika grzechem jest kochać go głupio i podtrzymywać jego uzależnienie."Alkoholik" to książka dla współuzależnionych kobiet. Daje przykłady rozwiązań, pokazuje jak wybrnąć z trudnych sytuacji, ale w żadnym przypadku nie mówi, że będzie łatwo. Łatwo nie będzie, ale może być spokojniej. Jest to książka dla każdego, kto w mniejszym lub większym stopniu spotkał się z problemem uzależnienia. A takich ludzi jest w Polsce blisko 10 mln. Wielu z nas ma kogoś takiego w rodzinie lub wśród znajomych. A co najważniejsze, jest to też książka o związkach, które potrzebują pomocy - bo tam gdzie jest alkohol pojawiają się problemy.Ta książka jest też dla osób samotnie, latami borykających się z problemem uzależnienia u swoich bliskich. By zobaczyły, że nie są same. Że inne/inni mają podobnie. Żeby też zrozumiały, że nikt z nas nie jest na tyle mądry, żeby pokonać alkoholizm. Ani swój, ani tym bardziej kogoś innego.() To tak, jakby ktoś chciał sam, bez pomocy fachowców, wyleczyć sobie zapalenie płuc czy samodzielnie przeprowadzić operację na otwartym sercu. Tego się po prostu nie da zrobić. Trzeba wiedzieć jak. Trzeba być uzbrojonym w wiedzę. Ta książka nie zastępuje terapii. Ma ona zachęcać do podjęcia terapii.() Spróbować zoba-czyć, że może być inaczej. Że twoja miłość nie musi być cierpieniem. Możesz dalej kochać alkoholika i to nie musi tak boleć".FragmentEwelina Głowacz psychoterapeutka systemowa, certyfikowana specjalistka terapii uzależnień.

W alkoholu zakochałem się będąc mężczyzną trzydziestoletnim. Nie była to więc miłość od pierwszego wejrzenia. Jednak nie mam najmniejszej wątpliwości, że szukałem jej, w pewnym sensie, od wczesnego dzieciństwa.Podczas wesela w Kanie Galilejskiej Jezus zamienił wodę w wino. Ja byłem lepszym magikiem. Całymi latami, z morderczą skutecznością, tysiące razy zamieniałem w alkohol prawie wszystko, bo przecież nie tylko dobra tak przyziemne, jak pieniądze, firmy, czy stanowiska, ale także szacunek, godność, zaufanie, a nawet miłość dziecka i własne sumienie. Cudotwórcą przestałem być 15 stycznia 1999.MeszugeALKOHOLIK to autobiograficzna opowieść o piciu, uzależnieniu i wyzwoleniu; tragiczna historia nieodwzajemnionej i zdradzonej miłości, którą tylko życie mogło napisać.

Alkoholik to historia wielkiej miłości; nieodwzajemnionej, zdradzonej, tragicznej i przeklętej. W alkoholu zakochałem się, będąc mężczyzną trzydziestoletnim, nie była to więc miłość od pierwszego wejrzenia, jednak nie mam najmniejszej wątpliwości, że szukałem jej, w pewnym sensie, od wczesnego dzieciństwa. To także opowieść o wyzwoleniu z nałogu, o drodze do trzeźwości. W życiu autora ciąg dalszy nastąpił, więc drugie wydanie zostało zaktualizowane, uzupełnione o nowe fakty i komentarze oraz - skrywane dotąd - bezceremonialne relacje z wydarzeń szczególnie krępujących, nawet wstydliwych.

Życie z alkoholikiem boli ? ta książka ma sprawić, by bolało mniej. Nie jest grzechem kochać alkoholika ? grzechem jest kochać go głupio i podtrzymywać jego uzależnienie. Alkoholik to książka dla współuzależnionych kobiet. Daje przykłady rozwiązań, pokazuje jak wybrnąć z trudnych sytuacji, ale w żadnym przypadku nie mówi, że będzie łatwo. Łatwo nie będzie, ale może być spokojniej. Jest to książka dla każdego, kto w mniejszym lub większym stopniu spotkał się z problemem uzależnienia. A takich ludzi jest w Polsce blisko 10 mln. Wielu z nas ma kogoś takiego w rodzinie lub wśród znajomych. A co najważniejsze, jest to też książka o związkach, które potrzebują pomocy - bo tam gdzie jest alkohol pojawiają się problemy. Ta książka jest też dla osób samotnie, latami borykających się z problemem uzależnienia u swoich bliskich. By zobaczyły, że nie są same. Że inne/inni mają podobnie. Żeby też zrozumiały, że nikt z nas nie jest na tyle mądry, żeby pokonać alkoholizm. Ani swój, ani tym bardziej kogoś innego.(?) To tak, jakby ktoś chciał sam, bez pomocy fachowców, wyleczyć sobie zapalenie płuc czy samodzielnie przeprowadzić operację na otwartym sercu. Tego się po prostu nie da zrobić. Trzeba wiedzieć jak. Trzeba być uzbrojonym w wiedzę. Ta książka nie zastępuje terapii. Ma ona zachęcać do podjęcia terapii.(?) Spróbować zoba-czyć, że może być inaczej. Że twoja miłość nie musi być cierpieniem. Możesz dalej kochać alkoholika i to nie musi tak boleć. fragment Ewelina Głowacz (1974 ? 2012) psychoterapeutka systemowa, certyfikowana specjalistka terapii uzależnień. Absolwentka (tytuł magistra) Uniwersytetu Śląskiego (Wydział Pedagogiki i Psychologii). Ukończyła ponadto: Studiom Pomocy Psychologicznej oraz studium Terapii Uzależnień w Instytucie Psychologii Zdrowia w Warszawie, kurs zastosowania ustawień systemowych w psychoterapii indywidualnej i grupowej akredytowany przez Polskie Towarzystwo Ustawień Systemowych oraz Międzynarodowy Kurs Mistrzowski Ustawień Systemowych prowadzony przez Berta Hellingera. W psychoterapii od 1995 r, najpierw jako terapeuta uzależnień a od 2003 r. jako terapeuta psychoterapii systemowej i indywidualnej. Prowadziła w Bielsku-Białej, w Żorach i w Rybniku prywatny gabinet psychoterapii indywidualnej i małżeńskiej. Jolanta Reisch-Klose, dziennikarka prasowa i radiowa, laureatka ogólnopolskich nagród branżowych, autorka opowiadań dla dzieci. Długoletnia redaktorka Polskiego Radia Opole. Publikowała także w prasie ogólnopolskiej (Polska The Times), lokalnej (Nowa Trybuna Opolska) oraz w polskojęzycznej prasie w Wielkiej Brytanii (Polish Express, Goniec Polski, Link ? Polska). Absolwentka dziennikarstwa na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Aktualnie kontynuuje edukację na studiach podyplomowych (Studium Literacko Artystyczne, tzw. Szkoła Pisarzy) na Uniwersytecie Jagiellońskim. Redaktor naczelna Magazynu Przedsiębiorcy Śląsk Cieszyński i Podbeskidzie. Inicjatorka bielskich Biznesowych Spotkań Śniadaniowych. Działaczka organizacji pozarządowych (Fundacja Lunita, Stowarzyszanie Wolna Szkoła Waldorfska ).

Zofia Sobolewska-Meliibruda w swej najnowszej książce opisuje typowe sytuacje w rodzinach alkoholowych. Ich wpływ na psychikę dziecka i procesy powstawania destrukcyjnych schematów osobistych, tworzących problemy DDA. Pokazuje proces psychoterapeutycznego docierania do śladów traumatycznych doświadczeń i toksycznych relacji z dzieciństwa DDA oraz drogę do uwalniania się spod ich wpływów. Opisuje autorski program psychoterapii grupowej dla pacjentów. W swej pracy terapeutycznej odwołuje się do współczesnych nurtów integracyjnych w psychoterapii.

Zbiór wspomnień Anonimowych Alkoholików, którzy dzielą się swoimi doświadczeniami, prawdą o swoim uzależnieniu. Opisują pewien etap swojej walki z alkoholizmem i trudnościami, które musieli przejść w walce z chorobą.Pierwsze wydanie książki dotarło do rąk czytelników pod koniec 1986 roku i spotkało się z żywym i życzliwym przyjęciem."Mam na imię Agata, jestem alkoholiczką. Bogu Najwyższemu dzięki za to, że nią jestem. Dziwnym dysonansem zabrzmią te słowa w uszach tych, którzy dopiero ?otarli się? o program Anonimowych Alkoholików ? ale dla tych, którzy przekroczyli próg trzeźwości, mają one swoją wymowę. I jeżeli ich nawet nie potwierdzą własnym odczuciem, to przynajmniej zrozumieją i uznają powagę i szczerość moich wypowiedzi. Dziś wiem, że trzeba siebie utracić, aby się odnaleźć?.

Książka jest kontynuacją wydanej pod tym samym tytułem kilka lat temu części 1., która cieszyła się ogromnym zainteresowaniem Czytelników ? osiągnęła sprzedaż ponad 11 000 egzemplarzy. Świadczy to o tym, jak wielu z nas dotyka syndrom Dorosłych Dzieci Alkoholików. Według różnych szacunków w Polsce żyje od półtora miliona do nawet trzech milionów Dorosłych Dzieci Alkoholików. To często nasi najbliżsi: żony, mężowie, matki, ojcowie. To przyjaciele, znajomi, koledzy, kuzyni. Na zewnątrz mili, sympatyczni, kochający i pragnący miłości. Wewnątrz skażeni rozległą strefą cienia. Książka zabiera Dorosłe Dzieci Alkoholików w niezwykłą podróż wgłąb własnego życia, pozwala zrozumieć, co działo się z nimi w dzieciństwie, i co dzieje się teraz. I najważniejsze ? pokazuje, że nigdy nie jest za późno, aby uwolnić się od koszmarów przeszłości.Ta książka stawia wiele pytań dotyczących DDA. ? Kim są Dorosłe Dzieci Alkoholików??W jaki sposób dorastanie w rodzinach alkoholowych ukształtowało ich dorosłe życie??Jakie są ich emocje, odczucia, doznania, wybory??Dlaczego doświadczają tak silnego wstydu, lęku, smutku??Czy powinny szukać pomocy? A jeśli tak, to gdzie i jak?Odpowiadają na nie najlepsi specjaliści od uzależnień i ich terapii m.in. Ewa Kucińska, Jerzy Mellibruda, Ewa Woydyłło, Lubomira Szawdyn. Nie dają złotych rad, nie wypisują recept na wszystko. Służą natomiast pomocą ? mądra i cierpliwą. To książka nie tylko dla DDA ? także dla ich bliskich i najbliższych ? bo ich też dotyka syndrom DDA. Zdaniem Krzysztofa Brzózki, dyrektora Polskiej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych ? Patrona książki, ?publikacja jest godna polecenia do wnikliwej, analitycznej refleksji. Książka Gdzie się podziało moje dzieciństwo część 2 jest zbiorem artykułów, które dotyczą uzależnienia od alkoholu, funkcjonowania rodzin z problemem alkoholowym i destrukcyjnego wpływu picia rodziców na dzieci ? również wtedy, gdy stają się one dorosłe. Odczarowuje przekonania dotyczące nieuchronności wystąpienia syndromu DDA u wszystkich osób mających w dzieciństwie uzależnionego rodzica i neguje konieczność szukania przez wszystkie te osoby pomocy psychoterapeutycznej. Jednocześnie wskazuje na problemy wewnątrzpsychiczne i interpersonalne, występujące u części tych osób w dorosłym życiu, oraz opisuje drogi ich przezwyciężania.?

Dorosłe dzieci alkoholików jak żadna grupa społeczna nie tylko ciągle budzą zainteresowanie terapeutów, klinicystów czy naukowców, ale powstają wokół nich liczne stereotypy, a nawet kontrowersje. Niniejsza praca wynikła zarówno z praktyki terapeutycznej, jak i przeprowadzonych badań. z recenzji prof. dra hab. Jana Czesława Czabały:?? monografia jest jedną z ciekawszych publikacji na temat dorosłych dzieci alkoholików. Autor podjął dyskusję z rozbieżnymi teoriami i wynikami badań na ten temat. Założył zróżnicowanie i bardzo ciekawie sformułował hipotezy o typologiach rodzin, z których wywodzić się mogą dorosłe dzieci alkoholików. Opracował bardzo interesujące narzędzie badawcze, które samo w sobie jest propozycją bardzo ciekawej klasyfikacji funkcjonowania rodzin alkoholowych. (?) W efekcie otrzymaliśmy bardzo ważną publikację naukową, wyjaśniającą wiele sporów i proponującą nowy sposób rozumienia konsekwencji wzrastania w rodzinie alkoholowej. Jestem przekonany, że ta monografia będzie zachęcała do podejmowania nowych badań, zwłaszcza badań mających na celu poszukiwanie nowych czynników chroniących przed negatywnymi skutkami urazowych doświadczeń w rodzinach.? z recenzji ks. prof. zw. dra hab. Kazimierza Popielskiego:??lektura książki będzie z pewnością interesująca zarówno dla psychoterapeutów, logoterapeutów, terapeutów uzależnień, psychologów, jak i lekarzy psychiatrów, czyli tych wszystkich, którzy mają kontakt z problematyką i terapią osób z niekorzystnymi doświadczeniami dzieciństwa, szczególnie dorosłych dzieci alkoholików.?

Dzieci z rodzin z problemem alkoholowym stanowią grupę wysokiego ryzyka dotyczącego zaburzeń zdrowia psychicznego. Ostatnie szacunki wskazują, że w Polsce około 1,5 mln dzieci wychowuje się przy pijącym rodzicu. Dzięki licznym badaniom empirycznym coraz lepiej rozumiemy ich sytuację.Zaburzenia psychiczne rodziców bezpośrednio wynikające z uzależnienia oraz z nim współistniejące mogą negatywnie oddziaływać na zdrowie fizyczne i psychiczne dzieci i młodzieży na różnych etapach życia, jak też prowadzić do wystąpienia objawów eksternalizacyjnych i internalizacyjnych. Najnowsze prace naukowe podkreślają jednak duże zróżnicowanie populacji dzieci alkoholików, a wiedza empiryczna pozwala na coraz lepsze rozumienie mechanizmów odpowiedzialnych za to zróżnicowanie.Książka stanowi kontynuację zainteresowań autorki problematyką funkcjonowania dzieci alkoholików. Znaczne rozpowszechnienie problemu alkoholizmu w społeczeństwie skłania do nieustannego poszerzania wiedzy na temat dzieci uzależnionych rodziców oraz poszukiwania empirycznych dowodów na obecność istotnych dla ich rozwoju czynników ryzyka i zasobów. Wyniki tych badań mogą wpłynąć na poprawę skuteczności i efektywności programów profilaktycznych oraz działań interwencyjnych, kierowanych do dzieci i młodzieży szczególnie zagrożonych zbyt wczesnym i nadmiernym spożywaniem alkoholu oraz innych substancji psychoaktywnych.Iwona Grzegorzewska ? psycholog dzieci i młodzieży, adiunkt na Uniwersytecie Zielonogórskim. Jej zainteresowania naukowe koncentrują się wokół problemów psychopatologii rozwojowej. Szczególną uwagę zwraca na funkcjonowanie dzieci z rodzin z problemem alkoholowym. Jest autorką monografii Dorastanie w rodzinach z problemem alkoholowym. Wyniki swoich prac badawczych prezentowała na konferencjach międzynarodowych i ogólnopolskich oraz w wielu publikacjach. Prowadzi też praktykę kliniczną, udzielając pomocy psychologicznej dzieciom, młodzieży i ich rodzinom.

Monografia poświęcona wybranym współczesnym koncepcjom rozwoju psychospołecznego oraz analizie najważniejszych wyników badań nad rozwojem w cyklu życia (od poczęcia do dorosłości) osób z rodzin, w których jedno lub oboje rodzice pili szkodliwie lub byli uzależnieni od alkoholu. Najbardziej ostrożne szacunki pozwalają przyjąć, że w Polsce jest to około 4 mln osób, z czego połowa to dzieci niepełnoletnie, druga to jednostki wchodzące w dorosłość. Przebieg rozwoju i funkcjonowanie psychospołeczne tych osób jest ogromnie zróżnicowane na różnych etapach życia ? cześć z nich doświadcza poważne trudności i problemy, część odnosi sukcesy i ma poczucie powodzenia. Psychopatologia rozwojowa jest tą perspektywą teoretyczną i badawczą, która posłużyła do przedstawienia wielu szczegółowych zagadnień, ponieważ pozwala opisać i wyjaśnić uwarunkowania różnych ścieżek rozwoju psychospołecznego jednostki.