Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

"Polityka zagraniczna jest wielką szachownicą, na której zamiast figur z kości słoniowej stoją w polach żywe narody. (…) Naród może być tak przez swego ministra pchnięty, że śmierć i pożar przebiegną nad jego miastami i wsią, że niewola na długo stanie się jego udziałem. Na szachownicy polityki zagranicznej gra się bogactwem i nędzą, życiem i śmiercią milionów ludzi. Biada narodom, które się oddają w niezręczne lub nieumiejętne ręce." Stanisław Cat-Mackiewicz "Spory wokół tamtych polskich decyzji mogą być dobrą szkołą politycznego myślenia zarówno o podstawowych elementach polskiej racji stanu, jak też o sensie uwzględniania w politycznym myśleniu imponderabiliów czy choćby tylko o sztuce poprawnego kalkulowania. Tym większego znaczenia nabiera możliwość zapoznania się z praktycznie współczesnemu czytelnikowi nieznanym tekstem, jakim jest "O jedenastej - powiada aktor - sztuka jest skończona." prof. Stanisław Żerko

Maria Broniewska-Pijanowska próbuje z zapamiętanych historii opowiedzieć Matkę – swoje Jej zapamiętanie. To wspomnienie dziewczynki, później dorastającej panienki, ale zawsze dziecka. Miejsca, adresy, cały kalejdoskop postaci z aktorskiego kręgu (niektóre znane do dzisiaj), ale także Hemar, Boy-Żeleński, Axerowie i wielu innych splatają się w tej historii z życiem Zarębińskiej i jej córki. Jest i Władysław Broniewski. I choć pojawia się tu w tle, to jest to tło wyjątkowo interesujące, bo pomimo wielu doskonałych opracowań poświęconych poecie dotąd nieznane. Fragment Wstępu

Doskonały kryminał spod pióra Kazimierza Kwaśniewskiego. Kolejna sprawa, nad którą pracuje znany już czytelnikom, komisarz Ziętek z komendy głównej Milicji Obywatelskiej. Tym razem stara się on rozwikłać zagadkę tajemniczej śmierci profesora Rudzińskiego. Czy faktycznie było to samobójstwo, czy może jednak morderstwo? A jeśli to drugie, kto z trojga podejrzanych jest winny. Czyta Roch Siemianowski.

Błęcka-Kolska, Bohosiewicz, Budnik, Dancewicz, Gniewkowska, Grabowska, Gruszka, Hajewska-Krzysztofik, Kolak, Kulig, Kożuchowska, Kulesza, Kuna, Muskała, Nieradkiewicz, Ostaszewska, Preis, Trzepiecińska Portrety niezwykłych, wyjątkowych, silnych kobiet. Szczere rozmowy Łukasza Maciejewskiego z najważniejszymi polskimi aktorkami, które po raz pierwszy tak otwarcie opowiadają o swoich najszczęśliwszych i najtrudniejszych doświadczeniach. 18 historii o tym, jak nieprzewidywalne potrafi być życie. A zwłaszcza życie gwiazd. Co w karierze aktora przesądza o spełnieniu? Talent, determinacja, a może szczęście? Jak pozostać sobą, gdy jest się nieustannie ocenianym przez innych? Aktorki. Odkrycia to zbiór opowieści o kluczowych momentach w życiu bohaterek. O wydarzeniach, od których wszystko się zaczęło. Życie aktorów jest podobne do naszego, ale wszystko w nim wydaje się intensywniejsze. Radości i splendor większe, stres i lęk przed porażką silniejsze, a los bywa jeszcze bardziej kapryśny.

Poczytaj o sympatycznym czerwonym samochodziku i jego przyjaciołach. Dowiedz się, kogo Franek spotkał w Hollywood. W książeczce, oprócz historyjki do czytania, znajdziesz zagadki, quizy i łamigłówki.

Bezwiedni aktorzy to powieść, która ukazała się w roku 1846 w tomie „Sceny z życia paryskiego” Komedii ludzkiej. Przygody głównego bohatera, Sylwestra Palafox-Castel Gazonala, zwanego Gazonalem, są pretekstem do przedstawienia grup społecznych i postaci balzakowskich podglądanych na żywo, w akcji, najczęściej w Paryżu. Gazonal, przybysz z prowincji, prezentuje się jedynie jako świadek komedii ludzkiej, prawdziwym bowiem bohaterem powieści jest Paryż. Paryż salonów, łagodnych nastrojów, jedwabnych tkanin, eleganckich dzielnic i Paryż diabelski – pełen orgii, ciemnych uliczek i nędznych poddaszy. Czyta: Andrzej Szopa

Kpiący z reżimu prowokator i reakcjonista czy pieszczoch władz PRL, który potępił bojkot radia i telewizji w czasie stanu wojennego? Gwiazdor z pierwszych stron gazet, ulubieniec publiczności, zdobywca Złotej i Srebrnych Masek, o którym po latach telewizja zapomniała. Mimo trudnych okupacyjnych doświadczeń pogodnie usposobiony żartowniś, który – jak przystało na osobę urodzoną w prima aprilis – dowcip miał we krwi. Bawił warszawską publiczność na deskach teatrów: Polskiego, Kameralnego, Komedia i Narodowego. A wzruszał w filmach „Orzeł”, „Kanał” czy „Echo”. Kim był jeden z najpopularniejszych powojennych aktorów? Na to pytanie stara się odpowiedzieć córka Wieńczysława Glińskiego – Katarzyna Wasilewska, która nie tylko częstuje czytelników najsmakowitszymi anegdotami ze środowiska artystycznego, ale także nie unika rozprawiania się z niewygodnymi faktami z życia ojca. Aktora wspominają również największe sławy polskiego kina i teatru: Grażyna Barszczewska, Barbara Krafftówna, Laura Łącz, Beata Tyszkiewicz, Ewa Wiśniewska, Ignacy Gogolewski, Jan Kobuszewski, Olgierd Łukaszewicz, Wiesław Michnikowski, Daniel Olbrychski i inni.

Udział w przedstawieniach teatralnych stwarza dziecku możliwość twórczego, aktywnego działania. Mam nadzieję, że proponowane scenariusze umożliwią nauczycielom rozwijanie u wychowanków zainteresowań teatrem, wykształcą nawyk uczestnictwa w życiu teatralnym, rozwiną wrażliwość estetyczną i zachęcą do twórczej ekspresji. Zamieszczone w książce scenariusze były zrealizowane, sprawdziłam je więc w toku pracy z dziećmi. Pozwoliły na rozwój ich indywidualnych uzdolnień, wpłynęły na rozwój empatii, przyczyniły się do integracji zespołu, dostarczyły małym aktorom wielu doświadczeń i pozytywnie oddziaływały na ich emocje. Gorąco zachęcam do ich wykorzystania wychowawców starszych grup przedszkolnych oraz nauczycieli dzieci w młodszym wieku szkolnym. Zapraszamy do scenariusza "Królewna Śnieżka i krasnoludki" w zakładce Fragment.

Książka ta, to jeden z tego typu podręczników, które w prosty i przejrzysty sposób opisują drogę jaką musi przebyć ktoś marzący o uprawianiu zawodu aktora [...]. Każdy, kto zamierza poważnie zajmować się sztuką aktorską przeczyta tę książkę z ciekawością i uwagą. Autor dołącza wywiady z kilkoma znakomitymi kolegami - wywiady, które stają się czymś innym niż tradycyjne rozmówki zamieszczane w pismach o profilu rozrywkowym[...]. Na polskim rynku nie ma właściwie obecnie żadnego równie syntetycznego i przyjaznego czytelnikowi podręcznika. Maciej Wojtyszko Reżyser teatralny, filmowy i telewizyjny, dramaturg, pisarz, scenarzysta, wykładowca reżyserii w Akademi Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie.

Aktor gra role gestem i słowem i te poważne, i komediowe, wciąż inny kostium na siebie wkłada, by różne bajki móc opowiadać. Jest przez widownię oklaskiwany, bardzo lubiany, sławny i znany! Pracę aktorów poznawaj z nami! Do Milusiowa Cię zapraszamy! Z Psem, Kotkiem, Myszką zagraj na scenie, idź do teatru na przedstawienie lub z filmowcami baw się na planie, gdzie już od rana trwa zamieszanie! Sprawdź, jaką pracę ma scenarzysta, kto z reżysera uwag korzysta. Wiedz, że aktorstwo to piękna pasja i powołanie – nie tylko praca

Urocza historyjka dla wszystkich dziewczynek, które marzą o tym, by zostać aktorką.W serii Moje sny znalazły się książeczki: Aktorka, Lekarka, Weterynarz, Piosenkarka, Nauczycielka, Mama, Syrenka, Modelka.

Wyjątkowe zeszyty z charakterem! Autorska kolekcja brulionów zaprojektowana przez Beatę Pawlikowską! Piękna, niezależna i inteligentna blondynka, modelka i gwiazda wielu filmów, najsłynniejsza aktorka świata. Ty też możesz taki być!

Książka, którą oddajemy do rąk Czytelnika, w zamyśle jej Autora - Zbigniewa Cynkutisa - miała ukazać się na przełomie lat 70 i 80 jako podręcznik - dokument pracy i eksperymentów teatralnych prowadzonych przez niego w ramach Zespołu Teatru "13 Rzędów" w Opolu oraz Teatru laboratorium we Wrocławiu. Był to, przygotowywany jeszcze w Pittsburghu w roku 1977, Cynkutisowy podręcznik ćwiczeń aktorskich. "Aktor. Animator twórczych procesów" to publikacja, która w pierwszym rzędzie informuje o metodach i przebiegu pracy teatralnej, za którą stał jako jej Autor, Animator, Współtwórca i Nauczyciel - Zbigniew Cynkutis. TO książka, która przez opis ćwiczeń i warsztatów, eseje i szkice, listy, rysunki i fotografie, ukazuje Aktora jako aktywnego, kreatywnego uczestnika procesu twórczego, która czyni z niego tytułowego Animatora Twórczych Procesów.

Autor jest dziennikarzem i prawnikiem. Ukończył prawo w Uniwersytecie Warszawskim. Jako dziennikarz specjalizuje się w sprawach międzynarodowych, był szefem biur agencji PAP w Paryżu, w Genewie i w Londynie. Od 1994 r. pracuje w POLITYCE, gdzie przez kilkanaście lat był kierownikiem Działu Zagranicznego, pisząc także na tematy prawne. W 2006 r. wyszła jego pierwsza książka Co nas obchodzi świat. Ściągawka na czas chaosu. W Teatrze sprawiedliwości Ostrowski powraca do swoich prawniczych korzeni. Z dziennikarską wnikliwością przygląda się całemu systemowi i wszystkim aktorom wymiaru sprawiedliwości: zbrodni i karze, sędziom, prokuratorom, adwokatom. Stawia pytania o to co warto zmienić a co tylko usprawnić w systemie, żeby zbliżyć choćby zbliżyć się do zaspokojenia powszechnej potrzeby sprawiedliwości. Swoje przemyślenia buduje na przykładach z polskiej wokandy, sięga też do spraw i zdarzeń z Europy i Ameryki.

Obecna książka Teatr młodego aktora zawiera scenariusze przedstawień o różnej tematyce, które zostały napisane przez autorkę dla prowadzonego przez nią szkolnego teatru i zdobyły uznanie młodzieży i nauczycieli.

Udział w przedstawieniach teatralnych stwarza dziecku możliwość twórczego, aktywnego działania. Mam nadzieję, że proponowane scenariusze umożliwią nauczycielom rozwijanie u wychowanków zainteresowań teatrem, wykształcą nawyk uczestnictwa w życiu teatralnym, rozwiną wrażliwość estetyczną i zachęcą do twórczej ekspresji. Zamieszczone w książce scenariusze były zrealizowane, sprawdziłam je więc w toku pracy z dziećmi. Pozwoliły na rozwój ich indywidualnych uzdolnień, wpłynęły na rozwój empatii, przyczyniły się do integracji zespołu, dostarczyły małym aktorom wielu doświadczeń i pozytywnie oddziaływały na ich emocje. Gorąco zachęcam do ich wykorzystania wychowawców starszych grup przedszkolnych oraz nauczycieli dzieci w młodszym wieku szkolnym.

Jadwiga Barańska, Iga Cembrzyńska, Bożena Dykiel, Jolanta Fraszyńska, Krystyna Janda, Maja Komorowska, Emilia Krakowska, Anna Radwan, Dorota Segda, Grażyna Szapołowska, Marzena Trybała, Małgorzata Zajączkowska, Magdalena Zawadzka, Joanna Żółkowska Niezapomniane spotkania z wielkimi gwiazdami sceny i ekranu. W rozmowach z Łukaszem Maciejewskim najwybitniejsze polskie aktorki zdradzają kulisy swojej kariery, dzielą się wspomnieniami, szczerze opowiadają o wzlotach i upadkach. Aktorki. Portrety to nie tylko szansa na przypomnienie najważniejszych rozdziałów historii polskiego teatru i kina, ale też możliwość odkrycia prawdziwego oblicza niezwykłych kobiet, które często okazują się o wiele bardziej intrygujące niż odgrywane przez nie bohaterki.

Wybór obsady w dużej mierze decyduje o tym, jaki będzie film i czy spodoba się widzom. Odnalezienie właściwego aktora/aktorki do danej roli jest ważnym i kluczowym elementem w pracy reżysera. Dla aktorów istotne jest, by wiedzieli, jak zostać zauważonym na castingu, ale także jak pokierować swoją karierą od samego początku. Tak, by w odpowiednim momencie pokazać się jako najlepszy kandydat do roli. W książce opisane są konkretne wskazówki, porady, jak przygotować się do castingu. Od ubioru po analizę postaci. Autorka zdradza też niektóre tajniki pracy reżysera obsady i samego procesu castingu.

Bogusław Schaeffer — jeden z najwybitniejszych kompozytorów polskich, teoretyk muzyki i autor rozpraw o sztuce, napisał też ponad czterdzieści utworów scenicznych. Kilka z nich to rozbudowane dramaty idei, ponad połowa to komedie o błyskotliwych dialogach, resztę autor sam określał mianem tekstów dla teatru, scenariuszy dla aktorów, partytur scenicznych. Pośród tego bogactwa form najcenniejszą grupę stanowią, w przekonaniu redaktora niniejszego wyboru, te dzieła, których tematem i materią jest sam teatr. Programowo stroniące od aktualnej tematyki społeczno-politycznej, skoncentrowane na języku, budowane na zasadach kompozycji muzycznej, a zarazem bliskie sztuce performansu happeningu, dramaty Schaeffera wydają się ponowoczesną kontynuacją zapomnianych już nieco ambicji awangardy artystycznej minionego stulecia. Może więc ów gest powrotu do źródeł sztuki naszych czasów otwiera je na sztukę przyszłości? Artur Grabowski