Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Zabawna świnka Peppa, bohaterka popularnych kreskówek, jest ulubienicą dzieci w różnym wieku. Sprytna, żywiołowa świnka poznaje świat i przeżywa różne przygody razem ze swoimi rodzicami: mamą świnką i tatą świnką, małym braciszkiem George'em oraz wieloma uroczymi przyjaciółmi-zwierzakami. Dzięki tej atrakcyjnej nowości proponowanej przez Wydawnictwo Olesiejuk młodzi odbiorcy razem z Peppą rozpoczną naukę liczenia, zobaczą, jak wyglądają liczby od 1 do 20 i poćwiczą ich pisanie. Ze stron książki Peppa Pig. Liczby: 1, 2, 3 wycinamy 24 karty do zabawy. Już samo wycinanie jest czynnością ćwiczącą dziecięcą rękę, precyzję ruchów i doskonalącą małą motorykę Każda karta to po jednej stronie wyraźna grafika z wprowadzaną nazwą znakiem graficznym, a po drugiej zadanie, w którym dziecko ćwiczy umiejętność liczenia elementów i zapisywania cyfr. Dzieci mają liczyć postaci na obrazku, kolorować określoną liczbę elementów, łączyć identyczne rzeczy w pary, tworzyć zbiory z takimi samymi obrazkami, numerować zabawki, wpisywać wyniki dodawania w okienka, dorysowywać określoną liczbę elementów czy szukać wymienionych w poleceniu obrazków. Karty są ślicznie i wyraźnie zilustrowane właśnie takie barwne kadry znamy z serialu ze świnką Peppą. Oprócz Peppy i jej rodziców oraz brata spotkamy w książce Peppa Pig. Liczby: 1, 2, 3 króliczkę Rebekkę, słonie: Emilkę i Edmunda, owieczkę Suzy, a także inne sympatyczne zwierzaki. Autorką koncepcji i tekstu książeczki z kartami jest Monika Kiersnowska.

Przyjaciele, Niewątpliwie zaszła tu pewna pomyłka. Już od dziesięciu lat staram się wyjaśnić, co się stało z tymi trzema małymi świnkami i ciągle siedzę za kratkami. Naczelnik więzienia nie miał chyba jeszcze okazji zapoznać się z tym całym bałaganem. Z pewnością zajmie się wszystkim jak należy, kiedy usłyszy moją wersję wydarzeń. Chodzi mi o to, że właściwie dlaczego mieliby mnie nie wypuścić? Jestem przecież więźniem na piątkę! Z tym ciastem od babci to miałem tu mały problem. Nie wiem jak to się stało, ale w środku była piła. Pewnie spadła z półki z narzędziami prosto do kremu, tak jak mówiła babcia. A potem jeszcze ta zakręcona dziewczynka w czerwonym kapturku. Zobaczyła moje zdjęcie w gazecie no i wymyśliła sobie bajeczkę o tym, jak to niby ja przebieram się za jej babcię i straszę ją dużyyymi oczaaami i dużyyymi zębaaami. Nie widzę w tym żadnego sensu. Ja miałbym coś takiego zrobić? Zdaje mi się, że odpowiedź na to pytanie jest w listach, jakie przychodzą tu do mnie z całego świata: ''''Panie Wilku, jest Pan niewinny!'''' - Bobby Lobo z Lupine w Teksasie. ''''Monsieur Wilk, powinni Pana uwolnić!'''' - L.E. Loup z Paryża we Francji. Tokio w Japonii. A oto ona. Prawdziwa historia, w dziesięć lat później, prosto z paszczy wilka. Tak więc teraz, kiedy już wszystko wiecie, może skrobnęlibyście jakieś miłe słówko albo dwa w mojej sprawie? Coś w stylu: ''''Uwolnić A. Wilka! Natychmiast uwolnić A. Wilka!''''. Mówię poważnie, A. Wilk Wszyscy znają Bajkę o Trzech Małych świnkach. Albo tylko im się tak wydaje. Podzielę się więc z wami moją małą tajemnicą. Nikt nie wie, jak było naprawdę, bo nikt nigdy nie słyszał mojej opowieści. To ja - wilk. Aleksander T. Wilk. Możecie mówić do mnie Al. Nie mam pojęcia, kto wymyślił całą tę hecę z Bardzo Złym Wilkiem - tak czy inaczej to wszystko nieprawda. fragment książki.